پاورپوینت بررسی معماری مدرسه بو آنانیا در فاس مراکش

بناهای تاریخی قرن چهاردهم. مدارس متعدد مراکشی هستند که در فاس، مراکش، مکنس و دیگر شهرها نگهداری می شوند. این بناها سازه‌های نسبتاً کوچکی هستند که از یک حیاط که توسط حجره‌های معلمان و دانش‌آموزان احاطه شده و از یک طرف مسجدی در مجاورت آن تشکیل شده‌اند. ساختمان‌های مدارس مراکشی که از نظر نوع مشابه هستند، از نظر هنری بسیار متنوع طراحی شده‌اند. حیاط‌هایی که نه تنها مرکز ترکیب و برنامه‌ریزی ساختمان‌ها هستند، بلکه کانون تزئینات هنری آن‌ها نیز بسیار جالب توجه است. در طراحی طاقدار (اغلب دو طبقه)، در انتخاب مواد تزئینی - رنگی و تک رنگ، در ترکیب و ماهیت نقوش زینتی، معماران و هنرمندانی که این بناها را تزئین کرده اند مهارت، ذوق ظریف و ظریفی از خود نشان دادند. تخیل هنری تقریبا بی حد و حصردر مدارس مراکشی، بیان پلاستیک فرم معماری مبتنی بر ترکیبی از نور و سایه، بر استفاده از طاق‌ها و تکیه‌گاه‌هایی در مقیاس‌های مختلف است، گاهی عظیم و سنگین، گاهی سبک و شکننده. در عین حال، معماری ساختمان ها را نمی توان بدون غنی ترین تزئینات زینتی تصور کرد که در زیر فرش رنگی آن سطح صاف دیوارها به کلی ناپدید شد. کنده کاری سرستون های مرمر با شکوه و جلال با منبت رنگی پانل ها، طرح سفید و آبی موزاییک ها و نقش برجسته ظریف قسمت های چوبی تیره شده رقابت می کند. عربسک های هندسی و گلی با شبکه ای از استلاکتیت های گچبری و نوارهایی از کتیبه های عربی در هم آمیخته شده اند. زیورآلات، که اکنون به آرامی و به آرامی در امتداد سطح دیوار می لغزد، اکنون در تمپانوم طاق ها به صورت آکوردهای صوتی متمرکز شده است، اکنون در حرکتی قوی که در امتداد طاق ها به سمت بالا هدایت می شود، منشأ موسیقی منحصر به فردی را به تصویر معماری می بخشد. سبک تزئینی در جدیدترین ساختارهای معماری اسپانیای موری تجلی واضحی یافت.

در طول قرون سیزدهم و چهاردهم، اوضاع سیاسی اسپانیا به شدت تغییر کرد. در نتیجه تسخیر مجدد، اسپانیایی ها اعراب را به قسمت جنوبی شبه جزیره، به گرانادا هل دادند. در این منطقه که با رشته کوه از بقیه قلمرو جدا شده بود، امارت گرانادا در سال 1238 تشکیل شد. موقعیت مطلوب گرانادای غیرقابل دسترس و همچنین سیاست های ماهرانه حاکمان به این امارت کوچک برای بیش از دو قرن کمک کرد. تنها در سال 1492 نیروهای کاستیل و آراگون این آخرین سنگر اعراب را در شبه جزیره ایبری تسخیر کردند.

پایتخت امارت، گرانادا، در دامنه‌های سیرا نوادا، در دامنه تپه‌هایی که به دره رودخانه Genil فرود می‌آیند، قرار دارد. این شهر که با دیوارها و برج‌های بلند احاطه شده بود و با کاخ‌ها و مساجد باشکوه با کتابخانه‌ها و مؤسسات آموزشی متعدد تزئین شده بود، اعراب آن را بهشت ​​زمینی می‌خواندند و شاعران آن را «ستاره درخشان آسمان» می‌خواندند.

در قرن سیزدهم و چهاردهم. امارت گرانادا ثروتمندترین ایالت اسپانیا بود. در همان زمان، این زمانی بود که فروپاشی سیطره سیاسی و اقتصادی اعراب در شبه جزیره ایبری به یک واقعیت آشکار تبدیل شد. با وجود همه نشانه های رونق خارجی، امارت گرانادا با تضادهای داخلی شدید آکنده بود. تجمل گزاف نخبگان حاکم به هدر رفتن ثروت انباشته و فقیر شدن شدید توده ها منجر شد. دوران تاریخی، زمانی که حکومت اعراب در اسپانیا آخرین مرحله خود را تجربه می کرد، اثری پاک نشدنی بر کل فرهنگ امارت غرناطه بر جای گذاشت. و در رساله های علمی و به ویژه در شعر، نقوش بدبینی، هلاکت و میل به گوشه گیری از زندگی پیرامونی شنیده می شد. در همان زمان، روند رو به رشدی به سمت یک سبک به خصوص تصفیه شده وجود داشت که به وضوح در مجموعه اصلی معماری گرانادا - کاخ معروف الحمرا منعکس شد. تصادفی نیست که در تخیل شاعرانه اعراب گرانادا و الحمرا "محل لذت" هستند که جایگزین تصویر باشکوه قرطبه - "محل علم" شدند.

الحمرا کاخ حاکمان ایالت کوچک ناصری (1230-1492) و آخرین پایگاه مسلمانان در شبه جزیره ایبری است. ارگ و کاخ الحمرا (الحمرا - قرمز، عربی) در شهر گرانادا قرار دارد و مرکز این ایالت بوده است. در سال 1238 محمد بن نصر ساخت این کاخ را بر فراز کوهی در محل قلعه بربر (الکسباء) آغاز کرد. این پروژه بسیار جسورانه بود.

کاخ ناصرید (1334-1354) اکنون مملو از ساختمان‌های بعدی از دوران Reconquista است. با این حال، برخی از محوطه های آن حفظ شده است. بر روی طاق طاق ورودی ورودی، نخل حکاکی شده با پنج انگشت را می بینید که به طور همزمان نماد پنج ستون اسلام و همچنین کلمه "الله" است.

به راحتی می توان ثابت کرد که معمارانی که الحمرا را ساخته اند از اصل سنتی خاورمیانه در گروه بندی اتاق ها در اطراف یک حیاط باز استفاده کرده اند. با این حال، در چیدمان الحمرا چیزی یادآور سیستم چیدمان حیاط ها و تالارهای کاخ های اموی و عباسی در قرن هفتم تا دهم نیست. دو حیاط اصلی الحمرا - Myrtle و Lion - در یک زاویه با یکدیگر قرار گرفته اند و توسط یک گذرگاه باریک و نامحسوس به هم متصل می شوند.

حیاط Myrtle ، احاطه شده توسط اتاق های دولتی، نمونه ای شگفت انگیز از ترکیبی از هنر منظر و معماری است. وسط حیاط تقریباً تمام طول آن را سطح آینه آب انبار و دسته‌هایی اشغال کرده است که تاج درختان مرت بر فراز آن بلند شده است. انتهای حیاط با طاق هایی روی ستون های باریک و کم ارتفاع تزئین شده است. در ضلع شمالی برج Comares قرار دارد که در داخل آن تالار سفیران قرار دارد که به عنوان اتاق تاج و تخت عمل می کرد.و....