پاورپوینت بررسی ویژگی های اقلیمی جغرافیایی طبیعی و جمعیتی شهر شیراز 
 
بخشی از مطلب
شهرستان شیراز با مختصات جغرافیایی 33/52 طول شرقی و 36/29عرض شمالی در ارتفاع بیش از 1500 متر از سطح دریا با وسعتی معادل 8/10688 کیلومتر مربع تقریباً در مرکز استان فارس قرار دارد. در شمال شهرستان شیراز شهرستان های مرودشت و سپیدان واقعند و درجنوب آن شهرستان های فیروزآباد و جهرم قرار گرفته اند. شهرستان های نی ریز و استهبان و فسا در شرق شیراز و کازرون در غرب آن قرار دارد. شهرستان شیراز شامل 6 بخش، 5 شهر و 21 دهستان است وجمعیت آن بالغ بر 331/627/1 نفر طبق سرشماری سال 1385 است. بخش های شهرستان شیراز عبارتند از: بخش مرکزی، بخش زرقان، بخش کربال، بخش کوار و بخش ارژن. بخش مرکزی شامل شهر  قدیمی شیراز و حومۀ آن است. دست خضر، قصر ابونصر، برم دلک و گویم از مهمترین حومه های شیراز هستند دریاچۀ مهارلو نیز به فاصلۀ کمی از این شهر قرار گرفته است. جلگۀ خرم و باصفای شیراز به شکل مستطیلی با طول تقریبی 40 کیلومتر و عرض نزدیک به 5 کیلومتر است و امتداد آن شرقی ـ غربی است. شیب این جلگه از طرف مغرب به سمت مشرق است و به همین جهت در قسمت غربی آن منابع، چشمه ها و قنات های متعددی است که این جلگه را سیراب می سازند. آب های زاید و سیلاب های کوه های اطراف شیراز در آخرین قسمت شرقی جلگه جمع شده و به صورت دریاچه ای درآمده است که دریاچۀ مهارلو یا نمک نامیده می شود. این دریاچه به ابعاد تقریبی Km 6×10 در 24 کیلومتری مشرق شیراز واقع است و آب آن فوق العاده شور است. در کتاب های جغرافیایی قدیمی نام این دریاچه را «جنکال» ذکر کرده اند و در کتاب فارسنامۀ ابن بلخی «ماهلویه» خوانده شده است. شیراز را کوه های نسبتاً بلندی به شکل حصار دربر گرفته که از نظر جغرافیایی نظامی موقعیت مطلوبی به آن ها داده است. همچنین از زمان های دور مناظر و دورنماهای دل انگیز وغارهای ساکت و سحرانگیز کوه ها برای صاحبدلان و عرفا محلی بسیار مناسب بوده است. کوه های پیرامون شیراز عبارتند از: کوه شمالی (از کنار دریاچۀ مهارلو در مشرق تا کوه قلات در مغرب). کوه جنوبی (از نزدیک کوه دراک تا حوالی خفر)، کوه شرقی (مشرف بر دریاچۀ مهارلو) ، کوه غربی (در مغرب جلگۀ شیراز).
آب آشامیدنی و زراعتی جلگۀ شیراز از رودهایی مانند کوه شش پیر، قره باغ و قنات های مثل خیرات، میری، رضا آباد، نهر اعظم (شامل چشمۀ جوشک و قنات های کریمخانی و...) قنات رکن آباد، زنگی، چشمه سعدی و چشمۀ برم دلک و نیز چاه های عمیق تأمین می گردد. در میان شهر شیراز بستر رودخانه ای قرار دارد که در تابستان ها خشک است اما در زمستان و اوایل بهار سیلاب جاری از کوه های شمال غربی و قلات و دراک را به دریاچۀ مهارلو می ریزد. نظر به اینکه در طرفین بستر این رودخانه به ویژه در قسمت بالا و غربی آن از قدیم باغ ها و تاکستان های زیادی ایجاد شده این رودخانه را «خرم دره» نیز نامیده اند. شیراز در منطقۀ معتدل شمالی قرار دارد و آب و هوای آن بری است ولی به سبب ارتفاع زیاد از سطح دریا از نقاط هم عرض خود مانند کازرون و گناوه بسیار خنک تر است. بارندگی آن در فصول پاییز و زمستان و اوایل بهار است. از قدیم جغرافیدانان فارس را به دو بخش گرمسیر و سردسیر تقسیم کرده اند. ناحیۀ میان این دو بخش که شامل شیراز، فسا، استهبان و نی ریز است از اعتدال کامل برخوردار است و دارای گیاهان و محصولات متنوعی است. 
و....