خانه
فضا در معماری، همان چیزی است که انسان را از عوامل طبیعی محافظت میکند و کلیه فعالیتهای فردی و اجتماعی فرد را در بر میگیرد. انسان در فضا نیازهای مادی و معنوی خود را تأمین میکند. جوهر اصلی معماری فضا هست و در فضای معماری انسان حرکت و زندگی میکند. فضا در معماری انواع گوناگون دارد و به طرق متنوعی میتوان فضا را در معماری دستهبندی کرد. برنارد چومی معمار برجسته معاصر میگوید:جوهر فضا بعد توصیفی فضا و موضوعی برای مباحث فلسفی، ریاضی و فیزیک است. فضا جوهر معماری و شهرسازی است. (Madanipour، ۱۹۹۶) تعریف واضح در مورد فضا را یورگ گروتر چنین ارایه میکند:نزدیکترین تعریف این میباشد که فضا را خلأی در نظر بگیریم که میتواند شیئی را در خود جای دهد و یا از چیزی آکنده شود. فضا موجودیتی نیست که تعریف دقیق و مشخصی داشته باشد، با این حال قابل اندازهگیری است. (گروتر، ۱۳۸۶)
در این بخش عناصر تشکیل دهنده فرم مشخص می شوند: نقطه ، خط ، سطح و حجم – پیدایش تمامی فرم های تجسمی از حرکت نقطه آغاز می شود. – ”انرژی جنبشی ، حرکت نقطه را به خط ، خط را به صفحه ، و صفحه را به بعد فضایی تبدیل می کند“ – از نظر فلسفی فاقد طول ، عرض ، یا عمق می باشد.و حالت ایستا ،بدون جهت و مرکزی دارد. – نقطه به عنوان عنصر اصلی در فرهنگ فرم می تواند مشخص کننده: دو سر یک خط تقاطع دو خط برخورد خطوط در گوشه های یک سطح یا حجم مرکز یک شکل یا محیط باشد. گاه برای تجلی عینی مکانی در فضا یا روی زمین، نقطه را بایستی در غالب یک عنصر خطی و عمودی، مانند یک ستون، یا تک ستون هرمی و یا یک برج تصور نمود…