پاورپوینت تحلیل بررسی مکتب شیکاگو معماری معاصر

در حالی که آسمان‌خراش در طول قرن بیستم مترادف با شهر نیویورک شد، در شیکاگو بود که این نوع ساختمان کهن‌الگوی مدرن در دهه‌های پایانی قرن نوزدهم متولد شد. اهمیت شیکاگو در نقش آن به عنوان دروازه ای به غرب ایالات متحده بود، که به طور فزاینده ای توسط راه آهن از اواسط قرن نوزدهم باز شد.

معماری شیکاگو در سراسر جهان شناخته شده است و در اینجا بود که سبک معروف جدیدی متولد شد. مدرسه معماری شیکاگو توسط گروهی از معماران برجسته که در اواخر قرن در این شهر کار می کردند تشکیل شد. آنها از اولین کسانی بودند که فناوری های جدید اسکلت فلزی را در ساختمان های تجاری ترویج کردند. معماران این سبک همچنین زیبایی‌شناسی فضایی را توسعه دادند که تکامل یافت و سپس بر تحولات موازی در مدرنیسم اروپایی تأثیر گذاشت [1].

نمایندگان دانشکده معماری شیکاگو از جمله اولین کسانی بودند که سعی کردند مشکل ناشی از مدرنیسم را حل کنند: ایجاد فرم مناسب برای ساختمان هایی که روح دوران جدید را منعکس کند.

لوئیس سالیوان (1856-1924)، مشهورترین معمار مکتب شیکاگو، در مقاله‌ای با عنوان «ساختمان بلند طراحی مصنوعی» در سال 1896، استدلال کرد که ساختمان‌های بلند باید به طور گسترده از این ویژگی استفاده کنند. بیان معماری غالب آنها باید عمودی باشد. این مقاله چیزی شبیه پساعقلانی کردن آنچه سالیوان و دیگران قبلاً برای بیش از یک دهه در شیکاگو انجام می‌دادند، فرموله کرد.[1] شکل مکعبی ساختمان فروشگاه Leiter (1879) توسط ویلیام لو بارون جنی (1832-1907) به عنوان یک موجودیت واحد با قاب و ساختار فولادی آن دیده می شد.