دانلود تحقیق و مقاله، نقش برتر پارس

پاورپوینت بررسی تاثیر واهمیت رنگها در درک فضاهای شهری 
 
بخشی از مطلب

در بناها و فضاهای قدیم ، رنگهای طبیعی مصالح محلی که بناها به وسیله آنها ساخته می شد ، به شهر چهره ای هماهنگ و همگون می داد و با روحیه ، اقلیم و فرهنگ مردم نیز بیشتر مطابقت می کرد به این ترتیب رنگ هر شهر تثبیت شده بود و جنبه ای از هویت آن محسوب می شد. بنابراین ، با وجود تفاوت در مقیاس و عملکردها ، نوعی وحدت کلی بر سراسر شهر حاکم بود . هر شهر هویت رنگی خاص داشت . در این شهرها ، بناهای شاخص شهری به ویژه بناهای مذهبی با تزئینات کاشی فیروزه ای رنگ در زمینه خاکی خود می درخشیدند و خود را متمایز می کردند . شهرهای کویری ، با آسمان آبی ، درختان سبز و بناهای خاکی و گنبدهای فیروزه ای رنگ ، تصویری چشم نواز در ذهن وخاطر هر بیننده ای حک می نمودند . تجربه حرکت در چنین فضاهای شهری به دلیل وحدت آن ، آرامش بخش و به دلیل تنوع رنگی به جا و حساب شده سرزنده و متنوع بود .
   رنگها از ارکان مهم بیان هویت و خوانایی شهرها به شمار روند. اما در شهر تهران کمتر از عامل رنگ جهت ایجاد حس زندگی و هویت استفاده شده است و تهران امروز شهری خاکستری و در عین حال دارای اغتشاشات رنگی زیادی می باشد. این نوشتار با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و مشاهده میدانی در نهایت به ارائه راهکارهایی در این زمینه می پردازد و پس از بیان اهمیت رنگ در خوانایی و هویت بخشی و نیز احساس سرزندگی در شهروندان در نهایت راهکارهایی را ارائه می دهد که مهمترین آنها تهیه طرح جامع رنگ شهر با توجه به اقلیم، فرهنگ و هویت محله‌های تهران است که منجر به جهت دهی و دید کلان به موضوع رنگ می گردد.
 
   رنگها زبان احساسات ما هستند و می‌توانند زندگی شهری را زنده ‌کنند. همچنین رنگها از ارکان مهم بیان هویت و خوانایی شهرها به شمار می‌روند. اما در شهر تهران کمتر از عامل رنگ جهت ایجاد حس زندگی و هویت استفاده شده است. امروزه تهران شهری خاکستری و در عین حال دارای اغتشاشات رنگی زیادی می‌باشد. این در حالی است که در بسیاری از شهرها در سایر کشورها به کارگیری مناسب رنگ به عنوان مظهری از پیوند بین انسان و محیط ساده‌ترین و  موثرترین عامل در جهت سرزندگی و خوانایی شهر مورد استفاده قرار گرفته است.
   در تهران نیز رنگهای تند و بدون توجه به بار معنایی و اغتشاشات بصری ناشی از آن در سطح شهر و بی‌رنگی بسیاری از قسمتهای شهری به ناکارآمدی بصری شهر دامن زده است. علیرغم تلاشهای بسیاری زیادی که توسط سازمان زیباسازی در راستای زیباتر کردن رنگ شهر انجام شده است اما به نظر می رسد که رنگ شهر باید در مراحل ساخت یک بنا تصمیم گیری شود و انتخاب مصالح نما کنترل گردد. رنگ به عنوان عامل هویتی و تقویت خوانایی، امروزه چنان در تمام شهرها و محله ها به صورت تصادفی و سلیقه‌ای به کار گرفته می‌شود که می‌توان گفت به عنوان مثال بخشهای تازه ساخت شهری کویری یا شهری در حاشیه دریای خزر تفاوت چندانی با شهر تهران ندارد. این در حالی است که در هر شهر، بسته به اقلیم، مصالح بومی، فناوری و منابع تأمین مصالح و سلیقه و فرهنگ افراد، رنگ نماها، در و پنجره ها ، مبلمان شهری، کف سازی، سقف و بام بناها و اصولا تمامی عناصر شهری لازم است به رنگهای خاصی محدود شود که به نوعی شناسنامه رنگی آن شهر به شمار می آید و از کنار هم قرار دادن این نمونه‌های رنگی می‌توان پالت رنگی شهر را تهیه کرد. رنگهای پالت رنگی شهر مطلوب در دامنه‌ای مشخص و هماهنگ قرار دارند و اکثرا دارای تناسبات رنگی با یکدیگرند.
   در شهرهایی که رنگ به درستی در فضای شهری استفاده شده‌است تجربه حرکت به دلیل وحدت آن آرامش‌بخش و به دلیل تنوع رنگی به‌جا و حساب شده، سرزنده و متنوع است. بر عکس در شهرهایی مانند تهران استفاده از رنگ به معضلی بدون پاسخ تبدیل شده است که سازندگان و طراحان مردم عادی را به استفاده ناآگاهانه از رنگ کشانده‌اند.
 
   1. تأثیر رنگ بر ادراک شهر
 
    تاثیر زمان و حرکت در ادراک رنگی شهر
 
   منظر شهری به دلیل ماهیت عینی و ملموس خود توسط حواس انسان قابل ادراک می‌باشد. مهمترین حس از میان حواس پنج گانه در فهم منظر شهری، حس بینایی است تغییر تدریجی مناظر شهری در بازه‌های زمانی بر چگونگی و نحوه این ادراک تأثیر می‌گذارد علاوه بر آن، میزان و کیفیت تأثیر پذیری از منظر شهری به نوع حرکت اعم از پیاده و یا سواره وابسته است. بنابراین جهت طراحی رنگی در شهر باید نوع حرکت در فضاهای مختلف مورد توجه تصمیم‌گیران قرار بگیرد. این حرکت در مسیرهای ارتباطی شهر اتفاق می‌افتد در واقع خیابانها و معابر علاوه بر ایجاد شبکه ارتباطی و تأمین دسترسی‌ها و نفوذپذیری به عنوان شریانها و استخوانبندی، دید به چشم‌اندازها را نیز تقویت می‌کنند. به این ترتیب بخش عمده‌ای از الگوهای منظرسازی توسط این شریانها تعریف می‌شود. در حیطه رنگ، طراح شهری حکم نقاشی را دارد که بر روی بومی سه بعدی کار می‌کند، که دارای مقیاس عظیمی است و علاوه بر آن پویا و در حال حرکت و رشد است. هدف از نظریه رنگ برای شهر ایجاد هماهنگی در مکانهایی است که عاری از هماهنگی‌اند. در واقع استفاده از رنگ، به منظور ایجاد حس وحدت در عین وجود تنوع نیاز هر فضا یا شهر است.
 
    خوانایی و هویت شهر
 
   حفظ و تقویت خوانایی و هویت در تک تک فضاهای هر شهر همواره از مهمترین اهدافی است که، مستقل از نوع فضا یا محل شهر می‌بایست مورد نظر طراح و مدیریت شهری قرار گیرد. رنگ یکی از مهمترین عناصری است که می‌تواند به سادگی و با هزینه‌ای کمتر از ساخت و ساز برای تعریف فضاها، در ایجاد خوانایی، حس وحدت و حس مکان مؤثر باشد. استفاده از نقشه رنگی صحیح و به جا می‌تواند به تقویت حس وحدت که منجر به حس مکان و هویت بخشی به فضا می‌گردد کمک کند.
   در سطح تهران فضاهای شهری بدون هدف رنگ آمیزی شده اند و یا بدون رنگ رها شده است و این باعث می شود که شهروندان هیچ گونه خاطره ای در ذهن از محله ها و مناطق مختلف نداشته باشند. عدم وجود رنگ آمیزی بدون هدف در مکانهای شهری یکی از مهترین عوامل بی هویتی در سطح شهر می باشد.
   شناسایی هویتهای رنگی می‌تواند در خوانا کردن فضا به طراحان شهری کمک کند. طراحی رنگ در شهر از دیدگاه روانشناسی و تأثیر آنها بر انسان می‌تواند در هویت‌بخشی فضاها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال استفاده از رنگ قرمز در فضاهایی مانند شهر بازی‌ها می‌تواند به هیجان فضا بیفزاید.
 
    تنوع و سرزندگی
 
   رنگ به کاهش خستگی و برانگیختن چشم کمک می کند. رنگها زمینه متنوعی از تضادها(کنتراستها) را در ساعات مختلف روز پدید آورده و در هر ساعت سایه-روشنهای جدیدی به وجود می‌آورند و فضا را متنوع و سرزنده می‌کنند. فقدان تنوع و سرزندگی، ناخواسته مانع حضور افراد در فضاها و مشارکت آنها در زندگی مدنی است. با توجه به این مطلب، ایجاد تنوع و خلق شادی و نشاط در فضای مناسب صورتی حساب‌شده و فکر شده به راحتی ممکن است. بارزترین نمونه آن خیابانهای تجاری و فضاهای بازی کودکان است که تنوع رنگی آنها به منظور خلق فضاهایی شاد به امری بدیهی تبدیل شده است. حتی مناسبتهای خاص نیز یاد آور تنوع رنگی متفاوت از سایر اوقات سال هستند. مراسم شادی و جشن و سرور در ذهن همه مترادف با رنگ آمیزی متنوع و متفاوت در روز و شب است. و.......