پاورپوینت تحلیل بررسی معماری همساز با اقلیم دامغان


فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
موقعیت مکانی شهر دامغان
تاریخچه پیدایش دامغان
ویژگی های اقلیمی دامغان
اقلیم استان سمنان
ویژگی های اقلیمی شهر دامغان
جدول بیوکلیماتیک ساختمانی شهر دامغان
عناصر اقلیمی موثر بر معماری
بارندگی و رطوبت در شهر دامغان
زاویه تابش و فرم ساختمان در رابطه با اقلیم
جهت ساختمان با توجه به اقلیم دامغان
بررسی وضع بادهای شهر دامغان
نمودار جهت و سرعت باد در اقلیم دامغان
بافت های قدیم، میانه و جدید شهر دامغان
عناصر معماری تاثیرپذیر از اقلیم در بافت تاریخی شهر دامغان
معابر و ساباط ها
مصالح مورد استفاده در اقلیم دامغان
پلان و حجم بناها
استقرار بنا در مکان گود
سقف ها و دیوارها
ایوان
دالان
هشتی
نتیجه گیری
منابع

دامغان  (فارسی: دامغان‎) شهری در شمال ایران، در استان سمنان است. مرکز اداری شهرستان دامگان است. در ۳۴۲ کیلومتری تهران در شاهراه مشهد موقعیت دارد. مشهور به تجارت پسته و بادام با صدف بسیار نازک.

در قرون وسطی این یک شهر مهم در منطقه بود، مرکز ولایت قمیس (یا قومس)، جاده بزرگ ابریشم از آن عبور میکرد، اما در سال 1723 توسط افغان ها ویران شد. بعضی از کسانیکه از این فاجعه جان سالم بدر برده اند خاطرنشان کردند که یک یادبود بزرگ معماری در این شهر وجود دارد – معبد تریخانه (فارسی: پرستشگاهانه‎)، که به آن مسجد تریخانه (فارسی: مسجد نظرانه‎) نیز گفته میشد. این معبد با ستون های عظیم و نقاشی های حکاکی شده چوبی و همچنان دو منار از قرن 11م متمایز بود. در نزدیکی شهر بقایای پولیس یونانی باستان هیکاتومپیلوس (یونانی: Ἑκατόμπυλος) قرار دارد. در قسمت غربی دامغان ویرانه های یک سازه بزرگ مربع - ارگ با ساختمان های کوچک سفید رنگ، به نام مولود خانه که به معنی "خانه زادگاه" است، وجود دارد. فتح علی شاه در سال ۱۷۷۲ در اینجا متولد شد. طاری خانه (حدود قرن 9) احتمالاً قدیمی ترین مسجد در ایران است.شهرستان دامغان متشکل از دو ناحیه (بخش ها) است: ناحیه مرکزی و ناحیه امیرآباد. منطقه مرکزی شامل سه شهر است: دامگان، دیبای و کلاته-رودبار. اینجا چشمه علی (چشمه علی) موقعیت دارد، نام مشابه آن چشمه دیگر در ری، جنوب تهران دارد. ولسوالی امیرآباد بیشترین بخش شهرستان را تشکیل میدهد. یگانه شهر اینجا امیریه است که در جنوب غرب دامهن موقعیت دارد. علاوه بر این، این شامل قریه های مهمندوست، نعیم آباد، تزار، کلات، توه و درور، یوشخ، حسن آباد، رشم می شود.