خانه

 درباره ما
 ارتباط با ما
 راهنمای فروشگاه

 فروش آثار شما
 نمونه قراردادها
رزومه
 نمونه کارها
 
جهت اطمینان از نماد اعتماد فروشگاه به سمت راست صفحه اول سایت (خانه) مراجعه فرماييد       جزوات معماری       پاورپوینت های معماری       چند جمله از بزرگان : درنگ، بهترین درمان خشم است.        مناعت، بین خودستایی و خود هیچ انگاری است./ ارسطو       می‌توان حقیقتی را دوست نداشت، اما نمی‌توان منکر آن شد./ ژان ژاک روسو       زندگی مسئله در اختیار داشتن کارت‌های خوب نیست بلکه خوب بازی کردن با کارت‌های بد است./ گابریل گارسیا مارکز       جهان هر کس به اندازه ی وسعت فکر اوست. (محمد حجازی)       برای کسی که شگفت‌زده‌ی خود نیست معجزه‌ای وجود ندارد       علت هر شکستی، عمل کردن بدون فکر است. (الکس‌مکنزی)       بهتر است ثروتمند زندگی کنیم تا اینکه ثروتمند بمیریم. (جانسون)       از دیروز بیاموز. برای امروز زندگی کن و امید به فردا داشته باش. (آلبرت انیشتن)       کسی که جرات هدر دادن ساعتی از عمر خود را دارد، ارزش زندگی را نفهمیده .داروین        شما تنها زمانی به قدرت نیاز دارید که قصد انجام کار مضری را داشته باشید در غیر این صورت عشق برای انجام هر کاری کافی ست. چارلی_چاپلین       زیبایی غیر از اینکه نعمت خداست. دام شیطان نیز هست . فردریش نیچه       از زندگانیم گله دارد جوانیم ، شرمنده جوانی از این زندگانیم      
فروشگاه مقالات
 
فهرست مطالب: دانلود پاورپوینت جامعه شناسی معماری

   تعدادبرگ: word،ppt معماری   قیمت: 20000 تومان   حجم فایل: 1637 kb  تعدادمشاهده  56


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

جامعه شناسی و معماری

فهرست مطالب :
1 -  معماری بدون مردم 1 
      1-1 نیات خوب و پیامدهای عوام فریبانه «معماری برای مردم1
2-  تعامل اجتماعی و محیط ساخته شده8
      2-1ویژگیهای محیط ساخته شده و قابلیت تعامل اجتماعی8
      2-2 فضای اجتماع پذیر و اجتماع گریز10
      2-3 کنترل قلمرو و تعامل اجتماعی11
      2-4 مجاورت کارکردی و الگوهای تعامل اجتماعی در مناطق مسکونی12
      2-5 همگونی کالبدی و الگوهای تعامل اجتماعی14
3- فضای شهری بستر تعامل اجتماعی16
      3-1 تعامل اجتماعی رویکردی به پایداری16
      3-2 محله17
      3-3 پایداری19
      3-4 فضای شهری20
      3-5 مفهوم شهروندی و تعامل اجتماعی21
      3-6 آموزش25
      3-7  تمهیدات کالبدی25
 4- جامعه شناسي شهري و مسائل اجتماعي شهر27
 5- طراحی شهری و روان شناسی محیط30
        5-1 طراحی شهری و روان شناسی محیط30
6- فضاهاي‌ ذهني‌ و عيني34‌
      6-1  فضاهاي‌ شهري؛ ويژگيها و پتانسيلها34  
    6-2 شهرها، نماد «فضاهاي‌ ساختاري» مادي36
    6-3 « فضاهاي‌ ساختاريِ» مادي‌ و انتزاعی39 
 7- حومه نشيني 41
 8- جامعه شناسی خودمانی معماری معاصر ایران44
     8-1 ساختمان های چهار سونگر46
 
چکیده:
 
معماری و جامعه ارتباط نزدیک و تنگاتنگی با یکدیگر دارند، تغییر انسان و جامعه به معنای تغییر ارزش ها و هنجارهای اجتماعی است که رفتار و گرایش جامعه و شهر را تغییر می دهد این تغییر باعث تحول دائمی شهر می شود، تا جایی که می بینیم یک شهر در طول تاریخ خود دچار چنان دگرگونی ارزشی ای می شود که ارزش های دیروز تبدیل به صد ارزش های امروز می کند. اما مشکل از زمانی شروع می شود که تلاش می شود از طریق کپی کردن یک کالبد یا یک سیستم مدیریت موفق در جامعه ای خاص و تحقق آن در جامعه دیگر ارزش های مورد قبول آن جامعه یا گروه های معینی از جامعه مانند طبقه مرفه یا متوسط را تحقق بخشید که نتیجتا با کل جامعه در تضاد قرار می گیرد.
معماران، طراحان محیط و طراحان شهری، محیط را با هدف تامین فرصت هایی برای روابط شخصی طراحی می کنند. اگر نظام های اجتماعی و اداری استفاده از این محیط ها را حمایت کنند، احتمال بیشتری وجود دارد که از قابلیت های پیش بینی شده محیط استفاده شود. در صورت نبود چنین حمایت، احتمال استفاده از خدمات موجود به میزان قابل توجهی تقلیل می یابد. 
در این پروژه فضاهای شهری به عنوان محملی برای تعاملات اجتماعی شهروندان در جهت پایداری شهرها مطرح شده است؛ چرا که یکی از اشکالات عمده در نظام شهری مسئله شهروندی و بازگرداندن روحیه فعال شهروندان در قبال شهرشان است شکل شهر همواره شاخص بی رحم درجه تمدن بشر بوده و خواهد بود. مجموعه تصمیمات مردم ساکن آن شهر، شکل شهر را تعیین می کند پس شهر هنر مردم است (بیکن، 1376)، تجربه ای است مشترک و فضای شهری که فضاهای فرهنگی را نیز شامل می شود نه برای نگاه کردن بلکه برای بودن در آن خلق شده است که ما را به عمق خود می کشاند و در تجربه ای در گیرمان می سازد که همه افرادی که در آن حرکت می کنند در آن شریک اند. مردم با محیط زیستشان که پیوستگی بسیاری با تاریخ آن دارد در آمیخته اند. منبع این احساس هویت، معماری شهر و داستان پیچیده آن است.
سپس به طرح مسائل  حاشیه نشینی که یکی از مشکلات جامعه شهری است،پرداختیم و در نهایت تحلیلی از جامعه شناسی معماری معاصر ایران را ارائه نمودیم.
 
 
1 -  معماری بدون مردم  
 
1-1 نیات خوب و پیامدهای عوام فریبانه «معماری برای مردم»:
معماری بیان هنری است که همه مردم خواه و ناخواه در معرض آن قرار می گیرند مردم در فضای معماری زندگی و کار می کنند و عشق می ورزند. با این همه، به گفته والتر بنیامین، معماری معمولا به ناخودآگاه رانده شده و به شیوه ای آشفته درک می شود. هر بنایی از آسمان خراشها گرفته تا مقبره ها، ضرورتا به مردم مربوط می شود. زیرا طراحی عموما پدیده ای انسان ریخت و مبتنی بر اندازه های پیکر انسان و کنشهای پیکر انسان در فضا است. اما متمایز کردن مفهوم «مردم» به مثابه نوعی گفتمان در معماری اقدامی قرار است و هنگامی که مشخصا این کار صورت می گیرد، یا بیان خام نبات خوب از کار در می آید، یا نیرنگی عوام فریبانه.
به طور کلی می توان گفت که معماران از رنسانس به بعد کمتر به مردم به عنوان سوژه های خود پرداخته اند و توجه خود را بیشتر به ذائقه محفلی از نخبگان حمایتگر معطوف کرده اند مردم در بهترین حالت نوعی پدیده انتزاعی اند و استفاده آنها از بنا و رابطه ای که با آن برقرار می کنند به مرور زمان تغییر می یابد. به گفته آلدوروسی، به این دلیل موجه می توانیم به معماری بدون مردم فکر کنیم که معماری بیش از مردم دوام پیدا می کند.
به لحاظ نظری، دست کم از زمانیکه ویتروویوس رسانه فایده گرایی را نوشت. معماری به حد مدعی عنوان نوعی «هنر اجتماعی» بوده است. واژه «مردم» بر آمده از زبان آوریهای روشنگری و انقلاب فرانسه، در پایان قرن هجدهم به نوعی معیار قاطع و الزام آور تبدیل شد در همین دوران بود که ج.ن.ل.دوراند، حکم ویتروویوس را به شرح زیر از نو تعریف کرد: منفعت عمومی و خصوصی، خوشبختی و حمایت از افراد و جامعه این است هدف معماری، پروژه او برای دستیابی به نوعی روش عقلانی و جهانی طراحی که چکیده آن در رسانه ای با عنوان دقیق (1805) آمده است. بر پایه منطق اقتصادی و خیراندیشی اجتماعی استوار بود اما اینکه آیا مردم می توانستند با طرحهای بزرگ و نو کلاسیک او راحت تر ارتباط برقرار کنند یا با آنها بیشتر احساس راحتی کنند مدنظر نبود در انگلستان نسل بعدی، جنبشهای احیاگر، برای رهانیدن مردم از چنگال کار دشوار و زدوده از انسانیت انقلاب صنعتی، نوعی بازگشت به سبکهای قرون وسطا را پیش کشیدند. آگوستوس ولبی پوجین مسیر کسب فضیلت را در بازگشت سبک گوتیک می دانست و در دو نقاشی خود با عنوان تقابلها (1841) کوشید برتری اخلاقی نیکوکاری پیشاصنعتی را در معرض دید قرار دهد. بعدها در دهه 1880، ویلیام موریس، در دفاع از طرحهای نو قرون وسطایی از دیدگاهی سوسیالیستی از اصالت استادی و مهارت در حرفه دفاع کرد. و آن را تنها روش هنری حقیقتا مردم پسند و دموکراتیک نامید. خانه خود او که فضایی دل انگیز به رنگ سرخ بود. نمایشی از طراحی مبتنی بر راحتی انسان بود در قرن نوزدهم به موازات افزایش آگاهی نسبت به مبارزه طبقاتی در جوامع صنعتی، تقاضا برای خدماتی از قبیل مسکن بر ارزش کار استوار شد پرنس آلبرت در مراسم افتتاح الگوی خانه های کارگری در نمایشگاه جهانی سال 1851 این مطلب را به اجمال بیان کرد به گفته او دستاورد بزرگ دوران صنعتی شدن «تقسیم کار» بود و برای باز تولید آن، جامعه باید امکان احداث خانه های آبرومند را فراهم آورد.
الگوهای سوسیالیستی بدیل برای یک جامعه صنعتی آرمانی، مجتمعهای کاخ مانند با خدمات جمعی بود که از تفکر آرمان شهرت رابرت اوئن و چارلز فوریه نشئت می گرفت. این الگوها با الگوهای لیبرالی از قبیل آنچه پرنس آلبرت خانه های ویلایی شخصی مورد تاکید قرار داشت که به ناگزیر دو طبقه، اما همواره به صورت خانه ای مجزا قابل تشخیص بود. نتیجه ترکیبی این دیدگاه ها، خواه به پروژه هایی ناظر بر هویت جمعی منتهی می شد یا شبیه سازیهای پراکنده ای از بهزیستی خردگرایانه، همواره عنصری از مسکن اجتماعی را در خود داشت. معماری صرفا به رفع نیازهای مردم نمی پرداخت. بلکه کنشهای آنها را تکمیل می کرد. بازتاب این رویکرد را می توان در جمله پایانی کتاب لوکوربوزیه با عنوان به سوی نوعی معماری (1923) مشاهده کرد. معماری یا انقلاب؟ می توان از انقلاب پرهیز کرد. لوکوربوزیه می بایست تا سالهای 1946 – 1952 در انتظار بماند تا روایت خود را از مسکن جمعی در واحد مسکونی مارسی تولید کند، این پروژه بنایی واحد بود که 1600 نفر را در خود جای می داد. در دهه 1920، در بسترهای سوسیال دموکراتیک دیگری از قبیل هلند، آلمان و اتریش، جنبش مسکن اجتماعی ریشه گرفته بود. پس از جنگ جهانی دوم، الگوهای برنامه ریزی فضایی کارآمد و تولید انبوه آن در بازار جهانی اشاعه یافت. بسیاری از پروژه های تجاری که امروزه در بافتهای گوناگونی از قبیل شانگهای. تل آویو و کاراکاس به اجرا در می آیند ریشه در آرمان «حداقل زیست» دارند اصطلاحی که ارنست می در سال 1929 برای تولید 15 هزار واحد مسکن اجتماعی در فرانکفورت به کار برد. و برای یک زندگی موفق، وجود حداقلهایی را اجتناب ناپذیر می دانست جنبش مدرن نیز مانند دوراند بر این باور استوار بود که عقلانیت تولید به مردم بهتر خدمت می کند. منتقدان این رویکرد جنبش مدرن عقیده دارند که این قبیل استانداردسازی نیازها به جای آنکه به مردم توانایی ببخشد. به انسانیت زدایی از محیط خواهد انجامید به هر رو جنبش مدرن حامل نوعی رویکرد فرهنگی رادیکال به سمت جامعه ای مساوات طلب تر بود. اما به مسائل انسان شناختی ناشی از معماری به مثابه سکونت بهای لازم را نداد. در نگاه به گذشته از چشم انداز کنونی به نظر می رسد پروژه های مدرنیستی پیامدهای توسعه شهری پراکنده را پیش بینی نکردند و شهرهای معاصر با نارساییهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی بهای این خطاها را می پردازند.


کلمات کلیدی مرتبط:
جامعه شناسی و معماری ,معماری بدون مردم ,نیات خوب و پیامدهای عوام فریبانه «معماری برای مردم». ,تعامل اجتماعی و محیط ساخته ,ویژگیهای محیط ساخته شده و قابلیت تعامل اجتماعی ,فضای اجتماع پذیر و اجتماع ,فضای شهری بستر تعامل اجتماعی ,تعامل اجتماعی رویکردی به پایداری,
مقالات مرتبط در این دسته

 


کليه حقوق اين وب سايت محفوظ و متعلق به نقش برتر پارس مي باشد
هرگونه کپی برداری منجر به پیگیری قضایی خواهد شد
Copyright © 2013-2025 - All rights reserved
طراحی سایت مشهد