پاورپوینت بررسی معماری اسلامی در ارمنستان
نخجوان در بین رشته کوه های زانگزور (Zangezur) و رودخانه ی ارس (Arax) بر روی مرز دو کشور جمهوری ارمنستان و جمهوری اسلامی ایران واقع شده است. در سال ١٩٣١، ترکیه با مبادله ی سرزمین هایی با ایران با نخجوان هم مرز شد.
در دوره های مختلف ارمنستان، اورارتیان (Urartian) (قرون ٩ تا ٧ قبل از میلاد)، همچنین در دوره ی سلطنت ارنتیدز (Orontids)-(قرون ٦ تا ٢ قبل از میلاد)، دوره ی آرتاشسیانس (Artashesians) (سال های ١٨٩ قبل از میلاد تا قرن اول بعد از میلاد) و آرشاکیدز (Arshakids) (سال های ٦٦ تا ٤٢٨ بعد از میلاد)، نخجوان مرز کشور ارمنستان را تشکیل می داد.
در دوران باستان و قرون وسطی، نخجوان بخش های مز هایک (Metz Hayk) (ارمنستان کبیر)، شارور (Sharur)، استان آیرارات (Ayrarat)، یرنجاک (yernjak)، منطقه ی جاهوک (Jahuk) از توابع استان سیونیک (Syunik) و همچنین نواحی نخجوان و گقتان (Goghtan) از توابع استان واسپوراگان (Vaspurakan) را شامل می شد. گقتان (Goghtan)، محلی است که الفبای ارمنی برای اولین بار توسط مسروپ ماشتوس مقدس (Mesrop Mashtots) معرفی شد.
فهرست مطالب
آرامش وصف ناپذیر معماری اسلامی درارمنستان
بناهای یادبود نژادکشی 1915 ارامنه
نخجوان – درآمدی بر تاریخ
از دکتر آرمن هاقنظریان
وضیعت بناهای تاریخی ارامنه در نخجوان
قبرستان ارامنه ی جلفا- نخجوان
مرحله ی نهایی تخریب قبرستان جلفا
منابع