پاورپوینت بررسی عرصه خصوصی و عرصه عمومی در معماری
فهرست مطالب
مقدمه
نوسازی بافت فرسوده
بافت شهری
عرصه خصوصی
شرایطی نوسازی متکی بر تسهیلات
توجیه اقتصادی
رویکرد جدید
ایجاد، ارتقا و تقویت شبکه عبور و مرور
هماهنگ کننده همکاریهای بین بخشی
عرصه خصوصی، فضایی است که برای ورود به آن باید اجازه فرد یا افرادی که دارای آن فضای خصوصی هستند گرفته شود.
عرصه عمومی، فضایی است که حضور در آن آدابی دارد که در صورت عدم رعایت آن آداب به حقوق افراد بی احترامی می شود.
مثال هایی از هر یک از دو عرصه و حقوق مربوط به آن:
عرصه خصوصی:
فضای خانه، محتویات موبایل یا ایمیل یا کامپیوتر افراد بخشی از عرصه خصوصی افراد است.
عرصه عمومی:
کوچه، خیابان، اتوبوس، فضای عمومی ساختمان همچون راه پله، فرودگاه و لابی هتل و ...
در ابتدا به نظر می رسد که همه چیز روشن است و برای همه این زبان مشترک وجود دارد که چه چیزی متعلق به هر یک از این دو عرصه هست اما وقتی که بیشتر تامل کنیم و یا تجربیات گذشته خود را با دیگران مرور کنیم می بینیم که تفاوت دیدگاه ها آشکار می شود.
به نظر شما کدام یک از موارد زیر آداب عرصه عمومی رعایت نشده و به حقوق شما تجاوز شده است:
با فرزند خردسال خود در حال قدم زدن توی پارک هستید دو نفر با ادبیاتی که از نظر شما ناپسند است با هم صحبت می کنند و شما نگران تاثیر پذیری فرزندتان از این ادبیات هستید.
فردی با ظاهری ناآراسته و بوی ناخوشایند توی اتوبوس کنار شما می نشیند.
خانمی بدون روسری در عرصه عمومی ساختمان ظاهر می شود.
آقایی با شلوارک در عرصه عمومی ظاهر می شود.
آقایی با زیرپوش و زیر شلوار در عرصه عمومی ظاهر می شود.
فردی در هنگام گفتگو خیلی به شما نزدیک می شود. (در فرهنگ های مختلف این فاصله متغیر است. برای مثال در فرهنگ غربی این فاصله نسبت به فرهنگ ایرانی بیشتر است)
تلویزیون برنامه ای پخش می کند که از نظر شما برای فرزندتان مضر است.
مراسم مذهبی در منزل همسایه برگزار می شود و صدای بلندگو به گوش شما هم می رسد.
برگزاری مراسم چهار شنبه سوری در کوچه و خیابان
استفاده از عطر تند یا کشیدن سیگار در پیاده رو یا محل گذر دیگران
در کدام یک از حالت های زیر عرصه خصوصی مورد بی احترامی قرار گرفته است:
نگاه کردن محتویات موبایل فرزندتان بدون کسب اجازه
اجبار در رعایت حجاب
اجبار در عدم استفاده از روبند در برخی کشورها
نگاه کردن به نامه های اداری روی میز دیگران
نگاه کردن به صفحه مانیتور دیگران
دو جامعه الف و ب با ویژگی های زیر را در نظر بگیرید:
جامعه الف:
عرصه عمومی و خصوصی تعریف شده و مجزا هستند.
حوزه خصوصی کوچک اما غیر قابل دسترس است.
رفتار و گفتار و ظاهر افراد در بیرون از خانه با درون خانه تفاوت قابل توجهی ندارد.
تنوع در ظاهر و باطن افراد
حفظ زیبایی محیط در درون خانه و بیرون خانه تقریبا به یک اندازه اهمیت دارد.
زیبایی و بهداشت فردی همواره چه در بیرون و چه در درون اهمیت دارد.
جامعه ب:
عرصه عمومی و خصوصی تعریف نشده
حوزه خصوصی بزرگ اما توسط برخی قابل دست اندازی است
رفتار و گفتار و ظاهر افراد در بیرون از خانه با درون خانه تفاوت بسیار زیادی دارد
نبود تنوع
در بهترین حالت حفظ زیبایی محیط درون خانه تنها در موقعیت های خاصی اهمیت دارد.
در بهترین حالت زیبایی و بهداشت فردی در موقعیت های خاصی اهمیت دارد.
به نظر من عوامل زیر در شکل گیری ویژگی های جامعه الف نقش دارند:
فردیت شکل گرفته است: فردیت و تمایز عرصه خصوصی و عمومی به هم گره خورده اند.
رعایت حقوق بشر توسط افراد و نهادها به پشتوانه قانون و فرهنگ: کسی به عرصه خصوصی دیگران تعدی نمی کند. احترام عرصه عمومی هم حفظ می شود. اگر کسی بخواهد به حقوق دیگران تجاوز کند هم فرهنگ عمومی و هم قانون در برابر او می ایستد.
وجود احساس امنیت: افراد هراسی از نمایش افکار، احساسات، زیبایی ها و دارایی های خود ندارند بنابراین اختلاف زیادی بین درون خانه و بیرون خانه نیست بعلاوه دلیلی برای وسیع انگاشتن چیزهای خصوصی وجود ندارد.
عزت نفس شهروندان: عزت نفس که متاثر از فردیت است کمک می کند که تصویر خوب و زیبا از "خود" هم در درون خانه و هم بیرون آن متجلی شود. به علاوه قضاوت دیگران برای افراد اهمیت جندانی ندارد و هر کسی می تواند خودش باشد نه یک موجود پلاستیکی که از خواست دیگران شکل گرفته است.
اجتماعی شدن شهروندان: اجتماعی شدن از دو جنبه کمک می کند: یکی اینکه بیرون از خانه را نیز متعلق به خود و زیستگاه خود بدانیم و در زیبایی آن سهیم باشیم. دوم اینکه دیگران را "آنها"یی که ربطی به ما ندارند تلقی نمی کنیم.
و....