هندسه اعداد و معماری اسلامی
هنر اسلامی:
در جهان اسلام هیچ عینیت یا باز نمایی برای نقاشی یا به نمایش گذشتن مانند سایر مذاهب وجود ندارد.خلاء بعدی یا عدم معنای مشخص خود را در اسلام دارد.وحدت وجودی یا توحید معنای واقعی اسلام است واین باور متافیزیکی وحدت معنای روحانی عدم است که تنها ارمان وروح هنر اسلامی است.
چگونگی پیدایش هنر اسلامی؟
ظهور هنر اسلامی از دل دین و دولت جدید همانند ظهور خود دین اسلام وحکومت اسلامی پر شتاب و ناگهانی بود.شکل گیری بناهای صدر اسلام متاثر از مسلمانان می باشد.
منابعی که هنر اسلامی برای گسترش به کار گرفت؟
(۱هنر رومی
(۲هنر اولیه مسیحی
(۳هنر بیزانس
(۴هنر ساسانی
(۵هنر آسیای مرکزی
(۶هنر چین
در معماری اسلامی چه معماری هایی شرکت داستند ؟
(۱معماری ایرانی
(۲معمار ی سریانی
(۳معماری هندی
(۴معماری مصری
(۵ معماری یونانی
هندسه اعداد و معماری اسلامی
معماری یونان :نه یک طریقه ساختمان ,بلکه عصاره نمایا ن روح موزون پسند قوم یونانی ا ست.
معماری رومی : ار ریشه گرفته تا شاخ و برگش مظهر صفات نظم و قدرت و ارتیلیتاریسم (مذهب سودانگاری ) انان است .که از ممیزات روح رومی بر شمرده میشود .
معماری بیزانسی : پرتوی از امیزش روح اسیایی و یونانی بیزانس است .چنانکه کلیساهای بزرگ غرب عظمت روح و پرستش انان را مینمایاند.
تعریف اسلام:
هنر اسلامی تنها به آیین اسلام ارتباط ندارد بلکه اصطلاح اسلامی نه تنها به مذهب بلکه به فرهنگ غنی و متنوع مردمان سرزمین های اسلامی اشاره می کند و عنصری سکولار است.
علت استفاده از نقوش انتزاعی وهندسی ومعماری در اسلام:
(۱ترسیم چهره ها وموجودات زنده خطری به سوی بت پرستی وگناه.
(۲محدودیت وحرام شمردن هنر هایی چون نقاشی , موسیقی ,مجسمه سازی ,…
(۳دلایل اقلیمی,اجتماعی و فرهنگی ورقابت با تمدن های دیگر.
(۴ثبات داشتن به خاطر دارا بودن زوایا وخطوط صاف این نقوش.
(۵انتزاعی بودن و از طبیعت فراتر رفتن.
(۶از یک نقطه شروع شدن وتا بینهایت ضلع ادامه یافتن,و توانایی رسم در مبنای هر عدد.
تعریف طرح(نقوش) اسلامی:
۱) طرح به وسیله دین اسلام تقدیس شده باشد.
۲) بعد از ظهور اسلام توزیع شده باشد.
۳) با دست خط عربی قران منقوش باشد.
۴) توسط هنرمندان مسلمان خلق شده باشد.
۵) در جهان اسلام وسرزمین های اسلامی باشد.
۶) به اسلام ومسلمانان سرویس بدهد.
هندسه اعداد و معماری اسلامی
معماری اسلامی:
نشات گرفته از فرهنگ اسلامی است و از ساخت بنای مسجد مدینه آغاز شده است و در دوران صفویه شیوه ها معماری پارتی ,رازی,خراسانی و آذری اوج گرفت و در دوران قاجار کمرنگ شد.
در معماری اسلامی معنا ومفهوم غالب است واین مفهوم اغلب با نور تعبیر می شود , مثلا در معماری های بازار که شعاع هایی از نور حرکت را تعریف می کنند و نماد روشنایی و الهی بودن است.
انسان را به درون دعوت می کند مانند مناره وگنبد.
در معماری اسلامی بایدفرهنگ مورد توجه قرار گیرد وطرح های ارائه شده بر مبنای هندسی باشد.
حروف ابجد در معماری اسلامی:
ابجد:
این واژه از نخستین چهار حرف الفبای قدیم سامی ساخته شده و به کاربرد حروف بهجای اعداد (حساب ابجد = حساب جمل)، یعنی ارزش عددی حروف در ترتیب الفبای سامی باستان، اشاره دارد. برخی آن را نام نخستین صورت از صور هشتگانه حروف جمل دانستهاند . در تعریفی دیگر، ابجد ترکیب چهار صامت نخست از صامتهای بیست و دوگانه سامی ـ عربی است که از باب اختصار بهترتیب کهن الفبای عربی گفته شده است . در مشرقزمین، مجموعه حروف را (احتمالاً بهمنظور سرعت در حفظ کردن) در هشت لفظ قابل تلفظ، اما بدون معنی، به این ترتیب میآورند: ابجد، هوّز، حُطّی، کلمن، سعفص، قَرِشت، ثخذ، ضظغ .
تاریخچه:
با توجه به اکتشافات اخیر (آثار رأس شَمره در شمال سوریه)، شاید الفبای خط اوگارتیها، نخستین الفبایی باشدکه تاکنون شناخته شده است. نگارش این کتیبهها که به خط میخی شبیه است به اواسط هزاره دوم پیش از میلاد میرسد. الفبای آن بر صامتها استوار است و شامل بیست و دو حرف است که در شش گروه نخست الفبای ابجدی گرد آمده است. این الفبا از طریق زبانهای آرامی به عربی راه یافته است. در دستگاه ابجدی فنیقی، بیش از ۲۲ حرف وجود ندارد و بنابراین، بقیه صامتها تا ۲۸ حرف در گروههای ثخذ و ضظغ به آن افزوده شده است. این کار توسط اقوام غیرعرب که این خط را بهکار بردهاند انجام گرفته است. ریشهیابی نویسندگان مسلمان درباره ترکیبات دستگاه ابجدی بسیار غریب و افسانهآمیز است . عربها گاه به هریک از این هشت صورت معنایی خاص دادهاند؛ مانند ابجد، یعنی آغاز کرد؛ هوّز، یعنی در پیوست؛ حطّی، یعنی واقف شد؛ کلمن، یعنی سخنگو شد؛ سعفص، یعنی از او آموخت؛ قرشت، یعنی تربیت کرد؛ ثخذ، یعنی نگاه داشت؛ و ضظغ، یعنی تمام. برخی نیز شش ترکیب ابجد تا قرشت را نام پادشاهان مَدیَن پنداشتهاند. در روایتی دیگر، این ترکیبات را نام جنیان و در جای دیگر نام ایام هفته دانستهاند .
شش گروه اصلی دستگاه ابجدی را به این شکل نیز آوردهاند: ابجاد (ابوجاد)، هاوز (هوّاز)، حاطی، کلمان (کلمون)، صاع فض، و قرست (قریسات). اختلاف در ترتیب ابجدی شرقی و غربی نیز شاید دلیلی جز اختلاف منابع نداشته باشد. در مغرب و اندلس، چهار گروه ابجدی اول با گروههای شرقی یکی است، اما بقیه به این صورت گروهبندی شده است: صعفض، قرست، ثخذ، ظغش . شیخ صدوق از حضرت علی (ع) روایت میکند که فرمود عثمان از رسول خدا (ص) تفسیر ابجد را پرسید و حضرت فرمود: “تفسیر ابجد را بیاموزید، به راستی سراسر آن شگفتی است؛ وای بر عالمی که تفسیر آن را نداند. پس کسی پرسید: یا رسولالله تفسیر ابجد چیست؟ حضرت فرمود: اما “الف” همزه الله است که حرفی از اسماء الهی است و اما “باء” بهجهالله است و “جیم” جنهالله و جلالالله و جمالالله …”.
هندسه اعداد و معماری اسلامی