این مجموعه شامل 13 شیت پلان - نما - برش به صورت فایل اتوکد می باشد که از طرف گروه نقش برتر پارس به طور کامل و جامع تقدیم شما عزیزان میگردد.

در ذیل توضیحاتی در مورد این بنا به شما ارائه میگردد.

مرکز هنرهای معاصر، سین سیناتی، اوهایو
مركز هنرهاي معاصر لوئيس و ريچارد روزنتال از معماران زاها حديد، از سال 1997 تا 2003 در سينسيناتي در ايالات متحده امريكا ساخته شده است. اين ساختمان با 8500 متر مربع زيربنا، فضاهايي جهت نمايشگاه هاي موقت، اينستاليشن ها و اجراهاي متفاوت فراهم مي نمايد.

همچون يك فضاي شهري پويا، اين " فرش شهري "، عابرين پياده را از طريق يك شيب ملايم به داخل و درون فضاهاي داخلي هدايت مي كند؛ شيبي كه به نوبه ي خود، مي تواند نقش ديوار، رمپ، گردشگاه و حتي يك فضاي پارك مصنوعي را ايجاد نمايد.




 افسانه ای به نام زاها

 

 

اگر برادرانش می توانستند نظر خود را به وی تحمیل کنند او اکنون اولین زن فضانورد عراقی بود اما اکنون زاها حدید اولین زنی است که جایزه پریتزکر(Pritzker) را دریافت کرده است (در سال 2004) که یکی از مهمترین جایزه های جهان در زمینه معماری است زاها همچنین از ستارگان معماری قرن و جهان این امر حتی بلند پرواز ترین برادران را نیز راضی می کند .
زاها حدید( Zaha Hadid ) در 31 اکتبر 1950 در بغداد در خانواده روشنفکر و مسلمان متولد شد که در حال حاضر شهروند انگلستان می باشد . او دوره ابتدایی را در یکی از ديرهاي کاتولیک فرانسوی زبان بغداد سپری کرد او به آرزوهای ایام کودکی اش تحقق بخشید و بعد از گذراندن دوره ریاضیات در دانشگاه آمریکایی بیروت (1968-1971 ) به مدرسه معماری AA لندن رفت و بدین ترتیب وارد دنیای مردانه معماری شد او درباره ایام کودکی اش چنین می گوید : ( من یک عرب عراقی ام و هرگز نمی توانم روزی، روزهای زیبایی را که در وطن داشتم را از ذهنم بیرون کنم . کودکی من آنجا در میان منابع سرشار انسانی و تاریخی به رؤیا شبیه است .مدرسه ما لابه لای علفزار ها و در دل طبیعتی سبز بود که امروز از آن فقط خرابه هایی برجاست ... شهر بغداد در آن ایام پر از آدم های عجیب با ملیت ها و مذاهب مختلف بود و پرورش در این محیط پر از تجربه هاي متفاوت شانس بزرگی برای من بود.)
پدر زاها ، محمد فردی فعال در زمینه اقتصاد و پیشرو در حزب سوسیال دموکرات عرقی بود . مادرش شاغل نبود ولی زن فعال و پویایی بود که طراحی را به زاهای کوچک آموخت. زاها در این خانواده فرهنگی بورژوا با تمکن نسبی مالی رشد یافت.
چنانچه هر دو برادرش هم برای ادامه تحصیلات به کمبریج رفتند .کهن ترین خاطره ای که زاها را در دنیای کودکانه اش به خانه سازی و طراحی دکور برای عروسک هایش تشویق کرده بود ،خاطره بازسازی خانه عمه اش به دست یکی از دوستان معمار پدرش بود . او پس از اتمام تحصیلات به دفتر معماری مترو پولیتن پیوست و به همراه همکاران خود در OMA ، رم کولهاس (Rem Koolhaas) و الیا زنگلیس (Elia Zenghelis ) که خود این ها از بزرگان معماری جهان هستند حامیان خوبی برای زاها بودند و او را تشویق می کردند که درکش را از مفهوم فضا و مکان تقویت کند (به تدریس در مدرسه معماری AA پرداخت و بعد ها تا سال 1987 آتلیه شخصی اش را در مدرسه AA سرپرستس نمود.
زاها زنی فعال است که در عرصه مردانه معماری بسیار جسورانه رفتار می کند عرصه ای که در آن زنان سنتاً به اوج و کمال نمی رسند. معماری فدا کردن صد درصد انرژی و وقت را می طلبد. این موضوع که به اختلاط زندگی خصوصی و زندگی کاری منجر می شود. حضور در این عرصه را برای زنان دشوار می کند و شاید مجرد بودن حدید در موقعیت او تاثیر گذار بوده است. طرح ها و سازه های جدید بخصوص در دوران اولیه کارش از حیث تمرکز بر طراحی پراکندگی قطعات، سادگی و خلاصگی شان به همراه زوایای تند و خطوط پر تحرک مؤکداً از هنر و معماری انقلاب اوایل قرن اتحاد جماهیر شوروی یعنی کانستراکتیویسم و سوپره ماتیسم و نیز نقاشی های هندسی تاثیر گرفته اند.
کازیمیر مالویچ ، تئوریسین اصلی سوپره ماتیسم در سال 1928 در بیان تئوری آن چنین می گوید: ما فقط زمانی به درک فضا نایل می شویم که از زمین آزاد شویم یعنی به شکل اصلی ترین نقطه گرانش از بین برود. این رهایی از جاذبه زمین اصلی ترین ایده ای است که در آثار حدید می توان پی گرفت. این نکته در طرحی که برای کلوب پیک کشیده کاملاً مشهود است چنانچه کل بنا به شکل هواپیمایی در حال صعود از زمین ترسیم شده است. نکته جالب این است که در سال 2004 مراسم اهدای جایزه پریتزکر به حدید در شهر سن پترز بورک روسیه برگزار شد شهر زیبا با اصالتی که مالویچ در آن زیست و کار می کرد. حدید معماری است که پیوسته مرزهای معماری و طراحی شهری را گسترش می دهد . او در کارهایش با بهره گیری از مفاهیم فضایی جدیدی که تقویت کننده مناظر شهری موجود هستند زیبایی شناسی نظری (غیر عملی) را پیگیری و تجربه می کند که تمام زمینه های طراحی از طراحی شهر تا طراحی داخلی و مبلمان را در بر می گیرد با اینکه شهرت زاها حدید بیشتر بخاطر اصلی ترین کارهای ساخته شده اش می باشد اما علایق و دل مشغولی های عمده او مستلزم اشتغال همزمان وی به فعالیت حرفه ای تدریس و پژوهش است.
حدید اساس معماری را در نحوه فکر کردن به آن می داند. طرح های ساختمانی حدید که به صورت نقاشی عرضه می شوند در 25 سال گذشته نقش مهمی در تحول معماری معاصر داشته اند. این آثار در موزه ها و گالری های معروف جهان از جمله موزه گوگنهایم و موزه مدرن نیویورک به نمایش در آمده و بخشی از کلکسیون دائمی آنهاست. زاها حدید با شرکت در مسابقات متعدد طراحی افکار نوینی را به معرض نمایش گذاشته است که این نشان دهنده رویکرد آوانگارد و پیشروی وی در طراحی معماری می باشد.
او در کار خود از حرکت ایجاد فضاهای خالی و فرم های کشیده افقی استفاده می کند و در زمینه طراحی مبلمان و معماری داخلی و طرح های نمایشگاهی و تجهیزات و لوازم صحنه نمایش نیز کارهای زیادی را انجام داده است.
برای او هر ساختمان جزئی از یک محیط شهری به حساب می آید که در نهایت قرار است تمامی آنها با هم ترکیبی متناسب داشته باشند.
ساختمان های حدید تک نقطه ای نیستند و باید از زوایای مختلف درک و دیده شوند، در واقع از تعصب و دگماتیسم و مدرنیسم را با فضا و در سطوح مختلف ترکیب کرده و نهایتاً بناهایی را برای حرکت و سیلان عرضه کرده است. او همچنین این سنت را که در ساختمان فقط از زوایای 90 درجه استفاده شود کنار گذاشت. در پی ساخت دیوار های غیر عمودی به طراحی مبلمان و وسایلی برای این فضاهای ناصاف وسایل با زوایای نامتعارف (بادید معمارانه) پرداخت. شاید این گونه معماری متحرک سيال و غیر راکد، مطلقاً محور کننده فضا در یک جسم نیست بلکه به شکل مایعات منجمد و خمیری شکل منتسب به خصلت زنانه ضد دگماتیسم و محصورگر مردانه است. به همین دلیل هم سازه هایش به جای القای حس تملک تصرف استواری و تکیه بر زمین، سرکشانه میل به حرکت در فضا دارند. او به عنوان معمار و تئوریسین به بررسی طرح های شهرهای مختلف می پردازد. حديد علت شدید نوستالژیک مردم به شهر هایی چون پاریس را عدم تغییر آنها می داند.
پاریس قطعاً کمبود هایی بسیار دارد ولی برای قرون متمادی همواره محل زیبا و خاطره انگیز بوده است.
شکی نیست که پاریس زیباست اما بدون انرژی دقیقاً مثل ونیز که هنگام برگزاری فستیوال به ارتباط معماری با سایر حیطه های اجتماعی معتقد است. نسبت به تاثیر منفی مسائل سیاسی بر معماری نیویورک (بعد از 11 سپتامبر ) شدیداً معترض است.
در پاسخ به سؤال جمله نیویورک تایم اوت که چرا چاره ای معمارانه برای شهر نیویورک نمی اندیشید؟
می‌گوید: که مایل است برجی در نیویورک طراحی کند. نیویورک تاكنون هیچ بنایی از حدید نداشته است.
موفقیت زاها پس از سالها کار سخت و پیاپی حاصل شد زمانی که فردی شجاعت آن را یافت که ایده های معماری حدید را به حقیقت بدل کند. چرا که طرح های وی با وجود تحسین ها جوایزی که دریافت می کردند از زمان خود جلوتر بودند و غیر قابل اجرا به نظر می آمدند.
حدید متاثر از ساخت گرایی روسی و در تلاش برای یافتن ابزاری جدید برای نشان دادن طرح ها وراي طرح های ساده مهندسی به نقاشی روی آورد. برای به تصویر کشیدن مناسب و قابل قبول دوران پیچیده پست مدرن امروز با تمام پویایی های دائماً متغیر و ساختار های اجتماعی حدید آن باید تعریف جدیدی از فضا و مفهوم آن ارئه می شد. فضا تغییر شکل یافت، جابه جا شد، انحنا پیدا کرد.
مر کز هنر های نمایشی ابوظبی :
مرکز هنر های نمایشی نمادی از حرکت حاکم بر کالبد شهری در معابر سر پوشیده ی پیاده و گردشگاه مشرف به دریای منطقه فرهنگی است. دو جزء اولیه ی متقاطع سایت، منشعب کردن الگوریتم و رشد روند های شبیه سازی است که در بازنمایی گسترش فضایی استفاده می گردد و در مجموعه ی هندسی پایه قرار می گیرد. سپس دیاگرام ها برنامه ریزی شده و تفسیر است معماری در یک سری از دوره های متوالی به آن اضافه می شود. در این ترکیب ابتدایی تحلیل زیستی از دیاگرام های تجریدی به طراحی معماری تغییر شکل می دهد. محور های مرکزی منطقه فرهنگی ابوظبی، معبد راهرومانندی است که موزه ی طبیعی شیخ زاید تا دریا ادامه دارد.
این محور های مرکزی وتقابل آنها با گردشگاه مشرف به دریا، در جایی که جزیره شکل می گیرد مجزا می شود. کالبدهای داخل شاخص و ساختار فضاهای اصلی این مرکز معنا می یابد، یک انشعاب هندسی به وجود می آورد. دیاگرام فعل و انفعالات مسیرها، یک سیستم سازماندهی اولیه برای بنا و حرکتی از یک طرح عمومی به سمت ساختار آتی طرح را به طور کامل و صحیح مسیر می سازد. فرم تندیس گونه مرکز هنر های نمایشی از حرکات خطوط پدیدار می شود. به تدریج به درون جزئی رشد یابنده گسترش می یابد که مانند شبکه ای از شاخه ها را انشعاب متوالی است بادهای وزنده در اطراف سایت بر پیچیدگی معماری می افزاید.
بنا هایی که در ارتفاع و عمق هستند و در کالبد خود دارای نقطه های اوج چند گانه در فضاهای اجرایی می باشند . ساختار ارتجاعی مانند میوه هادر یک درخت انگور را دارند و تمامی آنها به سمت غرب و نزدیک به آب است. ارتفاع بنا به 62 متر می رسد و قسمتی از مجموعه خمیدگی ساختار از موزه ی دریایی شروع شده و به جنوب موزه گوگنهایم ابوظبی در انتهای شمالی سایت می رسد . با اینکه مرکز حجم در لبه آبی قرار دارد. مرکز هنر های نمایشی با قرار گرفتن در مرکز محور ها اعتبار بیشتری می یابد به این ترتیب ،بلوک ماتریس گونه در جاده شریانی را جدا می کند و نماهایی به سمت دریا و خط آسمان ابوظبی جلوه گر می شود . تالار کنسرت بالای چهار تئاتر کوچک قرار گرفته است و اجازه می دهد که نور روز به درون نفوذ کند و جلوه های مهیجی از دریا و خط آسمان شهر از پنجره ی عظیم آن دیده شود . سرسراهاي محلی هریک از بازدید کنندگان را به سمت دریا هدایت می کنند تا با یک دید ثابت با محیط اطرافشان ازتباط برقرار بکنند.
در قسمت شمالی بناء رستورانی با یک تراس بزرگ و سقفی سایه انداز قرار دارد که مرکزكنفرانس مجاور در بالای تئاتر را در دسترس قرار می دهد. قسمت آموزشی هنر های نمایشی در بالای تئاتر تجربی و در قسمت جنوبی قرار دارد. در همان حال در قسمت انتهایی غربی این تندیس که به تردد پیاده در بعضی مناطق یاری می رساند پلی مرکز هنر های نمایش را به ناحیه مرکزی پیوند می دهد.
طرح هایی برای هزاره جدید:
زاها حدید معمار زن معاصر از جمله معماران پیشرو در عرصه معماری است . شهرت وی به خاطر طراحی های عمیق و پر محتوا طرح هایی که القا کننده اندیشه ها و تفکرات نو در بسیاری موارد در رویکرد ساختار شکن است. وی همچنان به تغییر مرز های تعریف شده در معماری و شهر سازی پرداخته به همین علت جزو معماران ساختار شکن بشمار می رود . حدید در سال 1980 دفتر معماری خود را در لندن تاسیس نمود با وجود این طی دهه ی بعد میز او به جای پر بودن از سفارش ساخت بنا پر بود از قرارداد های تدریس، زمانی که وی در مورد مفاهیم معماری اش سخنرانی داشت سالن همایش اغلب دانشکده های معماری مشهور در حد انفجار پر می شد. وی در رقابت های بسیاری پیروز شد. طرح وی برای رستوران قله ی هنگ کنگ در سال 1983 ، حد اقل از سال 1988 که در نمایشگاه معروف ساختار شکن در موزه هنر مدرن نیویورک به نمایش در آمد طرحی نمادین شد اما هرگز ساخته نشد. اولین طرح حدید که سرانجام در سال 1993 در غالب سیمان و آهن و شیشه تحقق یافت ساخت ایستگاه آتشنشانی شرکت مبلمان ویترا در وایلام راین بود.
طرح های بعدی وی که در مسابقات شرکت کردند نیز ساخته نشدند . از جمله طرح خانه اپرای خلیج کاردیف که در سال 1994 جایزه اول را از آن خود کرد اما سرانجام پیست پرش اسکی برگیسل در انیس بروک (2002) و مرکز روزنتال برای هنرهای معاصر در سین سیناتی اوهایو (2003) آغاز موفقیت او را رقم زدند .طرح های زیادی از لابراتور پر از جنب وجوش وی خارج شد و خواهند شد .شاید سبک معماری او بیش از هر چیز مناسب قرن 21 باشد.
زاها حدید اخیراً عهده دار کرسی استادی کنزو تانگه (Kenzo Tange) در مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد و کرسی استادی سالیوان در مدرسه معماری نولتن (Knolton) استودیوی اوهایو وکارشناس ارشد در دانشگاه کلمبیا، نیویورک ،دانشگاه هنرهای کاربردی و تزئینی وین در اتریش و دستیار درسی طراحی معماری ائروساآرینن (Eero Saarinen) دانشگاه ييل ، نیوهون تدریس نموده است .علاوه بر این او عضو افتخاری آکادمی هنر و ادبیات آمریکا و همکار انستیتوی معماری آمریکا وریس بریتیش امپایرشد. وی از سال 1982 تا 2004 موفق به دریافت هجده جایزه برتر معماری از مؤسسه معماری سراسر دنیا شده است و طراحی و نقاشی های حدید هم از سال 1983 تا 2003 به صورت نمایشگاههای طراحی در دنیا برگزار شد.
جایزه پریتزکر که در روز 31 ماه مه سال 2004 در موزه آرمیتاژ در شهر سن پترز بورگ روسیه به این معمار عراقی ـ‌ انگلیسی اعطا شد. از جمله جایزه های او عبارتند از جوایز RIBA (انستیتوی سلطنتی معماران بریتانیا) سال 2004 که در زمینه استاندارد های پیشرفته معماری که در ارتقائ کیفیت محیط محل شان سهیم و مؤثر بوده اند.
منتخب کارهای خانم زاها حدید طی سالیان اخیر:
1. ایستگاه آتشنشانی (1994) اولین کار زاها حدید
2. مرکز هنرهای معاصر (1998)
3. سین سیناتی ،اوهایو، ایالات متحده 1998
40 ساختمان نمایشگاهی آلمان و منطقه ذهن (Mind Zone) در گنبد هزاره،گرینویچ لندن انگلستان 1999
5. پارک سوار ترمینال هونهایم شمالی ،استراسبورگ فرانسه 2002
6. جایگاه اسکی پرش استرالیا و مگی سنترکرک کالدی در اسکاتلند .

سال شمار حدید:
1950: در 31 اکتبر در بغداد عراق به دنیا آمد
77-1972: در دانشکده انجمن معماری لندن به تحصیل پرداخت
1977: جایزه دیپلمای انجمن معماری را از آن خود کرد.
87-1977: در انجمن معماری به تدریس پرداخت.
88-1987 : به عنوان شریک در دفتر (Metropolitan Architecture) بارم کولهس (Rem Kolhoos) و الیازنگلیس(Elia Zenghelis) کار کرد .
1980: دفتر خود را تاسیس کرد.
1999-1987: به عنوان استاد معماری ساختار شکن درموما(MOMA) نیویورک شرکت کرد
1994: جایزه اول را در طراحی خانه اپرای خلیج کاردیف ازآن خود کرد .
2004: جایزه پریتزکر(Pritzker) را از آن خود کرد .
2006: بر پایی نمایشگاه مروری بر آثار در موزه گوگنهایم در نیویورک.
2007: بر پایی نمایشگاه در موزه طرح در لندن .
2007: دانشگاهی در مکزیک –پلی در ابوظبی یک سالن اپرای در دبی- موزه امپرسیونیسم کوپنهاگن- موزه هنر جدید دانشگاه میشیگان
2008 : پلی در راراگوزای اسپانیا
2009: آسمان خراش در مارسی
2011: مرکز ورزشی المپیک آبی لندن .
2012: مجتمع هنرها در رم (در حال ساخت)