معماری صخره ایی
مقدمه   
از هنگامیکه انسان پا به دنیای وجود نهاد و در پی جستجو و تهیه غذا و به تلاش و مبارزه با شرایط دشوار طبیعی برخواست، وجود یک سرپناه که اورا از گزند باد و باران و برف، طوفان و سیل، گرما وسرمای طاقت فرسا محافظت نماید، از ضروریات زندگی وی بود.
در آغاز تنها و بهترین راه حل، پناه بردن به درون غارهای طبیعی در دل کوه¬ها بود، انسان دوران پارینه سنگی ضمن اینکه در غارها زندگی می¬کرد به جستجوی غذا به شکار می¬پرداخت. در دوران میان سنگی اولین دخل و تصرف در پیرامون محیط زندگی خویش را آغاز نمود و انواع نقاشی¬های شکار و شکارچی مانده در دل غارها گواه این مطلب است که نوع فضای زیست برای وی اهمیت پیدا کرد. کم کم انسان دست به تغییر در فضای سکونت خویش زد.
در دوران نو سنگی که به تولیدات مختلف کشاورزی و دستی نائل آمد و قادر بود از چوب و سنگ، خاک و مشتقات آن در دشتهای وسیع خانه بسازد. هنوز هم به لحاظ اقتصادی، غارها بدون هیچ مصالحی آماده بودند، هم به لحاظ صرف وقت و زمان جهت ساخت و ساز، برتری داشتند. همچنین در گرما و سرما برای سکونت مناسبتر بودند و نیز از گزند بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و ... مصون بودند.
این مطالب سعی بر آن دارد که اولاً با تأمل بر معماری صخره¬ای بتواند به این سئوال پاسخ دهد که چرا باآغاز دوره نو سنگی آورد باز هم به استفاده از فضای غار مانند ادامه داد و به ساخت چنین فضاهایی در کوه اقدام نمود.
 

منبع و مأخذ:

1.       سفر نامه پوتینگر سال 1800 میلادی

2.      حسین میمندی سال 1328 دانشکده ادبیات دانشگاه تهران (پایان نامه)

3.     علی اکبر سرفراز سال 1347 مجله باستان شناسی و هنر ایران شماره اول (مقاله تحت عنوان: میمند شهر ساسانی)

4.     ایرج افشار سال 1346 مجله یغمای آذر تحت عنوان (گشتی در خاک یزد)

5.     دکتر باستانی پاریزی پاورقی ص 288 کتاب پیغمبر دزدان و کتاب تاریخ کرمان

6.      مقاله خانم مهناز اضرفی مدیر پروژه روستای تاریخی میمند

7.     مطالب پراکنده اینترنتی.