این برج به عنوان اولین آسمانخراش طراحی شده توسط زاها حدید، زینت بخش خط آسمان نیمکره غربی می‌‌باشد.
 
 این برج ۶۰ طبقه که دارای چند مالک می‌‌باشد، نقشه برج را با اسکلت بتنی‌ برجسته‌ای می‌‌پوشاند.
 
زاها حدید در روزنامه وال استریت این برج را اینگونه توصیف کرد:  این برج با توجه به اینکه چگونه سازه آشکار می‌‌شود، از گونه‌ی مدرنیست عام که به طور معمول در میامی یافت می‌‌شود، اجتناب می‌‌کند.
 
برج موزه هزاره، یکی‌ از چندین طرح طراحی شده توسط معماران که شروع به ریشه دوانیدن در شهر میامی خواهد کرد، در جریان سرمایه گذاری‌ها در املاک و ساختمان تغییراتی ایجاد می‌‌کند که به تنهایی توسط محل آب نماها تا معماری که گران و مجلل می‌‌باشد، تحت تاثیر قرار می‌‌دهد.
 
یک ساختمان کندویی ۸۳ طبقه‌ای که از ۵۴۰۰ تا ۱۱۰۰۰ فوت مربعی و امکانات رفاهی‌ مانند آسانسور‌های شخصی‌، اتاق‌های رسانه‌ای و کتابخانه‌ها را نمایان می‌‌سازد، ۵ تا ۱۵ میلیون دلار در هر واحد هزینه خواهد داشت.
 
 امکانات اجتماعی شامل یک سکوی فرود هلیکوپتر، یک عرشه به همراه چندین استخر و آلاچیق، فضاهای تجمع در روی بام، سالن استراحت سیگار، سکوهای آفتابگیر، اتاق‌های بیلیارد و یک مرکز تناسب اندام و یک اتاق تلویزیون خواهد بود.
 
اتاق همکف، از اجاره‌ای تا فضای تجاری، با هدف جذب فروشگاه‌های گران قیمت و رستوران‌ها در داخل قطعه کنده شده و مرتفع ساختمان را خواهد داشت.
 
ساکنین توسط یک ورودی با ارتفاع کم که به یک لابی باز و گشاده که طراحی داخل و خارجش با تداومی از مصالح ساده تهیه شده، گذار می‌‌کند.
 
 اگرچه رنگ پروژه به طور کلی‌ خنثی می‌‌باشد، محدوده هایی برای تاکید طراحی شده تا نقاطی از جلب توجه را توسط طراحی داخلی‌ ساختمان ارائه دهد.
 
در پایه، سکو به عنوان فضایی اجتماعی در برج عمل خواهد کرد که لنداسکیپی از آب نماها که با استخر ها، کابین‌ها و سناهای بخار در هم بافته شده است.
 
در پشت بام ساختمان، در طول ساختمان‌های ورزشی، فضاهای تجمع و محوطه‌های ناهارخوری، در میان یک سری از سطوح متناوب تقسیم خواهند شد.
 
اسکلت بتنی‌ حجیم برج، در حالی‌ که در کنتراستی قوی به همراه سیستم شیشه کاری شده شفاف و ظریف قد علم کرده است، منحنی‌های ظریف در اطراف سیستم دیوار پرده‌ای فرم خواهد گرفت تا یک سری از سکو‌ها و بالکن‌ها را پنهان کند.
 
این سازه به حرکت در بالای سکو ادامه خواهد داد که با پانل‌های فلزی پیش ساخته بزرگ مفصل بندی شده تا در سطح خیابان روی زمین قرار گیرد در حالی‌ که به طور بصری سازه را به عنوان یک شی‌ ساده به میان خط آسمان متصل می‌‌کند.

سازه این برج به گونه ای طراحی شده که در جهت های متفاوت با چرخش و رقص موج داری نمایان می شود و به نوعی هنر مدرنیسم را به نمایش گذاشته است.  این ساختمان کندویی ۸۳ طبقه‌ دارد که از ارتفاع 5400 تا ۱۱ هزار فوت مربعی برخوردار است. همچنین جدیدترین امکانات رفاهی‌ مانند آسانسور‌های شخصی‌، اتاق‌های رسانه‌ای و کتابخانه‌های هوشمند در این برج کندویی وجود دارند که بر جلال و شکوه آن افزوده اند. این در حالی است که بین ۵ تا ۱۵ میلیون دلار برای هر واحد هزینه شده است. امکانات اجتماعی این پروژه شامل یک سکوی فرود هلیکوپتر، یک عرشه به همراه چندین استخر و آلاچیق، فضاهای تجمع در روی بام، سالن استراحت و سیگار، سکوهای آفتابگیر، اتاق‌های بیلیارد و یک اتاق نمایش خواهد بود. یک ورودی قوس دار با ارتفاع کم از سطح زمین برای ساکنان این برج تعبیه شده که هنگام عبور، طرح های هوشمند موج داری را برای آنها به وجود می آورد. نکته جالب توجه اینجاست که بدنه این برج کندویی کاملا بی رنگ است؛ اما ورقه های کامپوزیتی با زاویه های متفاوت در بدنه به گونه ایست که طرح سایه روشن جذابی را نمایان ساخته است. سکوی پایه ای برج با چشم اندازی از آب نماها، استخرها و حرکت موج های آبی اطراف برج به چشم می خورد که در هم گره خورده و به نوعی بافته شده اند. در پشت بام ساختمان، مجموعه های ورزشی، فضاهای تجمع و محوطه‌های ناهارخوری در نظر گرفته شده اند که به دلیل نوع طراحی در جذب مخاطب نقش موثری را ایفا می کنند. اسکلت بتنی‌ حجیم برج، در حالی‌ که در کنتراستی قوی به همراه سیستم شیشه کاری شده شفاف قد علم کرده است، منحنی‌های ظریف در اطراف سیستم دیوار پرده‌ای ایجاد کرده که یک سری از سکو‌ها و بالکن‌ها را پنهان می کند. اسکلت اصلی برج کندویی با استفاده از پانل های فلزی پیش ساخته از سطح زمین تا سکوی سقفی برج کشیده شده که با وجود منحنی های موج دار، خط مستقیم و کشیده ای را تا مرکز آسمان میامی ایجاد کرده است.