این ساختمان در سال 1902 توسط Daniel H. Burnham ، معمار مدرسه شیکاگو ساخته شده است و یکی از ساختمانهای مشخصه در نیویورک است. در ابتدا به نام Fuller Building نامگذاری شد ، این نام به دلیل بنیانگذار شرکتی که آن را ساخت و دو سال قبل از اتمام آن درگذشت ، اما با گذشت زمان نام مستعار که همیشه نامیده می شد ، ساختمان Flatiron با توجه به کارخانه او It wedges تحمیل شد ، که به یاد می آورد شکل بشقاب خانه در آن زمان
اولین آسمان خراش ها یکی از بیانات معماری بود که نشان می داد تمدن صنعتی تثبیت شده است ، ارتفاع آن نمادین روح و پایه اساسی زیبایی است. آسمان خراش یکی دیگر از مصنوعاتی است که در پیشرفت فناوری مدرن به وجود آمده است ، مدرسه شیکاگو ، که بخشی از برنهام بود ، با ایده سازماندهی عملکرد شهر در مرکز. تبلور این ایده به استفاده از فولاد به عنوان مصالح ساختمانی ، ابزارهای برقی و اختراع آسانسور توسط الیشا اوتیس در 1853 کمک کرد.
اولین آسمان خراش ها با هدف معماری زیبا سازی شهر و نماد عصر صنعت به دنیا آمدند. از نظر طراحی و مفهوم ، آنها با تمام استدلالهای کلاسیک که دانش عمیقی را که نویسندگان در تاریخ داشتند ، ملاقات کردند و با آنها به دنبال هماهنگی و بررسی معماری بعد ارگانیک طبیعت بودند که از آثار بزرگ دوران باستان الهام گرفته است.
حکایت
نیویورکی ها بلافاصله به این ساختمان پرداختند و شرط بندی کردند که آوارها تا زمانی که باد او را زمین می زند به کجا می رسد و به دلیل شباهت ساختمان با صفحات آن زمان ، "Flatiron" نامگذاری شد.
شکل آیرودینامیکی ساختمان در خیابان های تونل باد در بالای محل آن رخ داده است ، بنابراین به نظر می رسد ، در سال های اولیه زندگی او ، هنگامی که دیدن مچ پای برهنه یک زن هیجان انگیز بود ، تماشاگران در کنار پیاده رو ایستادند تا از آن استفاده کنند. نگاه کن پلیس مجبور بود در خیابان 23 حرکت کند. این عمل در نیویورکر به عنوان عبارت معروف "بیست و سه اسکیدو" ("از بیست بیرون بیا") به وجود آمد. سالها پلیس برای جلوگیری از تماشاگران در محل مستقر بود و فریاد می زدند "23 skidoo" ، "23" در خیابان و "skidoo" زیرا این بیان زمانی بود که به معنی "خارج شدن" بود. این عبارت رایج شد و هنوز هم استفاده می شود.

از سال 1989 Flatiron به یک نقطه عطف تاریخی ملی تبدیل شد.
محل

واقع در 175 خیابان پنجم و برادوی ، کنار پارک میدان مدیسون ، و نزدیک ساختمان امپایر استیت ، در خیابان 5 در جنوب ، راهی را که او در آن منهتن ، نیویورک ، ایالات متحده را ترک می کند. در حال حاضر محله اطراف ساختمان Flatiron District نامیده می شود ، این ساختمان برجسته دقیقاً
مفهوم
کل تصور ساختمان بر اساس ستون کلاسیک یونانی ، پایه ، بدنه اصلی و پایتخت است.
ابتدا ، ساختمان به سه قسمت تقسیم می شود که بر اساس سنگ آهک بژ پوشیده از پنجره های مسی ، بدنه اصلی آجرها و چشم اندازهای موج دار غیر معمول سفالی و سرپوش نشان داده شده توسط طاق ها و ستون ها با تاج و سقف مسطح نشان داده شده است. با نرده شخصیت ستون یونانی با کمان گرد تقویت شد و توهم یک ستون مستقل و عظیم ایجاد کرد. و....