موزه لوور پاریس 
موزه لوور پاریس بزرگترین و مشهور ترین موزه جهان است .ساختمان موزه یک کاخ سلطنتی قدیمی است که در وسط پاریس میان رود سن و خیابان ربولی قراردارد . این کاخ سلطنتی متعلق به فلیپ دوم پادشاه فرانسه بود. سرسرا و تالار ساختمان بسیار بزرگ بود بطوری که شاه و پسرش از آن و راهروی ورودی آن جهت اسب سواری استفاده میکردند .ساخت بنا و حیاط عظیم آن بیش از سیصد سال بطول انجامید.
این بنا توسط پادشاهان فرانسه دائما گسترش می یافت .ریشه کلمه لوور بمعنای روشنائی  آسمان است. دولت فرانسه آثار هنری با ارزش لوور را در بین دو جنگ جهانی اول و دوم مخفی و بشدت مراقبت کرده است . این مکان برای آنکه در مواقع ضروری دوباره قابل استفاده باشدبه صورت اسرار آمیز و نهان باقی مانده است. قسمت های زیادی از این بنا به سبک رنسانس فرانسه ساخته شده و درسال 1546 معماری با نام پیرسکات به دستور پادشاه فرانسیس اول مجموعه غربی لوور را ساخت.در قرن 17 بخش اساتید و هنرمندان هلند و فنلاند به آن اضافه شده و در سال 1725 آکادمی نقاشی و مجسمه سازی فرانسه در یکی از سالن های لوور بر پا کرد . این آکادمی آن سالن را مکانی برای برگزاری نمایشگاه های سالیانه کرد . یازدید از بخشی از کاخ سلطنتی لوور در نوامبر 1793 در زمان انقلاب کبیر فرانسه برای عموم مجاز شناخته شد. در سال 1848 مردم فرانسه آثار هنری با ارزشی را به موزه هدیه کردند ودر سال 1981 در زمان ریاست جمهوری فرانسیس میتران  پروژه اضافه کردن بنائی جدید به ساختمان موزه بنام Le Grand Lovere  مطرح گردید . امروزبنای مجلل هرمی شکل شیشه ای مشخصه ورودی موزه است . بازدید کنندگان می توانند در آن آثار قدیمی و مجسمه های مربوط به دوران رنسانس تا نقاشی های مدرن را ببینند. سقف این بنا با موزائیک ها، نقاشی هاو حکاکی های زیبا تزئین شده است . بعضی سفالینه های موجوددر موزه قدمتی 5000 ساله دارند . در میان اتاق های آن نقاشی های بی نظیری از فرانسه دیده میشود . بعضی از این نقاشی ها آنقدر بزرگند که بر روی دیوار های یک خانه معمولی جا نمی گیرند. لوور در بر گیرنده میراث ارزشمند هنر مندان از زمان کاپتی ها تا ناپلئون بناپارت و امروز است.
پس از ورود از در اصلی ، پله های برقی ، بازدیدکنندگان را به یک طبقه پائین تر میبرند که از آنجا سه مدخل اصلی برای ورود به موزه وجود دارد . جالب است بدانید موزه لوور به راهنما ی الکترونیکی مجهز است و در ازای اجاره یک گوشی شبیه موبایل ، بیننده می تواند در موزه گردش کرده و اگر بخواهد در باره مجسمه ،تابلو یا یک اثر تاریخی این موزه اطلاعاتی به  دست آورد ، تنها کافی است کد چهار رقمی کنار اثر را وارد دستگاه کرده و با انتخاب زبان ، کلیه توضیحات لازم درباره آن را بشنود. 
آثار تاریخی بر حسب تمدن ها و زمان پیدایش آنها ترتیب بندی شده و از تمدن سومری آغاز و پس از ورود به تمدن مادها می توان آثار باستانی کشورمان را مشاهده کرد . دو اسب بالداربزرگ در مدخل سالن ودو شیر بالدار ، نقش برجسته داریوش نخستین تدوین کننده منشور حقوق بشر ، نقش از کوروش بزرگ ، از جمله مهمترین بخش های ایرانی موزه لوور است .سلاحها و نیز تزیینات داخل خانه های آن زمان ، وسائل زندگی می توانند ساعت ها بیننده را به فکر فرو ببرد که ایرانیان در آن زمان به نسبت سایر اقوام تا چه حد پیشرفته بوده اند . با گذر از سالن ها، نوبت تمدن مصر ، یونان و روم باستان میرسد . گفتنی است سالن تابلو های داود و لبخند ژکوندهمواره مملو از جمعیت است و در تمامی سالن ها راهنمای چکونه رسیده به تابلوی جادوئی لبخند ژکوند اتر لئوناردو داوینچی به چشم میخورد . محوطه موزه لوور بقدری وسیع است که حداقل هفت روز برای تماشای تمامی نقاط آن وقت لازم است . خالی از لطف نیست که بدانید تابلوی لبخند ژکوند یا همان مونالیزا ، سالها پیش نوسط یک کارگر ایتالیائی موزه لوور به سرقت رفت و مطبوعات وقت اروپا از این سرقت بعنوان بزرگترین سرقت هنری تاریخ یاد کردند . گرچه این تابلو دو سال بعد پیدا و در محل قبلی خود نصب گردید. موزه لورر 1233 کارمند رسمی و قراردادی دارد . این موزه با 8 میلیون بازدید کننده در سال در صدر موزه های برتر جهان قرار دارد و پس از آن موزه ملی بریتانیا با 5 میلیون و موزه گوگنهایم نیویورک با 1 میلیون دررتبه های بعدی قرار دارند . 
در قسمت تمدن مصریکی از جذابترین اشیاء به نمایش درآمده در بخش مصر شناسی موزه لوور (Louvre) مجموعه چهار کوزه است که گفته میشود محتوی اعضای مومیایی شده بزرگترین فرعون مصر، رامسس دوم بوده است. اما متاسفانه مشخص شده است که این کوزه ها از سابقه ای با جذابیت بسیار کمتر برخوردارند.در موزه لوور مجموعه زیبایی از آثار باستانی و مومیایی های مصر نگهداری می شود.این ظروف زیبای سفالی فیروزه ای که نام رامسس با خط هیروگلیف و تصاویری از خدایان مصر باستان موت و آمون، زینت بخش آن است واقعی و متعلق به زمان یاد شده هستند، اما این اعتقاد که اعضاء داخلی بدن فرعون به قصد آسان نمودن سفر فرعون به جهان دیگر، در آنها قرار داده شده نادرست است. 
گروهی از محققین به سرپرستی شیمی دانی به نام ژاک کونان (Jacques Connan) از دانشگاه لویی پاستور آزمایشهای مولکولی و رادیو کربن را بر روی دو نمونه از رسوبهای موجود در کوزه ها انجام داده اند. عملیات کروماتوگرافی (جدا کردن عناصر رنگی از یکدیگر به منظور تشخیص آنها) و طیف سنجی جرمی نشان داده است که یکی ازاین نمونه ها نوعی مرهم یا روغن معطر است که از روغن کاج و چربی حیوانی تهیه شده است. این کوزه و محتویات آن متعلق به سال 1035 ± 50 سال قبل از میلاد است، رامسس در سال 1213 درگذشته است که به این ترتیب بین 128 تا 228 سال قبل از این زمان بوده است. یکی دیگر از نمونهای آزمایش شده که ماده ای زرد - نارنجی است، صمغ خالص گیاهی است که برای مومیایی کردن استفاده میشده است. با آزمایش کربن، تاریخ این کوزه و محتویات آن به دوران سلطنت سلسله بطالسه و در حدود 275 قبل از میلاد برآورد شده است. 
کونان اعتقاد دارد که کوزه ها در ابتدا استفاده ابزاری داشته و برای نگهداری لوازم آرایشی مقدس در معبد رامسس دوم به کار میرفته است و دلیل وجود نشانه هایی از روغن در آن همین است. این ظروف مدتها بعد از این به عنوان ظروف مخصوص نگهداری احشاء مومیایی شده به کار رفته اند. اینکه احشاء مومیایی شده شخصی در کوزه ای که دارای نشان اختصاصی رامسس دوم بوده است، قرار داده شده، مشخص میکند که این فرد شخصیت مهمی بوده است. به گفته کونان: "این نتایج میتواند تکلیف مباحثه ای که در طی یک قرن اخیر ادامه داشته، را روشن نماید." 
"کوزه های بدل چینی با لعاب آبی مشهورشان، کوزه های مومیایی رامسس دوم نبوده اند اما مسلم است که این ظروف حداقل دو مرتبه مورد استفاده قرار گرفته اند، اول برای نگهداری مرهم و روغنهای مقدس و پس از آن برای حفظ اندامهای مومیایی شده شخصی ناشناس در دوران سلطنت بطالسه." ادعای اینکه کوزه های حاوی احشاء مومیایی شده رامسس دوم بوده اند به سال 1906 و یک سال پس از ورود این ظروف به مجموعه لوور بازمیگردد. دوتا از کوزه ها دست نخورده باقی مانده و د