فهرست مطالب :

بیوگرافی

مقدمه (های-تک )

معرفی کالاتراوا

بررسی  برخی از کارهای کالاتراوا

منابع

 

 

بیوگرافی

28/7/1951- تولد در بنیمامت والنسیای اسپانیا

1961-1956- مدرسه ابتدائی در والنسیا

1960-1959- شرکت در کلاس عصرانه هنر در تابستان

1968-1961- دبیرستان در والنسیا

1969-1968- مدرسه هنر در والنسیا

1973-1969- آموزش معماری در مدرسه

1973- آموزش دوره ای در دروس شهری

1979-1975- تحصیلات مهندسی راه و ساختمان در ETH  زوریخ

1979- برنده جایزه auguste perret

1981-1979- جایزه دکتری درعلوم تکنیکی و استادیار در آموزشگاه برای ایستائی ساختمان و روشنائی آن در ETH

1981- تاسیس اولین دفتر معماری و عمران در زوریخ

1987- عضو BSA( فدراسیون معماران سوئیس ) – عضو آکادمی جهانی معماران

1988- جایزه هند برای شهر بارسلونا برای طرح پل بارسلونا

1988- جایزه IABS6  انجمن جهانی مهندسین سازه و پل سازی
1988- جایزه FAD  ( عقیده – فضا – معماری )
1988- عضویت جهانی فضل الرحمن خان برای معماری در مهندسی درجه افتخاری عضو BDA ( انجمن معماران آلمان )
1988- گشایش دومین دفتر در پاریس
1991- جایزه اروپائی ( ساختار تیرهای با ورقهای چسبناک )
کالاتراوا بنیان گذار شیوه ای در هر دوی معماری و سازه است
 
های - تک
معماران های تک همگی حدا قل بر یک چیز توافق دارند:

   آنها از واژه  های- تک  بیزارند

مطالب مرتبط در این زمینه



زندگینامه

سانتیاگو کالاتراوا در ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱ میلادی در حومهٔ شهر والنسیا در اسپانیا به دنیا آمد. در همان شهر تحصیلات خود را در مدرسهٔ هنر و معماری به پایان رساند. پس از پایان تحصیلات معماری در ۱۹۷۵ برای تحصیل در رشته سازه وارد موسسه فنی فدرال سوییس[۱] در زوریخ شد. در ۱۹۸۱ پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه تحت عنوان «چین خوردگی قاب‌های سه بعدی»[۲] فعالیت‌های معماری و مهندسی خود را آغاز کرد.
فعالیت‌های معماری و مهندسی

فعالیت‌های آغازین کالاتراوا بیشتر بر روی پل‌ها و ایستگاه‌های قطار متمرکز بود. طراحی‌های او جایگاه پروژه‌های عمرانی را به ترازی بالاتر ارتقا داد. برج مخابراتی زیبا و متهورانهٔ «مونتویی»[۳] در شهر بارسلون در اسپانیا (۱۹۹۱) در مقر برگزاری بازی‌های المپیک ۱۹۹۲ باعث جلب توجهی جهانی به این مهندس عمران و آرشیتکت اسپانیایی گردید. از آن پس پیشنهادهای بسیاری از سراسر جهان به او داده شد. پاویون کوادراچی (۲۰۰۱) در موزه هنر میلواکی[۴] اولین پروژهٔ او در ایالات متحده بود. طراحی برج پیچنده ۵۴ طبقه در شهر مالمو در سوئد او را به یک طراح تراز اول جهانی تبدیل کرد. در حال حاضر کالاتراوا مشغول طراحی یک ایستگاه قطار در محل برج‌های دوقلوی نیویورک است.

از دیگر آثار او میتوان به ایستگاه قطار پرسرعت TGV لیون به پاریس نام برد.

سبک پیشروی کالاتراوا برای ادغام مهندسی سازه و معماری در پل سازی شهرتی جهانی یافته است. در حقیقت او را می‌توان دنباله رو مهندسان اسپانیایی مدرنیستی مانند فلیکس کاندلا[۵] و آنتونیو گائودی[۶] دانست. با وجود این، سبک او بسیار شخصی است و از مطالعات فراوان او پیرامون ساختار فیزیولوژیک بدن انسان و جهان طبیعت منتج می‌شود.