پاورپوینت بررسی معماری باشگاه بدنسازی اتلتیکو پائولستانو اثر پائولو مندز دا روچا جاو دو جنناو

معمار:
پائولو مندز دا روچا جاو دو جنناو
سال:
1958 - 1961
محل:
روآ هندوراس ، 1400 - جاردیم آمریکا ، سائو پائولو ، 01428-001 ، برزیل

ساخت سالن بدنسازی برای باشگاه اتلتیکو پائولستانو در سائوپائولو نتیجه مسابقه عمومی پیش پروژه های ارائه شده توسط این باشگاه در سال 1958 است و توسط پائولو مندز دا روچا و جوآئو ادواردو دو جنناارو برنده شده است. مندس با تنها 29 سال و به تازگی دریافتی ، پروژه خود را بدون هیچگونه فشار یا سبکی از پیش تعریف شده ، با آزادی كامل ارائه می دهد و این تازگی هیئت منصفه را اغوا می كند ، كه چندین نوع پارامتر را در نظر گرفت ، مانند اجرای خوب عناصر پیش بینی شده ، هارمونی با دیگر. ساختمانها و پوشش گیاهی موجود ، تصاویر خوب و ترکیب پلاستیک و یک ساختار ساده ، دقیق و تعریف شده.

هیئت منصفه معماری بنا معتقد است که این ساختمان برای سادگی راه حل ، نبوغ سازه و زیبایی پلاستیکی آن به طرز بسیار خوبی ایستادگی می کند. علی رغم کیفیت راه حل موجود ، کار در یک ساختار خلاصه نمی شود ، این یک اثر معماری است ... "(بخشی از بیانیه هیئت داوران)

در دوسالانه بین المللی سن پابلو ، که در سال 1961 تحقق یافت ، این اثر جایزه بزرگ هیئت داوران را برای نبوغ در توسعه ساختار و زیبایی پلاستیکی آن دریافت می کند.
محل

این باشگاه در یک مکان منظره در خیابان های کلمبیا و هندوراس ، دقیقا روآ هندوراس ، 1400 واقع شده است - جاردیم آمریکا ، سائو پائولو ، 01428-001 ، برزیل. این سایت به مساحت تقریباً 45،000 مترمربع در 4 کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ، در یک منطقه مسکونی واقع شده است. این سالن ورزشی در قسمت غربی زمین واقع شده بود ، جایی که یکی از آن به عنوان "صندلی قدیمی" برداشته شد ، تخریب شد تا بتواند ساخت جدید را پیدا کند. خیابان کلمبیا به قسمت فوقانی و تحتانی شهر متصل می شود و محور مشهور Av Paulista ، محور مالی و بروکراسی این کلان شهر را به هم متصل می کند.
مفهوم

در این کار اولیه معمار شروع به استفاده از منابع و خصوصیات اصلی وی در طول حرفه خود به عنوان رویکرد ساختاری و چیدمان فضاهای مختلف در زیر یک سقف ، در این حالت استخر ، غرفه ها ، سالن بدنسازی ، مناطق سرگرمی و غیره می کند. امکانات ، در اطراف یک باغ داخلی.

برخلاف سالن های دیگر ، این پروژه به عنوان یک فضای باز تحت پوشش یک سکوی بزرگ افقی بتونی ارائه شده است. از خصوصیات مهم معماری در طراحی مندز دا روچا ، نقاط تماس کوچک سازه های بتونی بزرگ با کف ، باریک بودن سایبان است که باعث می شود نور به داخل سالن بدنسازی و عدم وجود آستانه بین فضای داخلی / خارجی نفوذ کند.
فضاها

ساخت و ساز تغییر و تحول در فضا است ، چیزی ایجاد می شود که قبلاً وجود نداشت یا چیز موجود تبدیل شده است. این واقعیت که این برنامه باز است ، نشان می دهد که قصد ارتباط با محیط آن وجود دارد که با دفن ساختمان و ارائه یک صفحه نمایش منتهی به آن ، مجدداً تأیید می شود و امکان حرکت آزاد از میدان تا برنامه را می دهد. خیابان پر از ترافیک و فعالیت تجاری محلی ، Esplanade و زمین های داخلی باشگاه که به مناطق در هم پیوسته تبدیل شده اند برای تشویق سایر فعالیت های لزوماً مربوط به برنامه های ورزشی طراحی نشده اند.