ایران از کشورهای دارنده مقام است که بیشترین سرانه مصرف انرژی را درجهان دارد که البته مایه افتخار نیست . زیرا که همین میزان انرژی می تواند در گردش چرخ های اقتصادی کشور نقش موثر و سازنده ای را ایفا کند.
آیا نسل امروز برای خود این حق را قائل است که این چنین به بدنه اقتصاد کشور ،محیط زیست و حیات نسل های آینده آسیب وارد کند ؟
پروژه تنظیم شرایط محیطی 12 ,دانلود پروژه تنظیم شرایط محیطی,مقاله درس تنظیم شرایط محیطی,پروژه های تنظیم شرایط محیطی,تحقیق در مورد درس تنظیم شرایط محیطی,دانلود پروژه تنظیم شرایط محیطی,دانلود مقاله تنظیم شرایط محیطی,نقش معماری در بهینه سازی مصرف انرژی,تبعات مصرف بی رویه انرژی,طراحی پایدار,طراحی فرم و کالبد ساختمان,طراحی محوطه و سایت ساختمان,طراحی پلان و فضاهای داخلی ساختمان,معماری سبز,
بر اساس آمار موجود بین ۴۰ تا ۴۵ درصد انرژی که در کشور مصرف می شود، مربوط به واحد های مسکونی ،اداری و خدماتی است . بخش اعظم انرژی در خدمت مسکن است ۰و متولیان ساخت و ساز در کشور بیشترین مسئولیت را در جهت بهبود وضعیت و استاندارد کردن مصالح و به روز کردن سیستم های ساختمانی دارند. استفاده از فناوری هایی که بالاترین کار آیی را درحفظ انرژی و منابع طبیعی داشته باشند می بایست مورد حمایت قرار گیرد . به نظر می رسد با روش های سنتی ساخت و ساز تقریباً این کار غیر ممکن است . رشد جمعیت کشور و نیاز به سالانه ۱/۵ میلیون واحد مسکونی عرصه ساخت و ساز کشور را از محدوده تفکر سنتی خارج کرده و نیازهای خود را می طلبد به روش های سنتی ، اگر هم امکان صرفه جویی در کاربرد انرژی وجود داشته باشد ، مبالغی را به هزینه ساخت اضافه خواهد کرد که قابل توجیه نیست به عنوان مثال چنانچه بخواهید دیواره های بیرونی و داخلی یک واحد مسکونی را ایزوله کنیم که معمولاً نمی کنند باید هزینه ای اضافه بپردازیم ، حال آن که در ساخت و ساز صنعتی کاربرد مصالح استاندارد این مهم قبلاً امکان پذیر گشته است . مواد لازم در جلو گیری از تبادل حرارت در لایه های مصالح پیش بینی شده و به نوعی صرفه جویی پیش از اجراء انجام گرفته است. اگر ما بتوانیم در ساخت و ساز صنعتی به رقمی در حدود ۳۰ % در صرفه جویی انرژی دست پیدا کنیم ( که دور از واقعیت هم نیست ) در واقع درصد بالایی به پیشرفت صنعت کشور از این طریق کمک کرده ایم و چنانچه این میزان را در ۴۵ % انرژی مصرفی واحدهای مسکونی ضرب کنیم به توانی فوق العاده دست یافته ایم.