بخشی از متن :
محوطه سازی
محوطه سازی یک هنر و مرحله طراحی لایه هاو گیاهان و باغ های بومی است و برای رسیدن به هدف مطلوب وجود یک متخصص را در این زمینه ملزم می کند طراحان بایستی در دو رشته معماری و باغبانی مهارت یافته باشند و باید اطلاعات کارشناسی و تجربه هایی نیز در مورد چگونگی و استفاده گیاهان از گیاهان را داشته باشند اِلمان های موجود و بررسی شده :
لایه سازی زمین،درختکاری ،باغ سازی ، گل کاری،باغچه ها ، استخر ها ، آب نما و فواره ها،کف سازی ومصالح محوطه سازی ، نورپردازی
روند طراحی و اجرای فضای سبز
1) شرایط زمین (خاک):
خاکبرداری یا خاکریزی که بایستی با توجه به نقشه های اجرایی بطور دقیق انجام شود
2) مرز بندی:
نشان دادن خطوط مرزها و خطوط بین سطوح صاف یا چمن کاری که می تواند کمک زیادی به پیشرفت کار و همچنین ایجاد مرزهای داخلی انجام دهد.
_پرچین ها( ایجاد مرز یا حصار بوسیله بوته یا درخچه کوچک):
پرچین ها، در رنگ های مختلفی وجود ارند که در فصول مختلف بطور مرتب تغییر می کند و نقش جدا کننده در فضای سبز را دارند
_دیوارها:
دیوار ها نیز نقش جدا کننده در فضای سبز را دارند و سه نوع دیوار برای این امر وجود دارد: سنگ یا آجر یا بتن در فر م های مختلف و در رنگ ها و اندازه ها ی مختلف کاربرد دارد.
3) سطح های اختیاری:
این سطوح بیشتر اوقات برای ایجاد آرامش بوسیله رها کردن پوسته درخت ،سنگریزه ها و شن ها انجام می پذیرد .همچنین ، در نظر گرفتن اندازه ، شکل ورنگ و مصالح گوناگون می توانند سیمای مناسبی را به فضا بدهند اما باید بطور مناسبی با یکدیگر ترکیب شده باشند.
آماده سازی اولیه
۱. ایجاد نقاط نقشه : برای اجرای ساختمانها , خیابان ها و ... در محوطه , باید قبلا یم سری نقاط در روی زمین مشخص نمود . این نقاط باید طوری انتخاب شوند که اولا بر یکدیگر دید داشته باشند ,ثانیا فواصل آنها طوری باشد که پیاده کردن نقاط بعدی به سهولت انجام شود . این نقاط به وسیله میخ های فلزی مشخص می شوند . میخ های فلزی بر روی پایه های بتنی , به ابعاد حداقل ۱۰ * ۱۰ سانتیمتر و حداقل عمق ۷۰ سانتیمتر قرار می گیرند . میخ های فلزی باید رنگ آمیزی و شماره گذاری شده و حداقل ۲۵ سانتیمتر بالاتر از سطح زمین قرار گیرند
۲. پر کردن چاه ها و قنوات مزاحم متروکه : چنانچه در محوطه و محل تاسیسات , چاه های قدیمی فاضلاب یا قنات های متروکه ای که پر کردن آنها ضروری است وجود داشته باشد , باید این کار با مصالح مناسب نظیر خاک , شفته و سنگ لاشه انجام شود. در صورتی که پر کردن چاه , مقرون بصرفه نباشد و یا در مورد چاه های عمیق , به شرط آن که خاک اطراف چاه دارای مقاومت بالایی باشد ( ریزشی نباشد ) , می توان به طوقه چینی و مسدود نمودن اقدام کرد .
قنات های آبدار همیشه بایستی حفظ و لایروبی شوند . چاه های آبی و فاضلابی نیز در صورت قابل استفاده بودن بایستی مرمت و مورد استفاده مجدد قرار گیرند . در مورد قنات های متروکه , اگر عمق قنات حداکثر تا ۱۰ متر باشد , باید به طریق فوق آن را پر و اصلاح نمود . ولی اگر عمق آن بیش از ۱۰ متر باشد , در این حالت توصیه می شود با مصالح رودخانه ای ( شن و ماسه شکسته شده طبیعی موجود در سواحل رودخانه ها ) پر شود .
۳. تخریب : تخریب ساختمانها و بناهای قدیمی , شامل تهیه صورت مجالس ( طبقات , نوع مصالح , نوع اجزا, حجم عملیات تخریب ) و پیش بینی موارد ایمنی از جمله حصار کشی , شمع کوبی , قطع انشعابات برق و گاز و آب خارج کردن مصالح تیز و برنده و مصالح با ارزش یا قابل استفاده مجدد است ....