پاورپوینت تحلیل معماری گنبد ژئودزیک (ژئوکام، ژئودوم) یک سازه معماری کروی

هندسه قوی ترین و مقرون به صرفه ترین سیستم سازه ای را ارائه می دهد و شبکه ژئودزیکی تنش و کشش را به اقتصادی ترین شکل ممکن توزیع می کند. توزیع یکنواخت بار در امتداد پوسته گنبد باعث می شود تا 50 مثلث برداشته شود و از دهانه های غیر باربر برای قاب بندی درها، پنجره ها، ایوان ها، بالکن ها و باغ های زمستانی استفاده شود.
ساختمان‌های گنبدی جذاب‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین ساختمان‌ها هستند که با مصالح مدرن و طراحی مناسب، هزینه‌های گرمایش (و سرمایش) 70 درصد کمتر است.
از موادی که قاب از آن ساخته شده است می توان استفاده کرد:
چوب (در استفاده جهانی)؛
فلز (معمولاً برای سایبان، تزئینی و گنبدهای کاملاً لعاب استفاده می شود؛ پروفیل های گچ تخته را نیز می توان برای یک گنبد کوچک وصل کرد).
پلاستیک (قابل استفاده برای گنبدها و گوی های کوچک با بار نسبتا کم)؛
مواد کامپوزیت
نسبت مساحت به حجم مثبت عملکرد حرارتی شگفت انگیزی را به گنبدها می دهد. این کره دارای کمترین نسبت مساحت دیوارهای خارجی به حجم داخلی ساختمان در بین تمام ارقام با ظرفیت یکسان است. هر چه مساحت کل دیوارها و سقف کمتر باشد، بازده مصرف انرژی برای کنترل آب و هوای داخلی بیشتر است.
سطحی که در معرض محیط قرار می گیرد تأثیر بسیار بیشتری بر بازده انرژی خانه نسبت به کیفیت بتونه در اتصالات و ضخامت دیوارهای آن دارد و اتلاف حرارت فونداسیون به مساحت کف بستگی ندارد، بلکه در طول محیط اینها قوانین فیزیک هستند
سرویس گنبد. اتلاف حرارت ساختمان با مقاومت آیرودینامیکی آن نسبت مستقیم دارد. باد به آرامی بر روی گنبد و اطراف آن می‌لغزد و گرداب‌ها و گرداب‌های ناکافی ایجاد می‌کند تا لایه مرزی هوا را که به سطح هر یک از هوا متصل می‌شود، مختل کند.
ریزگرانش مولکولی به لطف اثر آیرودینامیک
در طراحی، باد با مقاومت کمتری به دور گنبد خم می شود. سطح منحنی داخل گنبد باعث گردش هوای طبیعی و تبادل کارآمد هوا در اتاق ها می شود. جریان‌های طبیعی هوای «حلقه‌شکل» از لایه‌بندی جلوگیری می‌کنند و دمای هوا در کل حجم گنبد، از کف تا راس، یکسان باقی می‌ماند. اثر آیرودینامیکی طراحی باعث صرفه جویی قابل توجهی در هزینه گرمایش و تهویه مطبوع می شود.
ساختمان مستطیل شکل بادگیر بسیار بالایی دارد. باد مستقیماً به دیوار عمودی برخورد می کند، لایه عایق حرارتی هوا را جدا می کند و ناحیه ای با فشار بالا ایجاد می کند. و سمت بادگیر ساختمان
نسبت مساحت به حجم مثبت عملکرد حرارتی شگفت انگیزی را به گنبدها می دهد. این کره دارای کمترین نسبت مساحت دیوارهای خارجی به حجم داخلی ساختمان در بین تمام ارقام با ظرفیت یکسان است. هرچه مساحت کل دیوارها و سقف کمتر باشد، بازده مصرف انرژی برای کنترل آب و هوای داخلی بیشتر است.

سطحی که در معرض محیط قرار می گیرد نسبت به کیفیت بتونه در اتصالات و ضخامت دیوارهای آن تأثیر بسیار بیشتری بر بازده انرژی خانه دارد و اتلاف حرارت فونداسیون به مساحت کف بستگی ندارد. اما در طول محیط. اینها قوانین فیزیک در خدمت گنبد است.

اتلاف حرارت ساختمان با مقاومت آیرودینامیکی آن نسبت مستقیم دارد. باد به آرامی روی گنبد و اطراف آن می‌لغزد و گرداب‌ها و گرداب‌های کافی ایجاد نمی‌کند تا لایه مرزی هوا را که توسط گرانش بین مولکولی به سطح هر جسمی متصل می‌شود، مختل کند. به لطف اثر آیرودینامیکی طراحی، باد با مقاومت کمتری به دور گنبد خم می شود.

سطح منحنی داخل گنبد باعث گردش هوای طبیعی و تبادل کارآمد هوا در اتاق ها می شود. جریان‌های طبیعی هوای «حلقه‌ای» مانع از طبقه‌بندی می‌شوند و دمای هوا در کل حجم گنبد، از کف تا راس، یکسان باقی می‌ماند. اثر آیرودینامیکی طراحی باعث صرفه جویی قابل توجهی در هزینه گرمایش و تهویه مطبوع می شود.

ساختمان مستطیل شکل بادگیر بسیار بالایی دارد. باد به دیوار عمودی برخورد می کند، لایه عایق حرارتی هوا را پاره می کند و ناحیه ای با فشار بالا ایجاد می کند. و سمت بادگیر ساختمان

در این زمان تحت تأثیر جریان های متلاطم و خلاء جزئی قرار می گیرد.

گرداب‌ها ساختمان را خنک می‌کنند و خلاء هوای گرم شده را از اتاق خارج می‌کند، نه تنها از طریق شکاف‌های اطراف درها و پنجره‌ها، بلکه از طریق هرگونه نقص ساختاری کوچک در آن طرف ساختمان. هوای گرم مکیده شده از اتاق با هوای سرد در سمت بادگیر از طریق شکاف های مشابه، ریزترک ها و ریز منافذ جایگزین می شود. حتی در خانه های مدرن، کل مساحت چنین شکاف ها و منافذی معادل یک پنجره باز است. همانطور که هوای سرد و متراکم در اتاق منبسط می شود، به دلیل اثر Ber نیز خنک می شود
و.....