پاورپوینت بررسی معماری مسجد اموی دمشق

مسجد اموی (به عربی: الجامع الأموي) ، معروف به مسجد جامع دمشق (به عربی: جامع بني أمية الكبير ، به رومانیایی: Jāmiʻ Banī Umayyah al-Kabīr) ، واقع در شهر قدیمی دمشق ، یکی از این مساجد است. بزرگترین و قدیمی ترین مساجد جهان. این مسجد به دلیل گزارش های تاریخی و پیشامدانه و وقایع مرتبط با مسجد ، در اسلام نیز از اهمیت برخوردار است.

پس از فتح دمشق توسط مسلمانان در سال 634 ، این مسجد در محل کلیسای مسیحی اختصاص داده شده به یحیی تعمید دهنده ساخته شد که توسط مسیحیان و مسلمانان به عنوان پیامبر گرامی داشته شد. افسانه ای که مربوط به قرن ششم است حاکی از آن است که این ساختمان شامل سر جان باپتیست است.  دو زیارتگاه بزرگداشت حسین بن علی (به عربی: مقام الحسين) ، كه شهادت آنها غالباً با یحیی تعمید دهنده  و عیسی مسیح مقایسه می شود ، در داخل ساختمان وجود دارد. همچنین مسلمانان معتقدند این مسجد مکانی است که عیسی در پایان روزها به آنجا باز می گردد. مقبره حاوی مقبره صلاح الدین در باغی كوچك و مجاور دیوار شمالی مسجد قرار دارد.
از زمان آهن به عنوان مکان عبادتگاه این سایت مورد تأیید قرار گرفته است. دمشق پایتخت کشور آرامی آرام-دمشق بود و معبدی بزرگ که به آیین حداد-رامان ، خدای طوفان و رعد و برق اختصاص داشت ، در محل مسجد اموی امروزی بنا شد. یک سنگ از معبد آرامی باقیمانده است که مربوط به زمان حکومت هازائیل است و هم اکنون در موزه ملی دمشق به نمایش گذاشته شده است.
معبد حداد-رامان همچنان به نقش اصلی خود در شهر ادامه می داد و هنگامی که امپراتوری روم در سال 64 قبل از میلاد دمشق را فتح کرد ، آنها حداد را با خدای رعد و برق خود ، مشتری ، یکسان کردند. بنابراین ، آنها درگیر پروژه ای برای پیکربندی مجدد و گسترش معبد تحت هدایت معمار متولد دمشق Apollodorus شدند ، که طرح جدید را ایجاد و اجرا کرد.

فهرست مطالب

مقدمه

تاریخچه مسجد اموی دمشق

توصیف مسجد اموی دمشق

قبه‌های مسجد اموی دمشق

ابواب مسجد اموی دمشق

مأذنه‌ها و مناره‌ها مسجد اموی دمشق

آثار و مقام انبیاء مسجد اموی دمشق

شبستان جامع اموى‌ مسجد اموی دمشق

محراب هاى چهارگانه مسجد اموی دمشق

محل غسل تعمید مسیحیان‌ مسجد اموی دمشق

مقام رأس ‌الحسین علیه السلام‌ مسجد اموی دمشق

محراب و مقام حضرت زین العابدین

پلان مسجد اموی دمشق

مقطع مسجد اموی دمشق

تصاویر مسجد اموی دمشق

منبع