پاورپوینت بررسی معماری خانه صلح جو تبریز
بخشی از مطلب
یک اثر معماری قبل از اینکه به عنوان بدنه ای در نظر گرفته شود ، مجموعه ای از افکار را منعکس می کند و شیوه زندگی مردم زمان خود را منعکس می کند. بررسی معماری گذشته ، هم آثاری که به صورت میمون (نماد) ارائه می شوند و هم آثاری که ما آنها را به عنوان معماری بومی می خوانیم ، نشان می دهد که این آثار علاوه بر تأمین فرهنگ معماری سرزمین ما ، زمینه لازم را نیز فراهم می کنند. . برای تدوین هر نظریه ای که مبنای خلق معماری جدید باشد. البته این بدان معنا نیست که ما آنها را بدون قید و شرط تأیید می کنیم و تکرار آنها در نظر گرفته نشده است ، بلکه منظور ما سازماندهی و تدوین و هماهنگی ایده هایی است که اساس هر طرح جدیدی هستند.
هر فضایی در معماری ، صرف نظر از شکل و اندازه آن ، توانایی انتقال و انعکاس مفاهیم را دارد. این مشکل وقتی بیشتر می شود که فرهنگ غنی از ایجاد فضاها حمایت کند. چنین فضایی هم در روابط عملکردی فضا و هم در زمینه ایجاد خلق و خو و درک روانشناختی و یا در انتخاب مواد و مبانی و انطباق آن با نیازهای روحی و روانی غنی می شود.
جستجو و شناخت مظاهر و نمادهای فرهنگی در بدنه معماری ایران می تواند به شناسایی و تعیین ارزشها و مفاهیم فرهنگی خاصی که در بین مردم رایج است ، کمک کند. برخی از مفاهیم موجود در زندگی روزمره مردم می تواند از طریق عناصر جسمی به خود دیگران منتقل شود ، که این خود پیوندهای تعیین کننده اجتماعی-فرهنگی هستند و فضای ذهنی عمومی را از طریق ذهنیت افراد تشکیل می دهند. به عبارت دیگر ، عناصر فیزیکی نمایانگر ارزشها و مفاهیم فرهنگی اجتماعی به عنوان ابزاری برای تبادل نظر بین ساکنان شهر عمل می کنند.
استفاده از نمادها و مظاهر مربوط به فرهنگهای گذشته در فضاهای مدرن معماری دانش جدیدی در زمینه معماری است. در این مطالعه ، با پیروی از چنین روشی ، سعی می شود به مجموعه عناصر فیزیکی فضا توجه و آنها را از یکدیگر متمایز کرده و روابط متقابل آنها را در کنار طبقه بندی عملکردهای خاص آنها تعیین کند.
خانه صلح مربوط به دوره قاجار است و در تبریز ، خیابان تربیت ، کوچه کرباسی ، پلاک 27 واقع شده است. این اثر در تاریخ 5 آگوست 2003 با شماره ثبت 9478 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ساختمان قدیمی:
بنای بنا بر اساس شواهد معماری موجود و نمونه های آجرکاری آن به دوره قاجار نسبت داده می شود
- نوع عملکرد و خصوصیات ارزشمند ساختمان:
این ساختمان دارای کاربری مسکونی بوده است که حدود 30 سال متروکه و خالی از سکنه بوده است. استفاده فرهنگی یا مسکونی برای آن پیشنهاد می شود.
طراح ساختمان با ورودي جداگانه هر قسمت از ساختمان را از قسمت هاي ديگر جدا کرده است. در این خانه ، قسمتهای مختلف طبقات (طبقه همکف ، طبقه اول و زیرزمین) نسبت به یکدیگر اختلاف سطوح دارند که گاهی تا 1.5 متر هم می رسد.
زیرزمین ضلع غربی ساختمان از ویژگی های بارزتری نسبت به زیرزمین های دیگر برخوردار است و دارای یک شکم پاره شده با استخر سنگی به شکل بیضی شکل است. حیاط بیرونی ساختمان همچنین دارای یک استخر سنگی در مرکز حیاط است. ذخیره آب این ساختمان در ضلع شرقی حیاط بیرونی واقع شده است.
- تزئینات استفاده شده:
پاسخ: نمای آجری با طرح ها و سنتورهای مختلف بالای پنجره ها در برخی فضاها.
ب: زیرزمین قسمت غربی ساختمان دارای تزئینات گچ بر روی درب ها و تزئینات ساده گچی بر روی سقف است.
- اقدامات صورت گرفته:
این خانه حدود 30 سال است که متروکه و خالی از سکنه است و....