دانلود تحقیق و مقاله، نقش برتر پارس

در حال حاضر کردها یکی از گروه های فرهنگی قومی مهم شمال عراق یا اقلیم کردستان هستند. در طول قرن بیستم، این منطقه هیچ تلاشی برای توسعه مطالعات در مورد کردهای محلی انجام نداده بود

معماری سنتی و چگونگی توسعه معماری مدرن محلی مدارس معماری و طرح های توسعه رسمی همگی تحت تأثیر یا بر اساس سبک معماری عراقی بودند که توسط معماران جوان جدید در بغداد توسعه یافت. در نتیجه کردستان فرصت توسعه دانش مورد نیاز در مورد میراث معماری محلی کردستان و نحوه وارد کردن این میراث به پروژه های توسعه در کردستان را از دست داده است.

معماری سنتی کردی را می‌توان به سه دسته اصلی شهر (شهر)، روستا (گوند) و عشایری طبقه‌بندی کرد. ارگ اربیل (اربیل) نمونه خوبی از این میراث قدیمی و منحصر به فرد معماری در کردستان است. اربیل (اربلای باستان) در جنوب کردستان و در حدود 360 کیلومتری شمال بغداد واقع شده است. یکی از قدیمی‌ترین مکان‌های شهری جهان است که حدود 7000 سال به طور مداوم سکونت داشته و شاهد ظهور و سقوط فرهنگ‌های باستانی و اسلامی عمده بوده است.

مرحله مهمی از تاریخ اربیل در قرن دوازدهم بود که بخشی از امپراتوری ایوبیان شد که یک امپراتوری کرد بود که به مدت دو قرن بر خاورمیانه و مصر تسلط داشت. توصیف های قدیمی شهر که توسط یاقوت الحماوی انجام شده است، شهر را در قرن دوازدهم به عنوان شهری قوی و بزرگ که بر بالای تپه ای ساخته شده و شامل خانه ها، بازارها و مساجد است، توصیف می کند.

آبادی دیگری در دره کنار تپه ساخته شد. سکونتگاه روی تپه به سه منطقه مسکونی، سرای در شرق، تاپ خانه در جنوب و تکیه در شمال تقسیم می شد. افراد ثروتمند در اطراف لبه شهر مستقر شدند و حلقه ای تشکیل دادند. این موقعیت به این دلیل محبوب بود که مناظری به سمت دره اطراف و امکانات تهویه بهتر را فراهم می کرد. محله های طبقات اجتماعی متوسط ​​و فقیر در داخل این آبادی قرار داشت. خیابان ها باریک، حدود 0.7-3 متر و نامنظم بود. خیابان های اصلی از یک دروازه اصلی در جنوب منشعب شده بودند. این خیابان‌ها دوباره به خیابان‌های کوچک‌تر و خیابان‌های بن‌بست منشعب می‌شوند و شکل درختی را تشکیل می‌دهند. امروزه شهر مجموعه وسیعی از ساختمان ها و خیابان های باریک را تشکیل می دهد که توسط دیوارهای شهر محصور شده اند. همه خانه ها 1 یا دو طبقه هستند. خانه ها را می توان به خانه های کوچک، متوسط ​​و چند خانه بزرگ خانواده های ثروتمند طبقه بندی کرد.

منطقه تجاری قدیمی (بازار) واقع در خارج از منطقه مسکونی ارگ. دارای محوطه ای سرپوشیده مانند طاق نماها به نام قیصری است. قیصری توسط عثمانی ها از ترکیه به شهر معرفی شد و دارای خیابان هایی به عرض 2-3 متر، نامنظم و مستقیم است. در کنار خیابان ها، مغازه های کوچکی در طبقه همکف با انباری در طبقه بالا ساخته شده است. خیابان ها توسط طاق هایی پوشیده شده اند تا از بارش باران در زمستان جلوگیری کنند، مانع از نور خورشید و کاهش دما در تابستان شوند. مغازه ها کوچک هستند و اغلب 2 متر عرض و 2 تا 3 متر عمق دارند. سطح زمین مغازه ها 0.5 متر بالاتر از خیابان ها بود و 0.5 متر به فضای خیابان کشیده می شد و نیمکتی به نام ستچو را تشکیل می داد. مغازه داران روی این نیمکت کنار خیابان نشستند. اکثر این نیمکت‌ها در دهه‌های اخیر به تدریج حذف شده‌اند، اما فضای خیابان فضایی همچنان برای نشستن و نمایش کالاها مورد استفاده قرار می‌گیرد.