پاورپوینت بررسی پژواک های انقلاب هنری در اروپا و آمریکا
واضح است که تحولات هنری در کشورهایی که انقلاب در آن رخ داده است (روسیه، آلمان، مجارستان) به اندازه سایر کشورها متنوع است. این وضعیت به خودی خود می تواند موارد زیر را آشکار کند: ماهیت واقعی یک دوره انقلابی را نمی توان در لحظه اول با عبارات خودجوش ارزیابی کرد، بلکه فقط در طول زمان آشکار می شود. آنچه یک فرهنگ انقلابی را از یک فرهنگ غیرانقلابی متمایز می کند، شور و شوق آن لحظه نیست (بسیاری از هنرمندان خارج از روسیه قبلاً این شور و شوق را تجربه کرده بودند) بلکه نحوه مواجهه هنر با مسائل جدید، وسایل ارتباطی جدید و اشکال جدید بیان است. به تغییرات اجتماعی رادیکال ناشی از انقلاب. به عنوان مثال، اگرچه ابتکارات عمده ای در فرانسه در حدود سال 1922 در زمینه هنر در ارتباط با مسائل اجتماعی انجام شد، دو شاهکار مهمی که در همان سال پدیدار شدند به انگلیسی نوشته شدند: اولیس جویس و سرزمین بایر الیوت . با این حال، متعاقباً، جنبش مدرنیستی در هر دو کشور تا اواخر دهه 1920 یک دوره راکد را پشت سر گذاشت (نمونه بارز آن آثار پیکاسو پس از موسیقیدانان trois است). در روسیه و آلمان، پیشرفت برای مدتی ادامه یافت. از منظر هنر - حداقل در طول سالهای سیاست اقتصادی جدید (NEP) - تفاوتهای بین این دو نظام اجتماعی به اندازه سایر ویژگیهای مشترک مهم نبود.
سه جنبه از فرهنگ فرانسه پس از جنگ تا دوره مورد بحث به درستی در کنار تحولات جدید ارزیابی شده است: در نقاشی، آثار فرنان لژه و پاک گرایان. Les Six آسان برای درک، پس از موسیقی به دنبال. اندیشه معماری لوکوربوزیه در پرتو زیبایی شناسی ماشین. هر سه اینها زیر سقف مجله L'Esprit Nouveau جمع شده بودند . در روسیه، مانند آلمان، این جنبش ها مهم تلقی می شدند. در واقع، در اواسط دهه 1920، لوکوربوزیه به شهرت بینالمللی دست یافت و در خارج از کشور بسیار بیشتر از فرانسه مورد توجه قرار گرفت. ساختار اجتماعی و حمایت هنری فرانسه با قبل از 1914 تفاوت چندانی نداشت و موضوع به همین جا ختم نشد: روشنفکران از همان ابتدا نگرش مبهم نسبت به انقلاب روسیه و انترناسیونال جدید داشتند. به عنوان مثال، اومانیست هایی مانند ژول رومن و ژرژ دوهامل جنبش کلارته را ترک کردند . هدف این جنبش که به رهبری باربوس در اطراف مجله ای به همین نام در سال 1919 تأسیس شد، به جای امضای بیانیه ای در دفاع از "اصول مطلق کمونیسم بین المللی"، امید به برادری را دوباره زنده کرد. از سوی دیگر، صلح طلبان مبارزی مانند رولان و مارسل مارتینه با سرکوب و ترور پلیس در روسیه مخالف بودند. سیر دادائیسم فرانسوی به طور معمول با دادائیسم آلمانی متفاوت بود. دادائیسم فرانسوی خود را به شیوه ای کاملاً غیرسیاسی بیان کرد. دلیل ترجیح سوررئالیسم، یک جنبش ادبی و شاعرانه تر، این بود که برتون و حامیانش ریشه های سوئیسی-آلمانی دادا را دوست نداشتند. در سطح رسمیتر، شوونیسم مشابهی در نمایشگاه بزرگ بینالمللی هنر دکو که در سال 1925 برگزار شد، مشهود بود، که هدف آن تأیید برتری فرانسه از طریق و از طریق در زمینههای طراحی گرافیک و مد بود. شهرت به اندازه تجارت در این نمایشگاه مهم بود، و اگرچه یک غرفه روسی بسیار متمایز - طراحی شده توسط کنستانتین ملنیکوف (و تهیهشده توسط رودچنکو) وجود داشت - نمیتوانست در نمایشگاه گنجانده شود، زیرا آلمان تا همین اواخر یک کشور دشمن بود. بنابراین هیچ اثری متعلق به باهاوس وجود نداشت. و....