پاورپوینت بررسی معماری باغ مصلی نایین

باغ مصلی نایین  شهر نائین یک باغ بزرگ و زیبایی است که تا چند سال پیش تفریح ​​مردم نائین بود. دیوارهای آجری آن بلند و مقعر است. چهار برج به طور متقارن در چهار گوشه قرار گرفته اند. در باغ اصلی در ضلع شمال شرقی ، به امامزاده سلطان سید علی باز می شود. در ورودی حیاط هشت ضلعی ، ورودی دهلیز خانه ای است که کتابخانه مرحوم م alد السلطنه پیرنیا را در خود جای داده است. بنای آرامگاه مربوط به دوران قاجار است.
عمارت مصلی محل دفن سید نوربخشی ، بزرگ سلسله نوربخشیه است. در وسط باغ یک مقبره هشت ضلعی قرار دارد که دو یا سه پله از سطح زمین بالاتر است. این بنا دارای چهار ایوان است و در بالای آن گنبدی بلند و زیبا قرار دارد که با کاشی های فیروزه ای پوشانده شده است. در زیر این گنبد مقبره حاج عبدالوهاب نائینی فرزند حاج عبدالقیوم قرار دارد که در سال 1212 هجری قمری در این مکان درگذشت. مقبره دیگری متعلق به مرحوم حاج محمد حسن آذربایجانی است که در سال 1250 هجری قمری در این مکان به خاک سپرده شد.
برخی منابع درباره چگونگی ساخت این بنا نوشته اند. در سفری که محمد میرزای قاجار به عنوان فرزند ولیعهد از کرمان به تهران می رفت ، میهمان مرحوم حاج محمد حسن بود و سلطنت او را پیش بینی کرد زیرا سخنان وی درست بود. به لطف او دستور داد این مقبره بر روی مقبره ساخته شود. مساحت باغ مصلی 18 هکتار است و توسط بردگان احاطه شده است. در ضلع غربی مصلی ، یک مخزن بزرگ آب وجود دارد که در نوع خود بسیار جالب است که دارای دو بادگیر است. این آب ذخیره می شود. ورودی مصلی و عمارت مصلی در دو طبقه است. عمارت نائین مصلی در نوامبر سال 1986 به شماره 1719 در فهرست آثار ملیبه ثبت شده است. میر عبدالوهاب و محمد حسن کوزه کنانی زیر گنبد به خاک سپرده شده اند. عبدالوهاب عارف معروف و جد بزرگ خاندان پیرنیا است.
در وسط باغ یک ساختمان هشت ضلعی با یک طبقه قرار دارد که اضلاع آن بین 5/5 تا 9 متر است. در دوره آن سقف ، یک طرح چوبی با رنگ زیبا نصب شده است و مقبره هایی در داخل ساختمان وجود دارد.
1- وسط قبر حاجی عبدالوهاب نائینی پسر حاجی عبدالقیوم که مقبره برای او ساخته شده است.
2- قبر حاجی محمد حسن مرشد و معاذ السلطنه و عبدالملی ، نوه پیر نائین.
3- در حیاط جلوی کریاس ، یک سنگ قبر با اندازه سنگ مرمر 40 در 80 توسط مرحوم سید علی بن سید المجذوب قطب العبدال… سید احمد نوربخشی
سال را به کسی بگویید
پرنده جانت بادا ، روح او به معنای سال نهصد و سه هجری است