- مناره                    
 
- چار طاق            
 
- گنبد                  
 
- رواق                 
 
- ایوان
 
- شبستان              
 
- محراب
 
( تمامی موارد بالا شامل زیر مجموعه هایی نیز می باشند )
 
گوشه ای از مطلب :
 
با نگاهی معنوی و تعمق در جهان پیرامونی خود می توان برداشت نمود که انسان برای شناخت خالق خود چون از طریق مشاهده ومکاشفه مستقیم  به نتیجه ای نرسیده به دنبال کشف این حقیقت مطلق از طریق اشاره ها و نشانه های او بوده . خداوند را  در جلوه هایش به جستجو پرداخته وخورشید وماه و ستارگان و آسمان و گیاهان و دریاها و . . . که همه ظواهری از چهره ی دلدار بودند و برخی محو در این صور ظاهری گشته و جان را ز یاد بردند و برخی به مقصود حقیقی و شناخت درونی از معبود خود رسیدند.
 
جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانی
 
این نشانه ها در ذهن و جان عده ای نیز  به شکل صور مادی متبلور  می شود و باعث خلق آثاری  حکیمانه و چشمگیر می شود که آن را هنر و آن اشخاص را هنرمند می نامند. مانند شاعران . نقاشان و معماران.
 
ما در این مبحث به کنکاش پیرامون مفهوم این صور نوعی چشمگیر که قالبهای ساختمانی اصلی را در معماری سنتی ایران تشکیل می دهند  می پردازیم .