قدمت آتشکده بهرام (آتشکده ری یا تپه میل) به دوران ساسانیان می رسد و در شهر ری (شهر ری) واقع شده است. در 12 کیلومتری جنوب شرقی شهر ری به سمت ورامین، بر روی تپه های بلند روستای قلعه نوئه، خرابه های کاخ یا آتشکده باقی مانده است. این آتشکده بر روی تپه بلندی قرار دارد که به آن تپه میل (تپه) می گویند و در لغت به معنای دو میله آهنی روی تپه است. به این دلیل است که از دور دو ستون بزرگ روی یک تپه دیده می شود. ایوانی با چهار ستون در ضلع شرقی بقعه وجود دارد. برخی از قسمت‌های این آتشکده در حمله اسکندر ویران شد و تنها دو ستون مرتفع و بخش‌هایی از بنای تاریخی باقی مانده است. قسمت غربی بنای تاریخی ویران شده است. در زیر ساختمان یک راهرو وجود دارد که از کل ساختمان در زیرزمین عبور می کند. این بنای تاریخی با گل، آجر، سنگ قلوه سنگ و گچ ساخته شده است و قدمت این آتشکده به دوران ساسانیان (تقریباً 1800 سال پیش) می رسد و آتشکده بهرام گور نامیده می شد. آتشکده بهرام (آتشکده ری) و سایر سازه های نزدیک آن برای اولین بار توسط جک دو مورگان فرانسوی در سال 1913 تعمیر شد. این بنای تاریخی توسط یک باستان شناس آمریکایی به نام اریک اشمیت در سال 1933 کاوش و حفاری شد. و اخیراً کاوش این بنا توسط دکتر فیروزه شیبانی انجام شده است.


فهرست مطالب :

تپه میل (آتشکده بهرام ری)
نیایش های آتشکده بهرام ری
معماری بنا
نقاشی و گچ بری آتشکده بهرام