خانه

 درباره ما
 ارتباط با ما
 راهنمای فروشگاه

 فروش آثار شما
 نمونه قراردادها
رزومه
 نمونه کارها
 
جهت اطمینان از نماد اعتماد فروشگاه به سمت راست صفحه اول سایت (خانه) مراجعه فرماييد       جزوات معماری       پاورپوینت های معماری       چند جمله از بزرگان : درنگ، بهترین درمان خشم است.        مناعت، بین خودستایی و خود هیچ انگاری است./ ارسطو       می‌توان حقیقتی را دوست نداشت، اما نمی‌توان منکر آن شد./ ژان ژاک روسو       زندگی مسئله در اختیار داشتن کارت‌های خوب نیست بلکه خوب بازی کردن با کارت‌های بد است./ گابریل گارسیا مارکز       جهان هر کس به اندازه ی وسعت فکر اوست. (محمد حجازی)       برای کسی که شگفت‌زده‌ی خود نیست معجزه‌ای وجود ندارد       علت هر شکستی، عمل کردن بدون فکر است. (الکس‌مکنزی)       بهتر است ثروتمند زندگی کنیم تا اینکه ثروتمند بمیریم. (جانسون)       از دیروز بیاموز. برای امروز زندگی کن و امید به فردا داشته باش. (آلبرت انیشتن)       کسی که جرات هدر دادن ساعتی از عمر خود را دارد، ارزش زندگی را نفهمیده .داروین        شما تنها زمانی به قدرت نیاز دارید که قصد انجام کار مضری را داشته باشید در غیر این صورت عشق برای انجام هر کاری کافی ست. چارلی_چاپلین       زیبایی غیر از اینکه نعمت خداست. دام شیطان نیز هست . فردریش نیچه       از زندگانیم گله دارد جوانیم ، شرمنده جوانی از این زندگانیم      
Enter Title
 
شما باید در حالت ویرایش باشید تا بتوانید متن را ویرایش کنید.

فروشگاه مقالات
 
فهرست مطالب: پاورپوینت پروژه تحلیل و نقد مرکز جورج پومپیدو

   تعدادبرگ: 88 اسلاید   قیمت: 10000 تومان   حجم فایل: 5077 kb  تعدادمشاهده  0


بخشی از مطلب
اینجا مرکز جورج پومپیدو است که در سالهای 1977-1970 ساخته شد.خانه کتاب، هنر و مخلوقات معاصر است.بعد از مرگ ژنرال دوگل در سال 1969، جرج پامپیدو رئیس جمهور فرانسه شد.یکی از تصمیمات اولیه او، ایجاد یک مرکز فرهنگی بی نظیر در پاریس بود که شامل یک موزه هنرهای مدرن، یک کتابخانه عمومی،  یک مرکز طراحی و یک موسسه موسیقی معاصر باشد.
4مرکز بزرگ که در یک ساختمان در مرکز پایتخت جمع شده اند.در سال 1930، محلی به نام بوبو از ساختمان های کثیف و خرابه که وسعتی حدود 18000 متر مربع داشت، خالی شد که در دهه 60 تبدیل به یک پارکینگ وسیع گردید..اینجا محل ایده آل برای پروژه پومپیدو بود.
برای اولین بتتر در فرانسه یک مسابقه معماری رو به شرکت کنندگان خارجی هم گشوده شد.3 معمار مشهور : آسکار نیمایر، ژان پرووی و فیلیپ جانسون هیئت داوری را تشکیل دادند که باید از این 691 پروژه ، یکی را انتخاب میکردند. همه نوع پروژه ای در بین شرکت کنندگان وجود داشت: ساختمانی با بام فلزی کج، بنائی با وجوه ثلب، برجی بلند، ولی فقط یک پروژه به شماره 493 طوری طراحی شده بود که فقط نصف زمین در دسترس را اشغال کرده و بقیه را بعنوان حیاط باقی گذاشته بود و آن پروژه دو معمار جوان گمنام بود.ریچارد راجرز که انگلیسی بود
راجرز:"ما وقتی برای اولین بار دیدیم که مسابقه در چه موضوعی استف فکر کردیم که شاید مسابقه مناسبی برای شرکت در آن نباشد برای اینکه به نظر می امد مسابقه ای برای رئیس جمهور باشد، مسابقه ای برای یک بنای یادبود چرا که در انگلیس کلمه ای منفی است که در مقیاس انسانها نمی باشد."
و رنزو پیانو که ایتالیایی است.
پیانو:"هر بار که مردم درباره فرهنگ با ما حرف میزدند احساس غریبی داشتیم. ما کاملا با حال و هوای مسابقه و جو آنچیزی که قرار بود یک واقعه بسیار مهم باشد احساس غریبگی میکردیم.
انتقاد از این پروژه که چندین سال هم ادامه داشت سرانجام به دادگاه کشید.همانطور که گوستاو در حین ساخت برجش مثل این دو معمار جوان از چنین انتقاداتی رنج برد:پالایشگاه نفت، هنگر، آهن قراضه، هیولایی و بی احترامی به سلیقه خوب.
این استراکچر که با فلز به رنگهای روشن پوشیده شده در واقع در مرکز شهر پاریس فوران کرد که توسط گروهی بنام آرشی گرام  به وقوع پیوست،گروهی از معماران انگلیسی که همکلاسان راجرز و پیانو بودند.آنها آنچنان سابقه ای نداشتند ولی طراحان زبردستی بودند.درک آنها از معماری الهتم گرفته از داستانهای علمی تخیلی بود:انعطاف پذیر، قابل تغییر، قابل حرکت، روشن و سرگرم کننده.
آرشی گرام نمیخواست کسی را برانگیزد فقط میخواست از ساختمانهای فلزی سنتی انگلیسی پیروی کند ولی در فرانسه بتن رایج بود.بتن در مرکز پومپیدو در زیرزمین است.3طبقه زیرزمین، شامل پارکینگ و سالنهای کنسرت ضدصدا میشود و تمام کار بتن در همین جا تمام میشود.
روی زمین استراکچر واقعا یک مکانو(سازه فلزی) عظیم است.یک ست عظیم ساختمانی. یک ستون فلزی در یک طرف و ستونی فلزی دیگری دی روبروی آن، روی هر ستون یک سرستون مدور بنام ژبرت میگذارند.بین دو ستون یک تیر عرضی قرار میدهند.  این چارچوب نا پایدار است. ولی یک کابل از ژبرت به زمین وصل می کند و سیستم پایدار می شود. این سیستم به تعداد مورد نیاز تکرار می شود: 6 طبقه و 14 ردیف افقی. یک چارچوب فلزی واحد برای نگه داشتن ساختمان، چارچوبی که همیشه قابل دیدن است در درون و بیرون. برای تحمل بار طبقات، تقویت کننده هایی به جوانب ساختمان اضافه شده اند. این تقویت کننده ها به شکل X یا V هستند و در بین تیر های عرضی یا ژبرت ها ثابت شده اند. 
برای به اجرا درآوردن نکات مهندسی خارجی مثل تعادل و شکل تیرهای عرضی معماران، مهندس پیتر رایس را که روی سقف فرودگاه ژاپن و مدول های متغر فرودگاه مارشال دو گل فرانسه کار کرده بود را به پروژه دعوت کردند. همه وجوه ساختمان از شیشه است که شهر را هم انعکاس می کند و هم جذب. در نقطه های مشخصی دیوارهای شیشه ای ناپدید می شوند و قالب را رو به المان ها باز می گذارند و به آن چهره گوشه های ساختمان را می دهد.
(راجرز: لوکوربوزیه می گوید که معماری، بازی نور روی توده می باشد می توان گفت که چیزی در حال تغییر است و فقط بازی باکلمات نه چیزی بیشتر. آینده کمتر و کم تراکم در آن کلمه ثلب دارد. چیزی که البته هنوز خیلی شفاف و ترانسپرنت تر از بسیاری از ساختمان های آن زمان است. )
ساختار مرکز پومپیدو ساده و تکراری است ولی به ظاهر بسیار متعجب کننده است. معماران تصمیم گرفته اند که همه بخش های کاربردی را که به ص.رت نرمال در داخل قرار دارند، در بیرون ساختمان قرار دهند. در قسمت غرب رو به حیاط جلویی و مرکز شهر، آنها راه های دسترسی به هر یک از طبقات را بین نما و کابل ها تعبیه کرده اند و در خارج فریم آنها پلکان عظیمی را تعبیه کرده اند که بازدید کنندگان را به طبقه پنجم عدایت می کند. این دو لایه که کاملاً در روی نمای ساختمان مشهود اند، تقریباً چهره ای صنعتی به آن داده اند. بازدید کنندگان از یک تیوپ ترانسپرنت عبور می کنند که شبیه عبور از نمایشگاه است. نمای رو به حیاط شبیه نمایشگاه و نمای رو به خیابان شبیه کارخانه است. 
این وجه از بخش های درونی ساختمان تشکیل شده است یعنی آسانسورهای بزرگ باری، سیستم هوای مطبوع و کابل های الکتریکی. همه چیز با افتخار و به طور سرگرم کننده ای به نمایش گذارده شده: آبی برای آب، سبز برای هوا، زرد برای برق و قرمز برای حمل و نقل. موتور آسانسورها در این جعبه های بزرگ قرار گرفته اند و آب برای سیستم تهویه در این قارچ های سفید عظیم جمع شده اند. همه چیز در بین ستون های آهنی و کابل های پایدار کننده قرار گرفته اند در حالیکه در قسمت مقابل آن(روی نما)، معماران راه های عبور تعبیه کرده اند. 
رنزو پیانو: "فکر می کنم که این اشتباه است که مرکز پومپیدو را یک مانومان هایتک بنامیم چرا که در واقعیت فقط شبیه هایتک است اگر این بنا بزرگتر از این بود می توانست توسط ژول ورن طراحی شود یعنی چیزی که هرگز نمی تواند پرواز کند. این راهی است برای تاکید بر چهره کارخانه ای."
مثل ماشین، این مرکز هم تولید می کند و مثل ماشین، محصولات بسیار زیبا تر از خود مرکز هستند. ماشین پومپیدو فضا تولید میکند، فضای خالی. با قرار دادن دسترسی ها و فضاهای کاربردی در خارج، معماران تمام فضای داخلی را آزاد گذاشته اند. هر طبقه یک فضای عظیم خالی است به اندازه دو زمین فوتبال یعنی 7500 متر مربع بدون هیچ ستون، پله، لوله تاسیساتی و نه هیچ دیواری به استثنای صفحات آتش که به خاطر قوانین تحمیل شده اند و در طول هر طبقه از سقف تا کف کشیده شده اند. تنها مکان های بسته یعنی چهار دیوار و یک سقف، سرویس ها و تعداد محدودی دفتر است که در واقع فقط کابین های قابل جابجایی است که به راحتی به سقف فیکس شده اند. نبود ساختار داخلی بهترین جواب به خواسته جرج پومپیدو بود. ساختن ساختمانی که فرم های فرهنگی کاملاً متفاوت بتوانند در آن به آسانی در کنار هم به سر برند: یک کلکسیون دائمی، نمایشگاه موقت موزه هنر مدرن، مرکز طراحی و کتابخانه اطلاعات عمومی بدون در نظر گرقتن دفتر های موزه ها و مرکز ها.
پیانو: "ساختن یک مانومان فرهنگی در سن 50 سالگی به قدر کافی سخت است، در سن 30 سالگی این کار غیر ممکن است. من و ریچار همیشه این سوال را داشتیم که فرهنگ چیست. ما هیچوقت جواب را نیافتیم. همه کاری که ما می توانستیم بکنیم این بود که نوعی خانه بسازیم یک سر پناه و بعد صبر کنیم و ببینیم چه می شود. " 
راجرز: هم من و هم رنزو هر دو پیشینه زندگی در خانه های کوچک و محقر را داشتیم چون این خانه ها بسیار قابل انعطاف اند. در واقع اینها فضاهای بسته ای هستند که فعالیت ها می توانند آزادانه تر از معماری ثلب در آن انجام شوند.
راجرز و پیانو به بازدی کنندگان آزادی پهناوری را با نبود دیوارها هدیه کرده اند و معنای جدیدی به سالن های چند منظوره داده اند. آنها مرکز را به نمایشگاه موقت عظیمی تصویر کرده اند که پارنیشن ها می توانستند بالا و پایین روند بر اساس نیازها. 
بازدید کنندگانی که به اندازه نمایشگاهی که از آن بازدید می کننند موقت هستند، آن را بسیار مناسب می بینند و برای کسانی که نیازهایشان دایمی تر است نیاز بود که فضاهایی را بوجود آورند که آنها را مستقر کنند. برای کمنطقه ای که برای بخش مدیریت در نظر گرفته شده بود نیاز شدیدی به محل کار خصوصی وجود داشت. در اینجا پارتیشن هایی به ارتفاع 2 متر نصب شده اند. در واقع توافقی بین دفاتر و فلسفه پلان باز مرکز. 
اما مرکز موسیقی به دیوارهای واقعی ضد صدا هم برای نوفه و هم برای سکوت نیاز داشت. هدایت گر این کار پیر بولز تصمیم گرفت آن را در جبهه مقابل ساختمان زیر فواره بسازد.
کتابخانه اطلاعات عمومی از فضاهای اضافی استفاده برد در سه طبقه گسترش یافت در نتیجه از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار است. در 15000 متر مربعی که کتابخانه به خود اختصاص داده تنها دیوارها، طبقات کتابخانه ها هستند. هیچ تمایزی بین کتاب های مرجع و دیگر کتاب ها نیست و 1500 بازدید کننده روزانه هر جایی که بخواهند می توانند مطالعه یا کار کنند. لذت مطالعه از لذت راه رفتن در بین طبقات کتاب ها جدا نیست. 
کلکسیون دایمی موزه هنرهای مدرن  در طبقه آخر قصه متفاوتی دارد. در طول 10 سال، این موزه همان قدر که از فضای باز آن با نور طبیعی خورشید رنج کشیده از آن بهره نیز برده. لزوم سهولت در پیدا کردن راه ، نگهداری و حفاظت، نور پردازی و دیگر نیازهای موزه ای دست اندر کاران را مجبور به طراحی دوباره معماری کرده است. معمار موزه اورسین گی اولنتی برای این کار دعوت شده است. او کوریدور های ثابت و اتاق های بسته بوجود آورد. به جای نور طبیعی، نور را از سقف که در عین حال لوله ها، کابل ها و تیرهای عرضی را در خود دارد انعکاس داد. 
مرکز پومپیدو به چیزی بیشتر از سرپناهی برای یک مرکز فرهنگی تبدیل شده است. ساختمان زندگی خودش را دارد و تبدیل به یکی از قابل تشخیص ترین لند مارک های شهر شده است. رویای جرج پومپیدو، هیولای عظیم 100000 متر مربعی را در مرکز شهر رها کرد. این بنا حداقل دو برابر بلند تر از ساختمان های اطراف است و در رقابت با هتل دوویل و نتردام است. این بنا 4 نما برای بازدیدکنندگان دارد. در حقیقت ساختمان تبدیل به یک مانومان شده است.
پیانو: البته که مرکز پومپیدو یک مانومان است. ما همیشه برعکس این را می خواستیم ولی چگونه می توان یک بنای غیر یادبودی ساخت وقتی ساختمان در سطح کاربری فیزیکی بسیار عظیم است؟ ولی ما همیشه فکر کردیم که حیاط جلویی به اندازه ساختمان مهم است. در شهری به متراکمی پاریس، فکر کردیم که استفاده از همه زمین اشتباه است. در واقع این حیاط است که فضای شهری ماست. و به خاطر این فضای خالی است که وجود این مرکز ضروری شده و به لطف همین حیاط است که مرکز به شهر تعلق دارد.
در زمان ساخت این بنا، فضاهای پیاده رو بسیار آشفته بودند. حیاط روبرویی، در واقع تولد دوباره ایده آل شهر است. مثل پیادوسدل کمپو در سیانا شیب ملایمی به طرف ورودی بنا وجود دارد. در واقع نباید تفاوتی بین حیاط روبرویی با خود بنا قائل شد. سطح زمین حاضر باید یک فضای باز دور ستون های حمایت کننده می بود ولی واقعیت این است که معماران مجبور شدند آن را به داخل ساختمان محصور کنند.
تا سال 1995 این نقطه مرکزی، میدان اجتماعی بود که برای نمایش کارهای هنری بسیار بزرگ به کار می رفت. در حال حاضر این مکان محصور شده ولی هنوز هم فضای نمایشگاهی است. هنر و زندگی روزمره شهری هنوز هم در مرکز ورودی اصلی با هم تلفیق می شود. حیاط، بنا را معرفی می کند و ورودی ادامه شهر در داخل بنا است. حیاط، نمایشگاه زندگی شهری است همان طور که نما ها هستند. راه های عبور در نمای غربی فقط محلی برای رسیدن به فضاهای داخلی نیستند در واقع نقطه تلاقی بنا با شهر هم می باشند. یعنی تمام نما، مکانی عمومی است که دسترسی به خیابان ها و میدان هایش بدون نیاز به اجازه و مجانی است. پله برقی عظیم، این آزادی را تا طبقه پنجم یعنی جایی که بازدید کنندگان بدون نیاز به پرداخت چشم اندازی وسیع از مرکز شهر دارند را گارانتی می کند.
پیانو: سخت است که بگوییم این مرکز زیباست ولی می توان گفت که باصفا و زنده است. مثل بچه ای که وقتی والدین ناامیدش می خواهند از او عکس بگیرند، دائماً می خواهد تکان بخورد. این همان طوری است که ساختمان با آن زنده است و الان بعد از بیست سال زندگی آن را اثبات کرده است. مرکز پومپیدو از بزرگترین رویاهای سرمایه گزارانش هم فراتر رفته و 20000 بازدید کننده را هر روز در خود جای می دهد. این محل بیشترین مرکز بازدید شده در پاریس است بدون جذابیت های توریستی مثل موزه لوور و برج ایفل ولی این بنا قربانی موفقیت خودش شده است و با گذشت 2 سال از نوسازی وارد هزاره بعدی می شود. آیا این بنا می تواند دو شخصیت خود را حفظ کند و همچنان به مانومان بودن و شهری سخاوتمند در دل شهر بودن را دامه دهد?
 


کلمات کلیدی مرتبط:
پاورپوینت ,مرکز ژورژ پمپیدو ,معماری , مرکز جورج پومپیدو ,طرح مرکز جورج پومپیدو ,
مقالات مرتبط در این دسته
پاورپوینت پروژه نقد بنا ی کليسای نوتردام
دانلود پروژه،تحلیل یک ویلا با نرم افزار اکوتکت،پاورپوینت ،درس تنظیم شرایط محیطی
دانلود , نقد فضا خانه ابریشمی رشت - پاورپوینت
نقد و تحلیل مرکز فرهنگی ژان ماریو تیجیبائو - پاورپوینت ژان ماریو تیجیبائو
دانلود بررسی خانه اپرای سیدنی,پاورپوینت
پاورپوینت نقدبنای مسکونی بزرگ شهر قم
دانلود فایل پاورپوینت و ورد عناصر مختلف در معماری – مقاله ای کامل در مورد عناصر مختلف در معماری
پروژه برنامه ريزي كالبدي معماري،بررسی محله ونک (بيمارستان محب)
پاورپوینت بررسی سینما باکس پیکسل بهمراه نقشه
نقد و بررسی ویلای مایرا اثر آلوار آلتو به همراه زندگی نامه معمار

 


کليه حقوق اين وب سايت محفوظ و متعلق به نقش برتر پارس مي باشد
هرگونه کپی برداری منجر به پیگیری قضایی خواهد شد
Copyright © 2013-2025 - All rights reserved
طراحی سایت مشهد