نقشه های اتوکد معبد رومی پانتئون رم
 پلان و برش معبد رومی پانتئون .

زمانی که پانتئون در ابتدا ساخته شد، قرار بود به عنوان یک سالن اجتماعات که در آن عموم مردم بتوانند در آن جمع شوند، خدمت کند. هادریان برای نظارت بر اجتماعات عمومی بر تخت سلطنت می نشست. در حالی که پانتئون همانطور که از نامش پیداست نشان دهنده همه خدایان بود، اما لزوماً به عنوان معبد مورد استفاده قرار نمی گرفت زیرا فاقد شکل مستطیل شکل معابد قبلی بود.

تا حدی، پانتئون برای خشنود ساختن خدایان بود، زیرا تخریب ساختمان‌های قبلی در جای خود به عنوان نشانه‌ای از ناراضی بودن خدایان تلقی می‌شد. در طاقچه ها در ابتدا مجسمه هایی از خدایان مختلف و امپراتوران خدایی قرار داشتند. به عنوان مثال، مجسمه ای از آگوستوس در یکی از فرورفتگی های اصلی قرار داده شد. پانتئون به دلیل اندازه، ساخت و طراحی آن قابل توجه است. تا دوران مدرن، این گنبد بزرگ‌ترین ساخته شده بود و قطر آن در حدود 142 فوت (43 متر) بود و تا ارتفاع 71 فوت (22 متر) از پایه خود بالا می‌رفت. در داخل گنبد به جز در پایین ترین قسمت، شواهد خارجی از تکیه گاه طاق آجری در دست نیست و هیچ گاه روش دقیق ساخت آن مشخص نشده است. با این حال، دو عامل به موفقیت آن کمک کرده است: کیفیت عالی ملات به کار رفته در بتن و انتخاب دقیق و درجه بندی مصالح سنگدانه، که از بازالت سنگین در پایه های ساختمان و قسمت زیرین متغیر است. از دیوارها، از آجر و توفا (سنگ تشکیل شده از گرد و غبار آتشفشانی)، تا سبک ترین سنگ پا به سمت مرکز طاق. علاوه بر این، یک سوم بالایی طبل دیوارها که از بیرون دیده می شود، با قسمت پایین گنبد منطبق است که از داخل دیده می شود و با طاق های آجری داخلی به مهار رانش کمک می کند. خود طبل با طاق‌ها و پایه‌های آجری عظیمی که بالای یکدیگر در داخل دیوارها قرار گرفته‌اند، که ضخامت آن‌ها 20 فوت (6 متر) است، تقویت می‌شود.