پاورپوینت تحلیل بررسی معماری بنای حافظیه شیراز


حافظ شیرازی شاعر پرآوازه فارسی زبان متولد سال 1325 در شیراز است. علیرغم اینکه جزییات کمی از زندگی وی در دست است، گمان می رود که وی قرآن را در سنین پایین حفظ کرده و لقب حافظ را به او داده اند که بعدها از آن استفاده کرد. به عنوان نام قلم او

آثار حافظ شاعر، از جمله دیوان او که شامل بیش از 400 غزل است، توسط دانشمندان معاصر متعددی از جمله محمد قزوینی، قاسم حانی و پرویز ناتل خانلری گردآوری شده است.

حافظ ایرانی یک مسلمان صوفی بود و در طول زندگی خود تحت حمایت چندین رژیم محلی بود. اگرچه آثار او در زمان حکومت جلال الدین شاه شجاع بیشتر رونق یافت، اما گفته می‌شود که حافظ برای مدت کوتاهی به دلیل تمسخر شاعران فرودست مورد اقبال حاکم قرار گرفت و او را به فرار به اصفهان و یزد کشاند.

حافظ در سال 1390 درگذشت و بیش از شصت سال پس از مرگش، مقبره‌ای به نام حافظیه در باغ مصلی شیراز برای بزرگداشت حافظ برپا شد.

آرامگاه حافظ که به حافظیه نیز معروف است در باغی زیبا قرار دارد که از آرامش و آرامش سرچشمه می‌گیرد. آرامگاه او امروزه یک مقصد گردشگری محبوب و زیارتی پر احساس برای خوانندگانی است که در همه جا عاشق شعر حافظ هستند. در واقع هر ساله در بیستم مهرماه برابر با 12 مهرماه، ایرانیان در روز ملی حافظ با زیارت آرامگاه حافظیه، عشق و احترام خود را به او نشان می دهند.

حافظ در سال 1325 هجری قمری متولد شد و در سال 1389 شمسی درگذشت. او شاعری توانا، پرکار و عالم دینی بود که سبک منحصر به فرد شعرش متاثر از آیاتی از قرآن بود که در کودکی آن را حفظ کرده بود. از این رو تخلص او حافظ به معنای «نگهبان» شد. مقبره حافظ که در اصطلاح محلی به آن حافظیه می گویند، در حاشیه شمالی شیراز و در میان باغ زیبای مصلی قرار دارد.

برای بیش از شصت سال، محل دفن او یک سنگ قبر ساده بود. در سال 1452، 65 سال پس از مرگ وی، بنای گنبدی مانند با حوضی بزرگ در کنار قبر وی توسط بابر بن بایسونکور، فرماندار تیموری شیراز در گلگشت مصلی ساخته شد. گلگشت مصلی در آن زمان یکی از قبرستان های شیراز بود که در اشعار حافظ بارها از باغ آن یاد شده است.

در سال 1477 شمس الدین محمد یغمایی وزیر دربار گورکانی طاق گنبدی شکل با حوضی در جلوی آن ساخت. خیلی بعد، در قرن هجدهم، کریم خان زند محوطه اطراف را گسترش داد و دستور داد تالار طاقدار در مرکز باغ بسازند. مقبره حافظ با سنگ قبر مرمری برجای مانده از دوران کریمخان (1751 تا 1779) پوشیده شده است. مقبره کنونی با استفاده از عناصر معماری زندیه در سال 1935 توسط آندره گدار، معمار و باستان شناس فرانسوی و با کمک برخی از معماران ایرانی طراحی شد.




فهرست:

مقدمه

کوشک فلزی در اواخر دوره قاجاریه

دوره صفویان و افشاریان
نمایی از زیر گنبد مقبره حافظ

دوره زندیه
دوره قاجار و پهلوی
ساخت بنای جدید
دوره جمهوری اسلامی
نمادشناسی
معماری حافظیه
محوطه شمالی
دیوارهای اطراف حیاط شمالی
کتابخانه حافظیه
رواق چهار ستونه
حیاط غربی
حیاط شرقی
حیاط جنوبی
حافظیه در دیدگاه مردم
فعالیت‌های فرهنگی حافظیه
و...