مفاهیم نهفته در برج آزادی:
معماری همواره در همه حال فرهنگساز بوده و همواره بعنوان نمادی برای تمدن ها بحساب می آمده است و این امر تا به امروز نیز ادامه پیدا کرده است،برج آزادی که توسط حسین امانت در سال1345 طراحی شده است از جمله این آثار به حساب می آید و به نمادی برای شهر تهران و یا حتی کشور ایران مبدل گشته است.
با ذکر این مقدمه کوتاه درباره این بنا این سوال در ذهن ایجاد می شود که چرا بنایی مانند برج آزادی در میان سایر بناهای ساخته شده در تهران بعنوان یک نماد شهری و یا فراشهری تبدیل می شود،آیا والایی(عظمت) آن باعث این امر شده یا زیبایی آن، و بسیاری از سوالاتی که شاید پاسخ به آنها مشکل باشد،اما می توان بهترین پاسخ به سوالات مطرح شده را در مفهومی بودن بنا ذکر کرد،اینکه این بنای شاهکار در بطن خود پر است از مفاهیمی که بیانگر شکوه و اصالت معماری ایرانی از دوران هخامنشیان تا دوران معماری اسلامی است،بنای مذکور سیر معماری ایرانی را در کالبد مرمرین خود به زیبایی گنجانده است.
اما اگر بخواهیم در مورد مفاهیم موجود در این بنا بگوییم بایستی به این نکته اشاره کرد که این بنا از دوره ها و سبک های مختلف معماری ملهِم شده است و سعی و تلاش معمار در آن بوده که معماری ایرانی را در یک نگاه به بیننده معرفی کند بطوری که شکل راهها و محوطه سازی آن که بصورت لانه زنبوری ساخته شده یادآور طرح داخلی مسجد شیخ لطف اله میباشد، نوع چیدمان درخت ها و حوض ها و همچنین شیوه محوطه سازی آن از باغهای ایرانی اقتباس شده، سطح میدان توسط گذرگاهی زیرزمینی که در ضلع شرقی برج پیش بینی شده است به معابر اطراف راه می یابد که این فضا با الهام از معماری سنتی و با توجه به شکستگی های دیواره و سقف ، هندسه و طاق بازارهای ایرانی را تداعی می نماید، نمای ضلع شرقی و غربی طاق بزرگی است با الهام از طاق کسری و منحنی قوس طاق های ساسانی که معماری ایران باستان را تداعی می کند ، بر فراز قوس ساسانی ، قوس شکسته محراب گونه ای که سطح آن با طرح « پر طاووسی و کاشی کاری معرق » شکل گرفته تعبیه شده که یاد آور معماری دوران اسلامی نیز میباشد.، پیشانی بنا معرف برج های قدیم ایران با سر برجی های دوران سلجوقی و غزنوی و برج و باروهای بناهای ایرانی است و در چهار سوی نمای برج شیارهای آبی معرق که به طرز عمودی قرار گرفته که بطور اغراق آمیزی کشیدگی قامت و زیبایی آن را دو چندان نموده است و بیانگر اوجگیری، سعود و تعالی است.
معمار این بنا همچنین رسمی بندیهای زیبایی را در راس قوس خلق کرده است که از معماری سنتی ایران اقتباس کرده است و در آخر اینکه ما می توانیم ردپای هندسه را بوضوح دراین بنای بیادماندنی بیابیم،بنای مذکور پر است از این چنین مفاهیم عمیقی که یادآور عظمت از دست رفته معماری ایرانی است.