پاورپوینت بررسی سبک معماری دیکانستراکشن

معماری ساختارشکنی یک جنبش معماری است که در دهه 1980 ظهور کرد. این حرکت بر اساس اصل فرم های نامتقارن و تکه تکه شدن واحدهای ساختاری، برچیده شدن و سرهم کردن دوباره آنچه هست، به بیننده احساس عدم اطمینان و هرج و مرج می دهد.

مفهوم "سازه" به سیستم باربری ساختمان اشاره دارد. «ساخت‌گرایی» معادل اصطلاح «داستان گرایی» است. ساختارشکنی اولین بار تحت تأثیر نظریه «واسازی» فیلسوف فرانسوی ژاک دریدا قرار گرفت. دریدا مدرنیته را از طریق ساختارشکنی نقد کرد و پایه های پست مدرنیسم را پی ریزی کرد. در این جنبش، درست تر است که اندیشه پست مدرن را مدرن جدید یا متاخر خوانده شود.

معماری ساختارشکنی

در این حرکت معماری قانون شکن، عجیب و خارق العاده، فرم ها به طور غیرعادی نامتناسب هستند و تخریب را تداعی می کنند. این جنبش اصولی مانند هماهنگی فرم و کارکرد، «فرم پیرو کارکرد» را «قواعد» مدرنیسم می‌داند و قصد دارد معماری را از این الگوها دور کند. این سازه ها هرج و مرج کنترل شده را بیان می کنند و ساختمان هایی با این طراحی منحصر به فرد و غیرعادی به نظر می رسند.

هدف معماری ساختارشکنی فراتر از مرزهای تخیل است. او از خطوط منحنی و فرم هایی حمایت می کند که حس شکسته شدن را القا می کنند. بنابراین، در این مرحله، این موضوع کنجکاوی خواهد بود که آیا فضای داخلی به اندازه نمای بیرونی جذاب است یا خیر. با توجه به قسمت‌های متحرک و قسمت‌های بیرون زده ساختمان، استفاده از مصالح سبک در فضای داخلی باید در این سازه‌ها ترجیح داده شود که با مناطق باریک گردش، پله‌هایی که به جایی نمی‌رسند و باغ‌های خالی از سکنه، هدف خود را برآورده می‌کنند. این روند طرح هایی با جلوه های غیر معمول در داخل و همچنین در نما ارائه می دهد.
و....