شهر ارگانیسم حیاتی است که مانند موجودات دیگر زندگی می کند و رشد می کند. بنابراین ، اجرای برنامه های توسعه ای که بتواند حس وحدت و یکپارچگی را در رابطه با کل شهر فراهم کند ، ضروری است. معماری سنتی ایرانی مملو از نمونه هایی است که در طول تاریخ ایران تکامل یافته اند و می توانند به عنوان پاراگون های معماری شهر عمل کنند. در شهرهای سنتی ایران احساس وحدت در مناطق مختلف شهری وجود دارد. شهر سنتی اصفهان یکی از با ارزش ترین نمونه ها است و به عنوان مطالعه موردی در این تحقیق انتخاب شده است. بر این اساس ، مهمترین سالات این تحقیق به شرح زیر است: (1) نقش بازاریان در ایجاد حس وحدت در شهرهای سنتی ایران چیست؟ (2) بازاریان چگونه نقش خود را در ادغام این شهرها بازی می کنند؟
بازار در دوره اسلامي:
1- مجموعه بازار يا سوق از بزرگترين دستاوردهاي تمدن دوره اسلامي است.
2- تبديل بازار به صورت يكي از وجوه اشتراك شهرهاي تحت قلمرو توسط حاكميت اسلام به بخش بزرگي از جهان.
جايگاه بازار در شهر اسلامي:
1- اسكندريه و استانبول و بصره: در كنار دريا.
2- قيروان و مراكش: در صحرا.
3- بغداد و قاهره: در كنار رودخانه.
4- ارزروم و شيراز: در فلات.
شباهت شهرهاي اسلامي: مركزيت بازار و قرارگيري در داخل حصار شهر
بازار
بازار در ايران:
اندامهاي بازار:
قديميترين خانهاي درون شهري:
خانهاي واقع در درون حصار شهر:
مشهورترين خان مصر:
خانبار:
تيمچه:
دالان يا بند:
چهار سو يا چهار سوق يا چارسو:
مهمترين گونههاي بازار بر حسب ترتيب قرار گرفتن راستهها و خانها نسبت بهم:
بازار در كرانه جنوبي درياي خزر:
بازار در كرانه شمالي خليج فارس و درياي عمان:
بازار در نواحي كوهستاني و مرتفع فلات:
بازار وكيل و بازار سردار:
بازار تهران:
بازار تبريز: