-تهران در اوايل روي كار آمدن ناصر‌الدين شاه سال 1229 هـ. ش
2-محلات پنج‌گانه دروازه شهر و هشت گوش بود آنرا مي‌توان مشاهده نمود. 
3-مجموعه بناهاي گلستان در عهد قاجاريه، موقعيت خيابان ناصر خسرو در اين نقشه مشخص است. 
4-خيابان ناصرخسرو در عهد قاجار
5 و 6و7- نمونه‌هايي از كاربرد مختلف سنتوري و در اشكال مختلف در بناها
8- نمونه ذكر شده در توضيح سنتوري
9- نقشه موقعيت خانه امام جمعه و ضوابط حريم خانه
10- موقعيت بخش تخريب شده در ضلع غربي
11- ريزش بخش غربي ناشي از خاكبرداري و عدم حريم و ضوابط فني. 
12- نماي ساختمان كه موقعيت ستونها و عناصر ديگر را مي‌توان مشاهده كرد.
13- تنها قسمت باقيمانده از تخريب بخش غربي كه قسمتي از يك ديوار است داراي كاشيكاري بوده و تنها قسمت اندكي از آن بر جاي مانده است. 
14- سنتوري و رخبام بنا. 
15- درهاي طبقه‌ همكف كه سردرد آنها داراي گچبر بست. 
16- قسمت داخلي طبقه همكف كه آن قسمت فاقد تزئيات است و ديوارها و سقف با اندود گچ پوشانده شده است كه كف حوضخانه نيز با كاشي سفيد و لاجوردي مفروش شده است. 
17- گوشواره‌هاي ضلع شرقي نما مقرنسها را مي‌توان در اين عكس مشاهده كرد براي مهار فشار، تيرك چوبي ميان آنها قرار گرفته است (قسمتهاي از نما  كه به اي آجر از چوب به اندازه آجر كار شده است، در واقع حفره‌هايي است كه نقش سازه‌اي دارد)
18- مقرنس
19- مجسمه سنگي نه پيكره در رأس جنوب شرقي حوض
20- تزئينات مياني راسي نه لنگه در تالار زمستاني، تركي كه ميان گچ و آئينه‌كاري وجود دارد، ناشي از عدم تعادل ارسي‌ها و فشار وارده از آن به اين قسمت به وجود آمده است. 
21- چگونگي مهار ارسي‌ها توسط تيرهاي چوبي. اين ارسيها ارسيهاي نه لنگه و با ارزش بنا است كه متأسفانه در معرض انهدام كامل است و تعمير و بازسازي آنها نيز خواهان بودجه‌اي فراوان است و تا زمان مرمت اين تيرهاي چوبي حفاظت مي‌گردد. 
22- نقاشي روي گچ در طبقه دوم، نقاشيهاي به كار رفته در دو تالار اكثراً نقاشيهاي فرنگي (نمونه شماره 23) هستند و كوشكها و باغهاي در برگيرنده آنها و يا گل و بوته است و نقاشي مورد نظر نقاشي احتمالاً مسجدي واقع در يك دشت خرم و آباد مي‌باشد. 
23- تزئينات ضلع شرقي اندروني تالار تابستاني
24- زيرسازي گچبري فرو ريخته در ميانه ارسي دو اشكوبه در طبقه دوم نما، پلانها و مقطع خانه امام جمعه.
 
آسيب شناسي و علل آسيب‌بنا
خانة امام جمعه از زمان تحويل به وزرات فرهنگ و هنر فاقد بخش اندروني بوده است و در اصل اين بخش در دهة 30 از ساختمان جدا گشته و در مدرسه‌اي در جاي آن بنا شده است پس از بنا به تملك وزارت فرهنگ و هنر درآمد از سال 1348 تا 1350 نخستين دورة تعميراتي آن شامل استحكام بخشي  و تعمير اساسي شيرواني بام صورت گرفت در برنامة استحكام بخشي صفحة سقف طبقة همكف و طبقة فوقاني با ايجاد پوشش تيرريزي آهن و طاق ضربي تقويت شد از سال 1352 مجدداً فعاليتهاي مرمتي آغاز شد اين تعميرات بيشتر شامل تزئينات بنا مي‌شد.  مقرنس‌هاي ايوان جنوبي، گچبري‌هاي حوضخانه، آئينه‌كاريها و گچبريهاي شاه‌نشين وارسي‌هاي طبقة فوقاني در اين دوره از تعميرات كه تا قبل از انقلاب به طول انجاميد مورد مرمت اساسي قرار گرفتند. تا اينكه انفجار بمب در ميدان توپخانه در سال 60 و اصابت راكت در خانة مجاور در فاصله 50 متري بنا عمده‌ترين آسيبها را متوجه بنا ساختن. البته تعميرات ساي بنا مانع از انهدام سازه آن شد اما ارسي 9 لنگه و ارزشمند بنا حدوداً 80  درصد منهدم شد و همچنين قسمتي از تزئينات گچبري و آئينه‌كاري سقف شاه‌نشين شمالي نيز در اين حادثه از بين رفت، اما اين بخشها در فاصلة سالهاي 67 تا 70 بلافاصله مرمت گرديد. آخرين قدام تخريبي در خصوص بنا در سال 74 بواسطة ايجاد پاركينگ طبقاتي متوجه بناگرديد و در اثر گودبرداري اطاق غربي حياط كه متصل به ساختمان اصلي نبود، بطور كامل فرو ريخت، احداث اين پاركينگ از سوي ميراث فرهنگي مورد اعتراض قرار گرفت و در نتيجه به تقليل طبقات ساختمان در حدود يك طبقه روي زمين انجاميد. 
و.....