بخشهایی از مطلب
مقدمه
)نهضت هنر نو نام سبکی در اروپا بود که ابتدا در Art Nouveau) هنرهای تزیینی مانند طراحی پارچه، تولید کتاب و مبلمان از دهه 1880 آغاز گردید. سپس این سبک در زمینه های دیگر هنرهای تزیینی همچون گرافیک، نقاشی، طراحی داخلی، پیکر تراشی و حتی عکاسی ظهور نمود. در معماری این سبک از اوایل دهه 1890 آغاز و عمدتا تا سال 1910 ادامه داشت.معماران این سبک از مصالح مانند چدن، آهن، فولاد و بتن استفاده می کردند، ولی ظاهر کلی و جزییات ساختمان را با تزیینات فرم های طبیعی و گیاهی شکل می دادند. زمینه های فکری این سبک را می توان در سبک هنرها و صنایع دستی در نیمه قرن نوزدهم در انگلستان یافت.
 
این سبک در انگلستان به نام سبک مئرنف 
در فرانسه به نام هنر نو و یا سبک گیومارد
 در آلمان به نام سبک جوان 
 در ایتالیا به نام سبک آزاد 
در اسپانیا مدرنیسم 
 در اتریش سبک جدایی.
 
اصول فکری پیروان این نهضت
1) انتقاد شدید از اشیا و مکتب های تقلیدی
2) جدایی از گذشته
3) ابداع فرم های جدید
4) هنر مناسب زمان
5) استفاده از تولیدات مدرن (فلز) برای اسکلت ساختمان و تزیینات
6) استفاده از تزیینات و فرم های طبیعی و رمانتیک
 
وان دوولد
 هنر نو نام مغازه ای بود که طراحی داخلی آن توسط معمار بلژیکی، وان دوولد، انجام شده بود و در سال 1885 در پاریس گشایش یافت. در این مغازه اشیاء مدرن فروخته می شد. نام این مغازه به سبکی تعلق گرفت که به جای تقلید از گذشته، در پی ابداع احجام و فرم های جدید بود.
 
در سال 1906 در ویمار آلمان مدرسه هنر وصنایع دستی به ریاست هانری وان دوولد تاسیس شد .وی سبک هنر نو داشت وتاثیر هنر نو بر مدرسه باهاوس این بود که در ابتدا در این مدرسه کارهای تزیینی مثل: طراحی پارچه انجام میشد.بعد از او والتر گروپیوس رئیس مدرسه شد. وی اسم مدرسه را تغییر داد و باهاوس ،به معنای" خانه معمار " گذاشت
مدرسه باهاوس
 
مدرسه معماری باهاوس که در زبان آلمانی به معنی «خانه معماری» است، در دوران فعالیت چهارده ساله خود در آلمان، در سه شهر مختلف و تحت نظر سه آرشیتکت بزرگ که مدیریت باهاوس را نیز بر عهده داشته اند، فعالیت کرده است.
این مدرسه ابتدا از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵ در شهر وایمار، سپس از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۲ در دسائو و بالاخره از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۳، یعنی زمانی که این مدرسه به دستور حکومت نازی آلمان تعطیل شد، در برلین فعالیت می کرد. مدیریت این مدرسه نیز به ترتیب بر عهده والتر گروپیوس (۱۹۱۹ تا ۱۹۲۸)، هانیس مه یر (۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰) و میس وان دروهه (۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳) بود.
 
 
این بنا از سه بال تشکیل شده که توسط پل‌هایی با یکدیگر در ارتباط هستند. مدرسه باوهاوس شامل فضاهایی همچون فضایی برای آموزش، مسکن برای دانشجویان و اعضای دانشکده، تالار کنفرانس و فضاهای اداری می باشد. کلاسها و کارگاهها از طریق پل بزرگ دو طبقه ای که بر روی محل گذر قرار دارد و فضایی سرپوشیده ایجاد می کند، با یکدیگر ارتباط دارند..
 
مدرسه باهاوس
مدرسه باهاوس
 
در این پل دو طبقه فضاهای آموزشی از جمله اتاق مدیریت، اتاق کارکنان، کتابخانه، آزمایشگاه فیزیک، اتاق‌های نقشه کشی و کلاس‌های درس قرار دارند. کلاسهای درس و کارگاههای در دو بال اصلی و در چهار طبقه شامل زیر زمین طبقه همکف و دو طبقه بر روی آن قرار دارد. مسکن دانشجویان و اعضای دانشکده از طریق بالی به ساختمان مدرسه متصل می شود و دسترسی خوبی به سالن اجتماعات و اتاق ناهارخوری دارد
 
 
مدرسه باهاوس
مدرسه باهاوس
مدرسه باهاوس
خوابگاه
 
برای متحد شدن دانش آموزان باوهاوس، دکوراسیون داخلی کل ساختمان با کمک دانش آموزان انجام گرفت: نقاشی دیواری به وسیله کارگاه نقاشی، چراغ‌های روشنائی توسط کارگاه فلزکاری و علامت گذای با حروف توسط چاپخانه
 
مدرسه باهاوس
 
 
باهاوس اولین مدرسه ای بود که مفهوم کار گروهی استاد و شاگرد در آن شکل گرفت و از همه زیباتر، تلفیق هنر با صنعت و شناخت تک تک هنرجویان با صنایعی نظیر نساجی و آهنگری بود که جزو اجبارات این آکادمی بحساب می آمد. جای تعجب نیست که طرح های این شاگردان در زمان کوتاهی بر روی خط تولید کارخانه ها قرار می گرفت
 
ویکتور ارتا
ویکتور ارتا اولین معمار معروف این سبک محسوب می شود. وی از اوایل قرن دهه 1890 ساختمانهای بسیاری به این سبک در بلژیک ساخت. در طرح های وی دیوارهای سنگی، ستون های چدنی، نرده های آهنی و تزیینات روی کف، دیوارها، سقف و حتی چارچوب بازشوها و لوسترها همه بصورت فرم های نرم و سیال و در هم تنیده ظاهر می شدند
خانه تاسل در بروکسل
در خانه تاسل 1893-1892 در بروکسل، ارتا نه تنها ستون های آهنی را که طبقه دوم را نگه می داشتند به نمایش می گذارد، بلکه فرم آن را بصورت ساقه گیاهی در آورد که به انفجاری از پیچک های در هم فرو رفته در محل اتصال با عناصر سازه ای دیگر ختم می شد. در راه پله این خانه همه عناصر ساختمان مانند نرده ها، ستون ها، پله ها، لوسترها و سطوح کف دیوار بصورت شاعرانه ای در حال حرکت و وزیدن هستند
خانه تاسل
هکتور گیومارد
هکتور گیومارد معمار نامی این سبک در فرانسه بود. وی تحت تاثیر ارتا بود و در طرح های وی تاثیر کارهای ارتا بخوبی مشاهده می شود. با ارزش ترین کار گیومارد در چارچوب این نهضت، طراحی سردرهای ورودی متروی پاریس (1904-1899) است. متروی پاریس در سال 1900 افتتاح شد. وی در طرح های متنوع خود برای سردرهای مترو، چدن و آهن را بصورت هنری و نوظهور با خطوط منحنی و خمیده در معرض دید اهالی پاریس قرار داد
آنتونی گادی
خلاق ترین معمار در این سبک فردی به نام آنتونی گادی در شهر بارسلون اسپانیا بود.پدرواجداد گادی مسگر بودند و خود او علاوه برمعماری، کارهای بسیار زیبا و بدیع در طراحی مبلمان، محوطه سازی و آهنگری انجام داده است.گادی معتقد بود که «درطبیعت هیچ خط مستقیمی وجود ندارد». و تقریبا در کلیه کارهای مختلف و متنوع او، هیپگاه خط مستقیم چه در طرح کلی و چه در جزییات آن دیده نمی شود اگرچه گادی جزو معماران سبک هنر نو محسوب می شود ولی کارهای اوفراتر از این سبک است.
 
.وی از سبک های گوتیک، مراکشی و موریش نیز الهام گرفته است. گادی با وجودی که تاریخ گرا بود و از منابع و اشکال تاریخی در طرح های خود استفاده می کرد، ولی کارهای او هیچگاه تقلید از گذشته نبود، بلکه همواره گذشته را بصورت جدید و بدیع و با طرح ها و جزییات نو اجرا می کرد. به همین دلیل وی پدر معماری پست مدرن محسوب می شود و کارهای او منبع الهام پست مدرن است
 
وی فردی بسیار مذهبی بود و در سالهای آخر عمر، وقت و تلاش خود را فقط صرف تکمیل مهم ترین ساختمان طراحی شده توسط او، یعنی کلیسای خانواده مقدس کرد. طرح اولیه این کلیسا که توسط ویلار انجام شده، ملهم از سبک معماری گوتیک بود. ولی گادی خلاقیت و نوآوری خود را در اجرای این کلیسا به نمایش گذارد و حجم و شکل کلی بنا و همچنین قوس های سهمی، ستون های کج و تزیینات و حجاری های روی نمای این ساختمان کاملا جدید و مبتکرانه است. با وجودی که اجرای این ساختمان پس از گذشت بیش از یک قرن هنوز به اتمام نرسیده، ولی این کلیسا بصورت نماد و نشانی شاخص از شهر بارسلون در آمده است
کلیسای مقدس خانواده
کلیسای مقدس خانواده
آنتونی گادی
گادی در طرح و اجرای پارک گوئل (1914-1900) در بارسلون، همچون دیگر کارهای خود کلا از خطوط مورب، منحنی و شکسته استفاده کرده است. این موضوع شامل جزییات و تزیینات طرح ها نیز می باشد
پارک گوئل
آلاچیق های بزرگ که همچون نان زنجبیلی هستند و سمندرهای موزائیکی زیبا در این پارک که توسط طراح مشهور، آنتونی گائودی طراحی شده است، سالانه گردشگران بیشماری از سراسر دنیا را به سمت پارک گوئل جذب می کند. این پارک از فرم های طبیعی الهام گرفته است. گائودی سنگ های کج و معوج را با طرح های روان و تودرتو در هم آمیخته است. این پارک در یکی از خیابان های مرتفع شهر قرار دارد و از آنجا می توان قسمت وسیعی از بارسلونا را دید
پارک گوئل
پارک گوئل
پارک گوئل
ویلیام ون الن
ساختمان کرایسلر در نیویورک (1930-1927) در نیویورک توسط ویلیام ون الن طراحی شد و شاخص ترین ساختمان این سبک محسوب می شود. این ساختمان با 319 متر ارتفاع، بلندترین ساختمان در جهان تا قبل از احداث برج امپایر استیت بود.
ساختمان کرایسلر
ساختمان کرایسلر
کلیسای نوتردام
کلیسای جامع نوتردام پاریس کلیسای معروفی در شهر پاریس است. این کلیسا در جزیره سیته در میانه رود سن و در مرکز پاریس واقع شده است. هر سال ۱۳ میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند. در محلی که هم اکنون این کلیسا قرار دارد تا قبل از قرن چهارم میلادی معبدی غیر مسیحی وجود داشته است. در قرن چهارم کلیسایی بزرگ جای آن معبد راگرفت.این ساختمان تا قرن دوازدهم بر جای بود ولی در آن زمان جمعیت پاریس بطور ناگهانی بالا رفت و تصمیم گرفته شد تا کلیسا را بزرگ گردانند. 
 
بدین ترتیب ساختمان قبلی را خراب کرده و در سال ۱۱۶۳ میلادی ساختمان جدید شروع شد که ساختن آن تقریباً دو قرن طول کشید و در ۱۳۴۵میلادی به پایان رسید. این کلیسا تا مدتی طولانی بزرگترین کلیسای اروپا بود ولی هم اکنون نه تنها در اروپا بلکه در فرانسه کلیساهای بزر گتر از آن وجود دارند. اهمیت آن در این است که زیباترین اثر در معماری گوتیک می‌باشد. برای تزیین داخل و خارج آن صدها مجسمه کوچک و بزرگ از سنگ یا چوب تراشیده اند.