دانلود تحقیق و مقاله، نقش برتر پارس

بررسی تحلیل فضای شهری شهر آمستردام هلند

آمستردام، در استان هلند شمالی، اگرچه مقر دولت نیست، اما پایتخت شناخته شده (هوفدستاد) هلند است و تا جنگ جهانی دوم، رهبر معماری آن بود. گروه‌های حرفه‌ای محلی آن - Architectura et Amicitia، De 8 و Groep 32 - به‌طور متوالی در خط مقدم نوآوری بودند و علی‌رغم تبخیر بعدی سلسله‌مراتب منطقه‌ای، شهر برجستگی خود را حفظ کرده است. ساختمان‌های فراگیر و متنوع آن، به‌ویژه ساختمان‌های مربوط به سوم اول قرن و همچنین از دهه پایانی آن، دارای طعمی خاص محلی هستند، حتی زمانی که به روندهای طراحی جهانی بیشتر پاسخ می‌دهند. پایه های آبی آمستردام (بسیاری از ساختمان ها بر روی ستون های چوبی قرار گرفته اند) و شبکه گسترده کانال ها و جزایر، که کمتر از توزیع آن در محله های متمایز نیست، ویژگی منحصر به فرد آن را تضمین می کند. اگرچه سازه‌های قرن بیستم در میان بقایای زیبای شهر قدیمی‌تر پراکنده شده‌اند، اکثر این ساختمان‌ها در یک کمربند در اطراف کاشته شده‌اند که به‌طور چشمگیری اما عمداً از هسته تاریخی امتداد می‌یابد. در آمستردام، گاهشماری و جغرافیا پس از عصر طلایی قرن هفدهم، شهر بندری جهان‌وطن و پررونق به شهری خواب‌آلود با جمعیت رو به کاهش تبدیل شد تا اینکه صنعتی شدن دیرهنگام و ساخت کانال‌ها و راه‌آهن‌های بین‌المللی در اواخر قرن نوزدهم آغاز شد و آمستردام از خواب بیدار شد. آینده ای گسترده، همراه با مصائب (ناامیدی کمبود مسکن، تخریب بی‌رحمانه، جاده‌سازی بدون تدبیر و پرکردن کانال‌ها و فضای باز) و شگفتی‌ها (شکوفایی که ساخت‌وسازهای جدید تحریک‌آمیز ایجاد می‌کند). به لطف قانون ملی مسکن (Woningwet) در سال 1901، که شهرداری های هلند را ملزم به ارائه طرح های توسعه و کدهای ساختمانی (که در آمستردام شامل نسخه های زیبایی شناختی بود)، توسعه شهر مسئولانه پیش رفت. در ابتدا، تقویت های اصلی به سمت جنوب بود، اما در نهایت حلقه هایی از ساختمان ها آن را در همه جهات احاطه کردند. در دهه 1920، آمستردام "مکه مسکن" نامیده شد. مدیریت سوسیال دمکراتیک آن اصرار داشت که خانه‌ها به خواسته‌های هنری پاسخ دهند، به جامعه خدمت کنند، و آرزوهای فرهنگی طبقات کارگر و متوسط ​​رو به پایین را تجسم بخشند. مسکن همچنان نوع ساختمان غالب بوده است.و....