پاورپوینت بررسی اقدامات لازم برای جلوگیری از گرم شدن کره زمین

جامعه بین المللی با درک خطر ناشی از افزایش مداوم انتشار گازهای گلخانه ای، موافقت کرد که کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا (UNFCCC) را در کنفرانس محیط زیست و توسعه ریودوژانیرو در سال 1992 امضا کند.

در دسامبر 1997، پروتکل کیوتو در کیوتو (ژاپن) به تصویب رسید، که کشورهای صنعتی را موظف می کند تا انتشار گازهای گلخانه ای را تا 2008-2012 به میزان 5 درصد نسبت به سال 1990 کاهش دهند، از جمله اتحادیه اروپا باید انتشار گازهای گلخانه ای را تا 8 درصد کاهش دهد. 7٪، ژاپن - 6٪. روسیه و اوکراین راضی هستند که انتشار گازهای گلخانه ای خود را کمتر از سطح 1990 نگه دارند و 3 کشور (استرالیا، ایسلند و نروژ) حتی ممکن است انتشار گازهای گلخانه ای خود را افزایش دهند زیرا جنگل هایی دارند که CO2 را جذب می کنند.

برای اینکه پروتکل کیوتو لازم الاجرا شود، باید توسط کشورهایی که حداقل 55 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای را تشکیل می دهند، تصویب شود. تا به امروز، این پروتکل توسط 161 کشور (بیش از 61٪ از انتشار جهانی) تصویب شده است. در روسیه، پروتکل کیوتو در سال 2004 به تصویب رسید. استثناهای قابل توجه ایالات متحده و استرالیا بودند که سهم قابل توجهی در اثر گلخانه ای داشتند، اما از تصویب پروتکل خودداری کردند.

در سال 2007، پروتکل جدیدی در بالی امضا شد که فهرست اقداماتی را که باید برای کاهش اثرات انسانی بر تغییرات آب و هوایی انجام شود، گسترش داد.

در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

1. کاهش سوزاندن سوخت های فسیلی

امروزه 80 درصد انرژی ما از سوخت های فسیلی تامین می شود که احتراق آنها منبع اصلی گازهای گلخانه ای است.

2. از منابع انرژی تجدیدپذیر بیشتر استفاده کنید.

انرژی خورشیدی و باد، زیست توده و انرژی زمین گرمایی، انرژی جزر و مد - امروزه استفاده از منابع انرژی جایگزین در حال تبدیل شدن به یک عامل کلیدی برای توسعه پایدار طولانی مدت بشریت است.

3. نابود کردن اکوسیستم ها را متوقف کنید!

تمام حملات به اکوسیستم های بکر باید متوقف شود. اکوسیستم های طبیعی CO2 را جذب می کنند و عنصر مهمی در حفظ تعادل CO2 هستند. جنگل ها به ویژه در این کار خوب هستند. اما در بسیاری از مناطق جهان، جنگل ها همچنان با سرعت فاجعه بار تخریب می شوند.

4. کاهش تلفات انرژی در طول تولید و حمل و نقل انرژی

انتقال از انرژی در مقیاس بزرگ (نیروگاه های برق آبی، نیروگاه های حرارتی، نیروگاه های هسته ای) به نیروگاه های کوچک محلی باعث کاهش تلفات انرژی خواهد شد. هنگام حمل و نقل انرژی در مسافت های طولانی، تا 50 درصد از انرژی را می توان در طول مسیر از دست داد!

5. استفاده از فناوری های جدید با مصرف انرژی در صنعت

در حال حاضر راندمان بیشتر فناوری های مورد استفاده حدود 30 درصد است! معرفی فن آوری های جدید تولید کم مصرف ضروری است.

6. کاهش مصرف انرژی در بخش ساخت و ساز و مسکن.

مقرراتی باید اتخاذ شود که استفاده از مواد و فناوری های کم مصرف را در ساخت ساختمان های جدید الزامی می کند که مصرف انرژی در خانه ها را چندین برابر کاهش می دهد.

7. قوانین و مشوق های جدید.

قوانینی باید برای اعمال مالیات های بالاتر بر مشاغلی که از محدودیت های انتشار CO2 فراتر می روند و مشوق های مالیاتی برای تولیدکنندگان انرژی های تجدیدپذیر و محصولات با انرژی کارآمد به تصویب برساند. جریان های مالی را به سمت توسعه این فناوری ها و صنایع هدایت کنید.

8. راه های جدید برای سفر

امروزه در شهرهای بزرگ، آلاینده های وسایل نقلیه 60 تا 80 درصد از کل آلاینده ها را تشکیل می دهند. تشویق به استفاده از روش های جدید حمل و نقل سازگار با محیط زیست، حمایت از حمل و نقل عمومی و توسعه زیرساخت ها برای دوچرخه سواران ضروری است.

9. ترویج و تشویق حفظ انرژی و استفاده دقیق از منابع طبیعی توسط ساکنان همه کشورها

این اقدامات باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای توسط کشورهای توسعه یافته تا سال 2050 به میزان 80 درصد و تا سال 2030 توسط کشورهای در حال توسعه 30 درصد می شود.
و.....