ایستگاه ها، به عنوان یک قاعده، ساختمان های عمومی بزرگ با اهمیت در سطح شهر هستند و اغلب اولین برداشت از شهر و گاهی اوقات کل کشور را تعیین می کنند. این شرایط بر الزامات خاصی که باید به ترکیب معماری آنها ارائه شود تأثیر می گذارد.
در راه حل های ایستگاه ها و همچنین سایر ساختمان های عمومی، بین طرح های متمرکز، مسدود و غرفه تمایز قائل شده است . راهحلهای متمرکز و فشرده برای ساختمانهای ایستگاه تکعملکردی مستقل معمول هستند، در حالی که راهحلهای مسدود شده برای ایستگاههای یکپارچه یا ایستگاههای ترکیبی با ساختمانهای اداری، خدماتی، فنی یا دیگر معمول هستند. ترکیبات غرفه، که با یک منطقه بزرگ ساخته شده و گسترده ترین خطوط عابر پیاده و تاسیسات مشخص می شود، نسبتاً به ندرت در شهرها استفاده می شود.
ارگانیک ترین ایستگاه ها ایستگاه هایی هستند که در امتداد سکوها قرار دارند. این تکنیک برای همه ایستگاهها معمولی است و امکان ارتباط خوب بین محل مسافران و سکوهای سوار شدن را فراهم میکند. محل برای مسافران خروجی باید به ترتیبی قرار گیرد که تقاطع ترافیک روبرو، ترافیک برگشت و صعودهای غیر ضروری را حذف کند. برای مسافران ورودی، ارائه کوتاه ترین و راحت ترین مسیرها به ایستگاه های حمل و نقل عمومی مهم است. برای این منظور، در ایستگاه های کشیده شده در امتداد سکو، اغلب دهانه های باز تعبیه می شود که نیازی به راه رفتن در اطراف ساختمان در امتداد محیط آن نیست.,....